خصوصیات فنی و مهندسی سنگها میزان زیادی تحت تاثیر فاکتورهای زمین شناسی هستند. کانی شناسی، کنترل استحکام سنگها در محل درزه ها و شکستگیها در مقیاس کوچک، تغییر شکلهای تکتونیکی، فعالیتهای آتشفشانی و دگرگونی عواملی هستند که روی رفتارهای مکانیکی سنگها و تبلور مجدد بلورها و شکستگیها تاثیر دارند. رسوبات دفنی و فرسایشی می توانند تغییراتی روی استحکام و مقاومت سنگها بر جای بگذارند. افزایش نیروی وارد شده بر روی رسوبات دفنی همراه با سیمانی شدن و پر شدگی های منافذ همراه است که این امر باعث افزایش مقاومت و کاهش منافذ و حفره های سنگی و کاهش نفوذ پذیری در رسوبات می شود.
با برداشتن نیرو از روی رسوبات و فرسایش رسوبات در نتیجه تغییرات اقلیمی و آب و هوایی رسوبات دچار کاهش مقاومت و افزایش خلل و فرج و منافذ و افزایش نفوذ پذیری می شوند.
سنگهای محکم و با مقاومت بالا و تخلل و نفوذپذیری پایین سن بیشتری دارند و قدیمی تر هستند. رسوبات جدید نسبت به روسبات قدیمی سست و با استحکام و نفوذ پذیری پایین هستند.
وقتی که فرسایش اتفاق می افتد سنگها متراکم تر می شوند و در جاههای عمیق مدفون می شوند. به این سنگها و خاکها بیش از حد محکم اطلاق می شود. به سنگهایی که فشرده نشده اند و دارای خلل و فرج بالایی می باشند سنگها و خاکهای زیر خط استحکام می گویند.