دفتر شعر اختصاصی hadi elec

[hadi elec]

تو نخواهی آمد
و من اینجا تنها
هر نفس هم نفس آه شوم

تو نخواهی فهمید
که دلم میشکند
و نگاهم غم باران دارد

تو نخواهی دانست
که دلی بشکسته و نگاهی خسته
و همان بغض شدیدی که دگر راه برویم نفسم را بسته
ز کجا امده اند

اما....


من دگر میدانم
و بسی مطمئنم
تو نخواهی آمد
تو نخواهی فهمید
تو نخواهی دانست

تا به حالا این بود
تا ابد هم این است

نفسی کاش بیاید و به بیرون نرود
خس خس آه مرا خنده کنند این مردم

یاد نیما کردم

غم این خفته چند
ای دریغا به برم میشکند

بغض سنگین و قدیمی که نفس ها را برد
بر سرم میشکند

آسمان میبارد
حرمت اشکم را
در بر چشم ترم میشکند

من در این تنهایی
هان بدان که کمرم میشکند...