توحيد مفضل

[نارون1]

آفرینش اعضای جفت و فرد

فکر کن ای مفضل در اعضایی که طاق و جفت آفریده اند و چه حکت و تدبیر در آنها مرعی داشته :

پس سر را یکی آفریده زیرا که مصلحتی نیست در آنکه آدمی را دو سر بوده باشد ، نمی بینی که اگر با سر آدمی سر دیگر تصور کنی هر

آینه آن زیاد خواهد بود و بار گرانی خواهد بود بر او بدون احتیاج به سوی آن زیرا که حواسی که آدمی به آن محتاج است در یک سر مجتمع

می تواند بود ، و ایضا اگر چنین باشد اگر به یک سر سخن گوید سر دیگر معطل خواهد بود و حاجتی به آن نخواهد بود و اگر از هردو سر یک

سخن گوید ، یکی بی فایده و زائد خواهد بود ؛ و اگر به یکی سخن گوید به غیر سخنی که به دیگری گوید ، بر شنونده دشوار خواهد شد

که متوجه کدامیک شود ، و اختلاف در فهم بهم خواهد رسید .

و دستها را جفت آفرید زیرا که خبری نیست در آنکه آدمی یک دست داشته باشد ، زیرا که خلل می رساند به آنچه مزاولت آنها نماید از

اعمال ، نمی بینی که نجار و بنا اگر یک دست ایشان شل شود نمی توانند که صناعت خود را بعمل آورند ، و اگر به تکلف و مشقت به عمل

آورند مانند کسی که دو دست دارد ، هردستی معاونت دست دیگر می کند ، بعمل نمی تواند آورد .