سلام...
هميشه تفاوت هست بين كسي كه خوابه و كسي كه خودش و زده به خواب...
يكي از ايرادات ريشه اي ما كه موجب حل نشدن مشكلات اساسي ما ميشه...
قبول نداشتن اصل ضعف هست...
ما بيكاري نداريم، ما گروني نداريم، از نظر من هنوز قيمت دلار همون 1250 تومنه، دنيا به خاك سياه نيشسته،
بياين از ما ياد بگيريد، رشد علم ما برابر هست با مجموع رشد جهان، اگه نفت تحريم بشه مديريتمون رو صادر ميكنيم و هزاران مورد ديگه...
وقتي قبول نكنيم هيچكي هم نميتونه بيدارمون كنه...
بعد از پاك نكردن صورت مساله نوبت به انتخاب راه كار ميرسه...
اولين قدر كوتاه كردن دست آقازاده ها و ثروتمندان و رجال قدرتمند از ايراد نظر در برنامه ريزي ما هست...
اينجور افراد هميشه سنگ خودشون رو به سينه ميزنن و بهتره پاي چارتا كارشناس واقعي و مردمي و بي شيله پيله رو به برناممون باز كنيم...
در گام بعدي بايد اولويت بندي توليد رو در نظر بگيريم...
وقتي نميتونيم با يه دست 10 تا هندونه رو برداريم چه آتيش زده باشه به مالش چه به شرط چاقو، فقط قهر
خدا ميزنه به ديسك كمرمون...
پس بهتره مثلا 3 سال فقط رو صنعت خودرو مون تمركز كنيم يا صنايع غذايي يا هرچي كه در اولويت بنديمون بهش رسيديم...
و در گام بعدي ايجاد بستر مناسب هست...
چه ريالي چه ارزي چه مديريتي چه روابطي...
اگر لازم شد باج هم ميديم...
اگر لازم شد مدير عامل بنز رو به دوبرابر حقوق استخدام ميكنيم...
جهنم، سر لخت بگرده اون سه سال رو توي كارخونه...
اگر لازم شد چند سال با ضرر صادر ميكنيم تا جا بيوفتيم...
اگر لازم شد خم به اَبرومون مياريم تا به وقتش خم به كمرشون بياريم...
در گام بعدي انحصار گرايي اشتباه سالهاي گذشته خودمون رو به يه رقابت واقعي داخلي و بعد خارجي تبديل ميكنيم...
گمرك هر كالاي بيشتر از 25% رو حرام اعلام ميكنيم...
اگر توي دنياي رقابتي الان نتونيم با 25% آوانس گليم مون رو از آب بكشيم بهتره چار گوشه دنيا رو زودتر ببوسيم گوشمون و تيز صداي الرحمان كنيم...
وقتي توي يه صنعت استخون بنديمون شكل گرفت، حالا با تجربه بيشتر صنعت اولويت دوم رو كليد ميزنيم...
ادامه دارد...
علاقه مندی ها (Bookmarks)