دفتر شعر اختصاصی hadi elec

[hadi elec]

سلام به همه دوستان

تمام اشعار مندرج در این تاپیک متعلق به نویسنده ( هادی طهماسبی - hadi elec ) میباشد و هرگونه برداشت تنها با ذکر نام صاحب اثر بلامانع است.

*با تشکر از همکاری همه دوستان*


لطفا در این دفتر چیزی ننویسید

[hadi elec]

سلام من به تو که رفته ای ز شهر و دیار

سلام من به تو که بوده ای مرا بکنار



کنون که از گذر این زمان عبورت شد

ندانی و همه دانند که آمدم شب تار



دگر ستاره ی امّید من نمیبینم

بیا تو همره من ابر غصه ها تو ببار



به صاعقه تو بگو که تلاطمی فکند

زمین بلرزد و بادی برد مرا به شکار



شکار آن دل سنگی که رنج من را دید

خزان نموده مرا خود برفته سوی بهار



به کوه و دشت و دمن آتشی چنان فکنم

دگر بهار ننشیند به این زمین و دیار



تو رفته ای و مرا در غمم رها کردی

بدان کزین دم و لحظه گذارمت بکنار

[hadi elec]

ای آسمان دوباره دلم بی نوا شده

از بس که گریه کرده به غم مبتلا شده




آری دلم به حال خودش گریه میکند

زیرا بر او ز هر کس و نا کس جفا شده




با نام دوستی همه خنجر براو زدند

بر سر نشسته خاک و به جانش بلا شده




مهر و محبتی ز کسی هیچ او ندید

گفتم بگویمت که بدانی چه ها شده




قلب شکسته ای دگرش صبر بهر چیست؟

ای آسمان دوباره دلم بی نوا شده

[hadi elec]

سخن چو از دل بشکسته ای برون آید

فقط نشستن و با جان شنیدنش باید

[hadi elec]

من از تنهایی و شبهای پاییزی چه بیزارم
تمام فصل غمها را ز شب تا صبح بیدارم

[hadi elec]

تمام خاطراتم زنده شد ،حال خوشی بوده
میان شعر خود دیدم خیالی تخت و آسوده

دلم امروز رنجور است از شادی دگر دور است
و من هم گم شدم در خود به غربت گشتم آلوده

غزل ها گفته ایم اینجا ، هوایش پاک و بارانی
هوای پاک شعر من دگر گردیده پر دوده

شکفتن ها پس از خفتن پس از با یکدگر گفتن
دگر پژمردگی مانده و ذوقی سرد و فرسوده

خدا یاران شعرم را تو ذوقی تا قیامت ده
نه چون ذوقم که فرسوده است شالوده

[hadi elec]

گویی میان سینه ی من زخم خورده دل

هر لحظه میکشد ز جگر آه پر شرر



با هر تپش چه حال عجیبی شوم خدا

گویی که دل ز سینه ی من میشود به در



هر وقت چشم من به رهش خورد سینه سوخت

گویا که این عمل کندم زخم تازه تر



افسوس میخورم , گله دارم ز جاده ها

نفرین نمیکنم که کنم ناله از جگر



مرغ شکسته پر همه شب ناله میکند

آیا شنیده ای که شدم من شکسته پر؟



دانی؟ به راه او همه شب چشم میدهم

سویی دگر نمانده برین چشم بی ثمر



تنهایم و به دور تنم تار میتند

ترس تقابل من و تو کامدم به سر

[hadi elec]

مارا میان شور و شرر ها رها کنید
ما را به حال خود تک تنها رها کنید

ما عاشق سکوت نبودیم و نیستیم
ما را میان هجمه و غوغا رها کنید

در بین خشکی و لب دریا مرا چه فرق؟
از خشکی ام ببرده به دریا رها کنید

مرغ دل ار میان دو دستم گرفته ام
من میدهم به دست شما تا رها کنید

ما از ازل ز نسل زمینی نبوده ایم
ما را ز اوج اوج و ز بالا رها کنید

[hadi elec]

شب دراز است و منم منتظری چشم به راه
شب دراز است و منم گمشده ای در پی راه
شب دراز است و منم منتظر جلوه ی ماه




شب دراز است و قلندر خفته
چشم او خسته شد از بیداری




شب دراز است منم یکه و تنها اندرین تاریکی
در پی یار دلم میگردم




ای قلندر تو بخواب
شب غم بی تو و من باز سحر خواهد شد

[hadi elec]

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها

توانم رفته از دستم چه سازم بین مشکلها



شب تاریک و بیم غصه ای دیگر بود در دل

کجا دانند حال ما سبک عقلان و خوشدلها

چنان از فرط غمها دیده می بارد که بارانی

بدین شدت نبیند چشم دریا ها و ساحل ها



به دیدی چون سفیهی دون فلک بر ما نظر دارد

چه باشد فرقمان مردم؟ میان ما و عاقلها



سوالم گرچه تلخ است و جوابی تلخ تر دارد

به این پرسش تلنگر میزنم بر جملگی دلها



به بازار محبت گر گذر کردی تو میبینی

که راکد مانده بازارش و بسیارند سائلها