همین امروز تا دیر نشده
اگر قرار باشه ظرف 24 ساعت دنیا به پایان برسه تموم خط های تلفن وتالارهای گفتگو وایمیل اشغال میشه . پر میشه از کلمه های « از اینکه رنجوندمت پشیمونم من رو ببخش یا تو را عاشقانه می پرستم یا مراقب خودت باش »
اما بین این همه پیام یکی از همه تکون دهنده تره «همیشه عاشقت بودم ولی هیچوقت بهت نگفتم » پس عشق ومحبت راتقدیم آنکه دوستش داریم کنیم شاید فردایی دگر هرگز نباشد .بیا تصور کنیم که 24 ساعت بیشتر مهلت نداریم وفردا در همین ساعت باید بار وبنه را ببندیم ومسافر سفر آخرت بشیم . توی این 24 ساعت چیکار می کنی ؟ هیچ فکر کردی چقدر کار ناتموم داری که باید تمومش کنی ؟ احتمالاً فکر میکنی که چقدر آدم ها هستن که باید ازشون حلالیت بطلبی .. چقدر به این واون بدهکاری ویا از چه کسانی باید عذرخواهی کنی وشایدم با چند نفر که قهری باید آشتی کنی ... تازه بعد از این همه اینا باید یکی یکی باهمه خداحافظی کنی ... فکر می کنی موقع خداحافظی با دوست وفامیل وآشنا چی بهشون میگی ؟ هیچ فکر چقدر آدمها هستن که تو هیچ وقت فرصت نکردی احساس واقعی خودتو نسبت به اونا بهشون بگی ؟
هیچ فکر کردی چقدرها هستن که دوستشون داشتی وهیچ وقت بهشون نگفتی که دوستشون داری ؟ هیچ فکرکردی چند نفر هستند که همیشه دلت میخواسته بهشون بگی که چقدر برات مهم هستن وتا حالا اینو بهشون نگفتی یا نخواستی که بگی ؟ هیچ فکر کردی چقدرها بودن که تو یه لحظات خاصی منتظر بودن از تو یه جمله قشنگ بشنون وتو ناامیدشون کردی ومهر خودت رو از اونا دریغ کردی؟ هیچ تصور کردی چقدر حرف نگفته داری که دلت میخواسته به آدمای اطرافت بزنی ولی هر دفعه به هر دلیلی ازاین کار امتناع کردی؟ شاید هیچوقت فرصتش پیش نیومده یا شایدم هر دفعه دنبال فرصت مناسب تری بودی .ممکنه من که دارم مینویسم یا توکه داری میخونی 1 ساعت دیگه .....نه .....1 دقیقه دیگه نباشیم ....اونوقت دیگه هیچ وقت فرصت نمیکنیم که حرف دلمون رو بزنیم ...مگه چند نفر هستن که میدونن کی میمیرن که بخوان فرصت کنن این حرفا رو بزنن؟ بیا فرصت رو از دست ندیم ....همین الان گوشی تلفن رو بردار و به اونایی که برات مهم هستن زنگ بزن و بگو که دوستشون داری ...به همین سادگی ....بگو : همیشه دلم میخواسته اینو بدونی که برام خیلی مهم هستی ومن چقدر دوستت دارم .
بهشون زنگ بزن ...sms بده ...برو ببینشون .
ممکنه دیگه فردایی برای ابراز احساسات نباشه .
چه خوبه که همیشه یه جوری زندگی کنیم که یک دقیقه بعد از خودمون وکاری که کردیم یا
نکردیم پشیمون نباشیم
باور کن یک دقیقه خیلی دیره
خیلی دیر....
مرسی داستان خییلی قشنگ ولی دردناکی بود کاشکی اون دنیا بهم برسن
علاقه مندی ها (Bookmarks)