مینوشتم :خدایا دوست دارم
مینوشتم :خدایا دوست دارم
برای انسانهای بزرگ بن بستی وجود ندارد. زیرا بر این باورند که: یا راهی خواهم یافت، یا راهی خواهم ساخت.
الا بذکرالله تطمئن القلوب
می نوشتم خدایا شکرت که ما را تنهانمی زاری وبا ما هستی دوستمان داری اما ما از یادت می بریم
مرگ بر اسرائیل.
شبيه كسي شده ام كه پشت دود سيگارش باخود مي گويد:ترك مي كنم....سيگار را..خانه را..زندگي را..و باز پكي ديگر مي زند...!!!
روش دریا می کشیدم یه دریای صاف و زلال به این معنی که اگر روزی سرم را بالا آوردم و خواستم رویای آینده را ببینم با دیدن عکس دریا یادم بیاد که همین جا که هستم نهایت آرزوهایم است و زندگی در لحظه را از دست ندهم.
هرگز اجازه نده دنیای رنگین کودکی ات با مداد سیاه غصه خط خطی شود.
به یک دیگر احترام بگذاریم!
" برای آنکه در زندگی پخته شویم نباید هنگام عصبانیت از کوره در برویم "
خدایا دنیات خیلی کوچیکه آدماشم همه پستن...
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
این نیز بگذرد
نگران نباش، درستاش میکنیم.
من پر از خالی ام.........
همه ی درود هایم نثار کسانی باد که کاستی هایم را میداند و باز هم دوستم دارند.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)