عقیل مهمان علی(ع)

[312]

عقیل ، در زمان خلافت برادرش امیرالمؤمنین على علیه السلام به عنوان مهمان به خانه آن حضرت ، در کوفه ، وارد شد.
على به فرزند مهتر خویش ، حسن بن على ، اشاره کرد که جامه به عمویت هدیه کن .امام حسن یک پیراهن و یک ردا از مال شخصى خود به عموى خویش عقیل تعارف و اهداء کرد.
شب فرا رسید و هوا گرم بود. على و عقیل روى بام دارالاماره نشسته مشغول گفتگو بودند. موقع صرف شام رسید. عقیل که خود را مهمان دربار خلافت میدید، طبعا انتظار سفره رنگینى داشت ، ولى بر خلاف انتظار وى ، سفره بسیار ساده وفقیرانه اى آورده شد. با کمال تعجب پرسید: غذا هر چه هست همین است ؟
على: مگر این نعمت خدا نیست ؟ من که خدا را بر این نعمتها بسیار شکر مى کنم و سپاس مى گویم.
عقیل : پس باید حاجت خویش را زودتر بگویم و مرخص شوم ، من مقروضم و زیر بار قرض مانده ام ، دستور فرما هر چه زودتر قرض مرا ادا کنند و هرمقدار مى خواهى به برادرت کمک کنى بکن ، تا زحمت را کم کرده به خانه خویش بر گردم .
- چقدر مقروضى ؟
- صد هزار درهم .
- اوه ، صد هزار درهم ! چقدر زیاد!متاءسفم برادر جان که این قدر ندارم که قرضهاى تو را بدهم ، ولى صبر کن موقع پرداخت حقوق برسد. از سهم شخصى خودم بر مى دارم و به تو مى دهم و شرط مواسات و برادرى رابه جا خواهم آورد، اگر نه این بود که عائله خودم خرج دارند، تمام سهم خودم را به تومى دادم ، و چیزى براى خود نمى گذاشتم......

[312]

- چى ؟! صبر کنم تا وقت پراخت حقوق برسد؟
بیت المال و خزانه کشور در دست تو است ، و به من مى گویى صبر کن تا موقع پرداخت سهمیه ها برسد، و از سهم خودم بتو بدهم ! تو هر اندازه بخواهى مى توانى از خزانه و بیت المال بردارى ، چرا مرا به رسیدن موقع پرداخت حقوق حواله مى کنى ؟! بعلاوه مگر تمام حقوق تو از بیت المال چقدر است ؟ فرضا تمام حقوق خودت را به من بدهى ، چه دردى از من دوا مى کند؟
- من از پیشنهاد تو تعجب مى کنم ، خزانه دولت پول دارد یا ندارد، چه ربطى به من و تو دارد؟! من و تو هم هر کدام فردى هستیم مثل سایر افراد مسلمین . راست است که تو برادر منى و من باید تا حدود امکان از مال خودم به تو کمک و مساعدت کنم ، اما از مال خودم نه از بیت المال مسلمین .
مباحثه ادامه داشت و عقیل با زبانهاى مختلف اصرار سماجت مى کرد، که اجازه بده از بیت المال پول کافى به من بدهند، تا من دنبال کار خود بروم .
آنجا که نشسته بودند به بازار کوفه مشرف بود. صندوقهاى پول تجار و بازاریها از آن جا دیده مى شد. در این بین که عقیل اصرار سماجت مى کرد، على به عقیل فرمود:اگر باز هم اصرار دارى و سخن مرا نمى پذیرى ، پیشنهادى به تو مى کنم ، اگر عمل کنى مى توانى تمام دین خویش را بپردازى و بیش از آن هم داشته باشى ؟
- چه کار بکنم ؟
- در این پایین صندوقهایى است . همینکه خلوت شد و کسى در بازار نماند، از اینجا برو پایین و این صندوقها را بشکن ، و هر چه دلت مى خواهد بردار!
- صندوقها مال کیست ؟؟؟؟...

[312]

- مال این مردم کسبه است ، اموال نقدینه خود را در آنجا مى ریزند.
- عجب ! به من پیشنهاد مى کنى که صندوق مردم را بشکنم و مال مردم بیچاره اى که به هزار زحمت به دست آورده و در این صندوقها ریخته و به خدا توکل کرده و رفته اند، بردارم و بروم ؟
- پس تو چطور به من پیشنهاد مى کنى که صندوق بیت المال مسلمین را براى تو باز کنم ؟ مگر این مال متعلق به کیست ؟ این هم متعلق به مردمى است که خود، راحت و بى خیال در خانه هاى خویش خفته اند. اکنون پیشنهاد دیگرى مى کنم ، اگر میل دارى این پیشنهاد را بپذیر.
- دیگر چه پیشنهادى ؟
- اگر حاضرى شمشیر خویش را بردار، من نیز شمشیر خود را برمى دارم ، در این نزدیکى کوفه ، شهر قدیم«حیره » است، در آنجا بازرگانان عمده و ثروتمندان بزرگى هستند، شبانه دو نفرى مى رویم ، و بر یکى از آنهاشبیخون مى زنیم و ثروث کلانى بلند کرده مى آوریم .
- برادر جان ! من براى دزدى نیامده ام که تو این حرفها را مى زنى . من مى گویم از بیت المال و خزانه کشور که ، در اختیار تو است ، اجازه بده پولى به من بدهند، تا من قروض خود را بدهم .
- اتفاقا اگر مال یک نفر را بدزدیم ، بهتر است از اینکه مال صدها هزار نفر مسلمان ، یعنى مال همه مسلمین ، را بدزدیم . چطور شد که ربودن مال یک نفر با شمشیر دزدى است ، ولى ربودن مال عموم مردم دزدى نیست ؟ تو خیال کرده اى که دزدى فقط منحصر است به اینکه کسى به کسى حمله کند، و با زور مال او را از چنگالش بیرون بیاورد؟! شنیع ترین اقسام دزدى همین است که تو الان به من پیشنهاد مى کنى ؟
....................

قصه38 از کتاب داستان راستان علامه مطهری(ره)

[fly in the sky]

عالی بود

[ارگان]

خیلی داستان آموزندست اینو چندبار خوندم.
ممنون و سپاس فراوان.

[انوبانی نی]

علی پولدارترین وغنی ترین مرد زمان خودش بود خیلی ثروتمند تر از انچه فکرش را بکنید . علی چندین همسر و فرزندان زیادی داشت . خرج صبحانه - ناهار- شام - لباس - کسب علم که هدف اصلیش بود برای فرزندان - کفش- هزینه های دوا ودرمان - خرید اسب برای خودش و پسران بزرگش - زره - شمشیر- لباس جنگ -و ......... اضافه کنید شبهایی که تا صبح بین فقرا غذا تقسیم میکرد . علی دزدی نمیکرد . اهل دست درازی به بیت المال نبود . نتیجه کارو زحمت خودش را خرج میکرد . ساده لوحانه است فکر کنیم قدرت خرید کفش ولباس نداشت و انها را وصله میکرد . او امیر المومنین وچند سال خلیفه (رییس حکومت) بود .اما مانند فقرا زندگی میکرد ارزش کارش هم همینجاست . نداشتی و نخوردی و نپوشیدی شق القمر نکرده ای . اگر داشتی و به خاطر فقرای امت یا خانواده خودت نخوردی و نپوشیدی مردی . برای همین است که نامش بلند گشته . برای همین پدر حسین شده . برای همین ....

[pegah*_]

عالی بود.مرسیییییییی

[v.m 2020]

قشنگ بود

[موازنه]

[انوبانی نی]

علی پولدارترین وغنی ترین مرد زمان خودش بود خیلی ثروتمند تر از انچه فکرش را بکنید . علی چندین همسر و فرزندان زیادی داشت . خرج صبحانه - ناهار- شام - لباس - کسب علم که هدف اصلیش بود برای فرزندان - کفش- هزینه های دوا ودرمان - خرید اسب برای خودش و پسران بزرگش - زره - شمشیر- لباس جنگ -و ......... اضافه کنید شبهایی که تا صبح بین فقرا غذا تقسیم میکرد . علی دزدی نمیکرد . اهل دست درازی به بیت المال نبود . نتیجه کارو زحمت خودش را خرج میکرد . ساده لوحانه است فکر کنیم قدرت خرید کفش ولباس نداشت و انها را وصله میکرد . او امیر المومنین وچند سال خلیفه (رییس حکومت) بود .اما مانند فقرا زندگی میکرد ارزش کارش هم همینجاست . نداشتی و نخوردی و نپوشیدی شق القمر نکرده ای . اگر داشتی و به خاطر فقرای امت یا خانواده خودت نخوردی و نپوشیدی مردی . برای همین است که نامش بلند گشته . برای همین پدر حسین شده . برای همین ....

همسر : خوله حنیفه - اسما بنت عمیس- حضرت فاطمه - امامه بنت ابی العاص - لیلی التمیمی - ام البنین - وتعدادی به نام ام ولد (کنیز)
فرزندان: حضرات امام حسن - امام حسین - حضرت زینب - حضرت محسن - محمد - محمد اصغر - عباس - جعفر - عبد اله - یحیی -
عمر - رقیه - ام الحسن - رمله کبری - ام کلثوم - زینب صغری - امامه - خد - ام الکرم - ام السلمه - جمانه