از ماست که بر ماست

[Non-Existent]

- «من فقط مي‌خوام دخترم دكتر بشه. پزشكي خوب نيست! بايد 7 سال درس بخونه، بعد تازه بره تخصص و فوق‌تخصص. دندانپزشكي هم براي روح لطيفش مناسب نيست. بهترينش داروسازيه. هم باكلاسه، هم اينكه زحمت نداره! فقط درس خوندنش سخته، ولي بعدش تا آخر عمر راحته! فقط مي‌شينه تو داروخونه و تلويزيون نگاه مي‌كنه يا روزنامه مي‌خونه!» اين بخشي از حرف‌هاي مادري است كه دخترش كنكور داره...

داروسازي شده كعبه آمال جوانان امروزي. جديدا هم با لطف بعضي شعبه‌هاي پولكي دانشگاه‌ها، اون‌هايي كه با پشت سر گذاشتن رقبا در كنكور نمي‌تونن داروسازي بخونن، به كمك توانايي مالي خانواده‌هاشون! با ترمي 6 ميليون ناقابل، به آرزوهاي ديرينه خود دست پيدا مي‌كنن. بارها تكنسين‌هاي دارويي رو ديدم كه به داروسازان گفته‌اند: «اي كاش ما هم داروساز بوديم!» يكي از مسايلي كه اون‌ها ذكر مي‌كنن، اين است كه مي‌بينند تمام كارها را تو داروخانه آنها انجام مي‌دهند و شخص ديگري چند برابر اون‌ها حقوق مي‌گيره و شايد نصف ساعات كاري اون‌ها هم تو داروخانه حضور نداره. اين سخنان براي بسياري از همكاران عزيز شايد ناخوشايند باشه، ولي از ماست كه بر ماست!

وارد داروخانه يكي از همكارانم مي‌شوم. 3 تا 4 جوون حدود 20 تا 24 ساله مشغول كار هستند: جمع‌آوري نسخ، قيمت زدن و ثبت كامپيوتر و از همه تاسف‌بارتر، دستور زدن نسخ. در طرف ديگر داروخانه، يكي از همين جوون‌ها براي بيماري در حال طبابت است: «از اين قرصه شبي يكي بخور، خوب ميشي.» نكته جالب اينکه همشون روپوش دارن و منظم و مرتب، دارن كار مي‌كنن. در انتهاي داروخانه هم يك نفر بدون روپوش نشسته و در حال نوشيدن چاي و شيريني، مشغول حساب و كتاب و نوشتن چك است. اصلا كاري نداره اطراف چه خبره، هر ازچندگاهي با تلفن حرف ميزنه و منتظر اينكه زمان بگذره و 2 ساعت زودتر از بسته شدن داروخانه، بره دنبال كاراش. به قول خودش از ترس بازرس‌ها مي‌آد داروخونه! بچه‌ها همه كارها رو مي‌كنن و اگه سوالي باشه، مي‌پرسن. در اين ميان تكنسين‌هاي دارويي هم هراز چند گاهي كه از طرف بيماران با لقب دكتر مواجه مي‌شن، كلي حال مي‌كنن! در اين ميان اين سوال مطرح است: تفاوت داروسازي كه 6 سال درس خونده با كسي كه 6 ماه مي‌آد تو داروخونه و اسامي و كاربرد اون‌ها رو زير نظر همين دكتر ياد مي‌گيره، چيست؟ چرا داروسازان رو محدود كرديم به يك داروخانه با داروهاي محدود كه حتي يك ديپلمه در كوتاه‌ترين زمان تمام اون‌ها رو ياد مي‌گيره؟ يكي از تكنسين‌هاي دارويي مسن كه چند سال تو داروخونه كار مي‌كرد، تمام مشكلات خودشو از جماعت داروساز مي‌دونست: «امثال شما هستيد كه مانع كسب و كار ما مي‌شويد!» وقتي ما به ديگران اجازه مي‌ديم به راحتي در كار تخصصي ما دخالت كنند، نبايد منتظر باشيم اوضاع‌مان از اين بهتر بشه!
دکتر مجيد اسماعيليان - به نقل از هفته نامه سپيد

[AvAstiN]

متاسفانه به دليل اينكه پول داروخانه بسيار بيشتر از تحقيقات يا كار كردن تو شركت داروييه اكثر دانشجويان داروسازي داروخانه انتخاب مي كنند.
علت اينكه تمايل به خوندن تخصص در اين رشته هم بسيار كمه اينه . حقوق يه دانشجوي رزيدنت 280 هزار تومنه اين در حاليه كه حقوق يه مدير فني داروخانه از 1 ميليون كمتر نيست !!!
شما باشيد كدوم رو انتخاب ميكنيد؟؟

[امير آشنا]

چندي قبل كه در خصوص حق فني داروخانه ها خيلي صحبت بود نگران بودم كه حق اين طيف در اين بين ضايع نشه ولي متاسفانه مكررا اتفاقاتي رو مشاهده مي كنم كه اين تشكيك رو ايجاد مي كنه كه حق فني واقعا شايسته هر داروخانه ايه ؟
چند روز قبل به داروخانه اي جهت خريد دارويي براي مطب رفته بودم كه خانم ميانسال رنجوري داشت با التماس از مرد مسني كه به نظر ميومد دكتر داروساز باشه ( و البته به واقع نبود ) در مورد ضرر احتمالي يه دارويي كه خريداري كرده بود سوال مي كرد كه اون آقا با بي اعتنايي تمام بهش گفت خانم به ما ربطي نداره برو از پزشكت سوال بپرس ! و اين در حالي بود كه پزشك مسوول فني داروخانه پشت پيشخون در حال حساب و كتاب فاكتورهاي شركت هاي دارويي بود !!! جوري شد كه واقعا دلم سوخت و مجبور شدم براي اون بنده خدا در مورد دارو ( كه به واقع تجويز اشتباهي بود ! ) توضيح بدم و نگاه چپ چپ متصدي داروخانه رو پذيرا بشم !

تو اين چند سال مكررا از اين دست اتفاقات و وقايع مشابه كه همگي بي توجهي برخي داروخانه ها و مسوولين فني اون ها رو نشون ميدن رو تجربه كردم . نمي دونم تكليف با اين دست افراد چيه ؟‌

[AvAstiN]

چندي قبل كه در خصوص حق فني داروخانه ها خيلي صحبت بود نگران بودم كه حق اين طيف در اين بين ضايع نشه ولي متاسفانه مكررا اتفاقاتي رو مشاهده مي كنم كه اين تشكيك رو ايجاد مي كنه كه حق فني واقعا شايسته هر داروخانه ايه ؟
چند روز قبل به داروخانه اي جهت خريد دارويي براي مطب رفته بودم كه خانم ميانسال رنجوري داشت با التماس از مرد مسني كه به نظر ميومد دكتر داروساز باشه ( و البته به واقع نبود ) در مورد ضرر احتمالي يه دارويي كه خريداري كرده بود سوال مي كرد كه اون آقا با بي اعتنايي تمام بهش گفت خانم به ما ربطي نداره برو از پزشكت سوال بپرس ! و اين در حالي بود كه پزشك مسوول فني داروخانه پشت پيشخون در حال حساب و كتاب فاكتورهاي شركت هاي دارويي بود !!! جوري شد كه واقعا دلم سوخت و مجبور شدم براي اون بنده خدا در مورد دارو ( كه به واقع تجويز اشتباهي بود ! ) توضيح بدم و نگاه چپ چپ متصدي داروخانه رو پذيرا بشم !

تو اين چند سال مكررا از اين دست اتفاقات و وقايع مشابه كه همگي بي توجهي برخي داروخانه ها و مسوولين فني اون ها رو نشون ميدن رو تجربه كردم . نمي دونم تكليف با اين دست افراد چيه ؟‌

وقتي با بچه هاي سال بالايي حرف مي زنم و اونا از خاطرات داروخونه شون مي گن خيلياشون از اينكه دكتراي داروساز عوارض و تداخل دارويي رو نمي گن شاكي اند ! اين در حاليه كه خيلياشون از مدير فني هاي داروخونه ها هستند .
به نظر من يه چيزي كه تو كشور ما اصلا بهش توجه نمي شه وقتي مي خوان دانشجو تو رشته هاي پزشكي بپذيرن ، اينه كه ببينن واقعا اون فرد صلاحيت داره واسه اينكه مثلا دكتر بشه ، پرستار بشه ، داروساز بشه .
نمي گم خيلي سخت گيري كنن ولي يه غربالگري ساده مي تونه مشكل رو كمتر كنه!
تو كلاس خود ما واسه يه عده زيادي(!!) درس و دانشگاه اصلا اهميت نداره !
اومدن دانشگاه واسه تفريح
اكثرا هم وقتي بحث داروخونه مي شه مي گن چه پولي به جيب بزنيم !!!
خوشحالم هستند كه بهشون مي گن آقاي دكتر يا خانم دكتر!
همين طور تو رشته پزشكي !
و دندانپزشكي !
دانشجوي پزشكي و داروسازي اي كه خود معتاد و سيگار مي كشه (!!) جون مردم واسش اهميت داره؟!
از طرف ديگه چون اقتصاد داروخونه به بيمار وابسته است داروسازا نگراني دخل و خرج (!) داروخونه رو هم دارند و اين مشكل رو تشديد مي كنه !
به نظر من با برداشتن حق فني همون چندتا داروخونه اي هم كه توصيه هاي لازم رو به بيمار مي كردند ، هم نمي كنند !
به نظرم مشكل رو بايد ريشه اي تر از اين حل كرد