Dishonored

[SUB-Z3RO]

IPهای جدید، همیشه از اهمیت زیادی برخوردار بوده اند و توجه بسیاری را به خودشان اختصاص می دهند. این بازی ها به نوعی نقش خونی تازه بر پیکر صنعت بازی را دارند و به همین دلیل ساخت و تولید آن ها بیشتر از بازی های دنباله دار مورد توجه قرار می گیرد. یکی از همین بازی ها که به تازگی راهی بازار شده، ساخته جدید استودیوی Arkane است که Dishonored نام دارد. بازی ای که با سر و صدای زیادی راهی بازار شد و در این مدت تمام نظرها را به سمت خودش جلب کرده است.

داستان داستان بازی بسیار کلیشه ای است. داستانی که در بازی های مختلف و به شکل های متعدد در این نسل و حتی های نسل های پیش نیز بسیار دیده شده است. بازی شما را در نقش شخصیتی به نام کوروو آتانو (Corvo Attano) قرار می دهد که محافظ ملکه سرزمین Dunwall جسامین کالدوین (Jessamine Kaldwin) است. سرزمین Dunwall با مشکلات زیادی روبرو است و انقلاب صنعتی و پیشرفت های آن باعث شده که بیماری شهر را در بر بگیرد. ملکه قصد دارد تا با فعالیت هایش اوضاع را سر و سامان دهد. کوروو از مأموریتی بازگشته و پس از ملاقات با دختر ملکه، امیلی (Emily) به نزد ملکه می رود و گزارش مأموریتش را به او می دهد. اما در همین بین اتفاق مرموزی رخ می دهد و تمام محافظ های ملکه ناپدید می شوند و به یکباره گروهی از قاتلین به ملکه حمله ور می شوند. کوروو سعی می کند که قاتلان را از بین ببرد، اما در این کار ناموفق می ماند و ملکه کشته می شود و دخترش را نیز می دزدند. در همین بین، نگهبان ها از راه می رسند و کوروو را به جرم قتل ملکه دستگیر می کنند. کوروو به زندان می رود و با پاپوشی که برایش درست شده، به جرم خیانت و قتل ملکه به اعدام محکوم می شود. اما کوروو قبل از این اتفاقات یکی از محافظان مشهور ملکه بوده و خیلی ها او را می شناختند. به همین دلیل، گروهی کوروو را از زندان فراری می دهند. کوروو پس از فرار از زندان به عضو این گروه درمی آید و به عنوان یک قاتل سعی می کند که عاملان اصلی قتل ملکه را پیدا کند و آن ها را از بین ببرد و در کنار این کار، باید امیلی را نیز پیدا کند. داستان بازی کاملاً مشخص شروع می شود و از همان ابتدا می توان انتهای آن را حدس زد. اما داستان اصلی با اتفاقات جانبی ای ترکیب می شود که باعث می شود کمی از حالت خطی خارج شود و بازیکنان به موضوعات دیگری در بازی توجه داشته باشند. اما به هر حال داستان بازی جذابیت یک سوژه جدید را ندارد و تکراری بودن آن به شدت احساس می شود.

گرافیک Dishonored با Unreal Engine 3 ساخته شده، اما نمی تواند با عنوان های مطرحی که با این موتور بازیسازی ساخته شده اند، رقابت کند. کیفیت بافت های بازی بسیار پایین است و جزئیات خوبی در آن ها دیده نمی شود. مشکل دیر پردازش شدن بافت ها در این عنوان نیز دیده می شود. از طرف دیگر، بازی از نظر هنری بسیار جلب توجه می کند. شهر Dunwall بر اساس شکل شهر لندن در سال های 1800 به بعد طراحی شده و فضای انقلاب صنعتی در آن دیده می شود. همین طراحی هنری بسیار زیبا باعث شده که این بازی از مواجه شدن با یک شکست در قسمت گرافیک رهایی پیدا کند. محیط های بزرگ که در تمام قسمت های این حالت هنری رعایت شده، نظر شما را به خودش جلب می کند. محیط های سرد و کثیف به خوبی در بازی ساخته شده اند و فضای دیکتاتوری ای که حکومت تازه در شهر به وجود آورده، به خوبی در بازی حس می شود. در کل فضاسازی ها در بازی بسیار خوب صورت گرفته و از این نظر می تواند نظر شما را به خودش جلب کند. همچنین جا دارد به این موضوع اشاره کنیم که نورپردازی نیز از قسمت های خوب بازی به حساب می آید و Light Shaftهای خوبی را در زمان عبور نور از پنجره ها، درخت ها و یا قسمت های مختلف مشاهده می کنید. البته با توجه به اینکه استودیوی Arkane در زمان ساخت بازی BioShock 2 نیز قسمت طراحی هنری مراحل بازی را انجام می داد، خوب بودن این قسمت در Dishonored دور از ذهن نبود. طراحی شخصیت های بازی نیز خوب از کار درنیامده و طراحی کم جزئیات به خصوص در صورت و ضعف در انیمیشن ها به خوبی محسوس است. در کل باید به این موضوع اشاره کنیم که بازی Dishonored تنها در بخش هنری حرف هایی برای گفتن دارد و از نظر تکنیکی چنگی به دل نمی زند. همچنین در حالت Open-World نیز این بازی نمی تواند خودش را به بازی هایی مانند Arkham City نزدیک کند!

موسیقی/صداگذاری این قسمت را می توانیم بهترین بخش Dishonored بنامیم. موسیقی ها واقعاً زیبا ساخته شده اند و به خوبی با فضاهای بازی ترکیب می شوند و حس بسیار عالی ای به وجود می آورند. موسیقی ها از تنوع بسیار زیاد، حالت هنری فوق العاده و گیرایی بالایی برخوردار هستند. موسیقی ها در قسمت های مختلف حالت های مختلفی به خودش می گیرد و در صحنه های اکشن، قسمت های مخفی-کاری و بخش هایی که تنها یک اتفاق لحظه ای رخ می دهد، شما را همراهی می کنند. آهنگساز این بازی دنیل لیکت (Daniel Licht) است که کار ساخت موسیقی های بازی Silent Hill: Downpour و سریال Dexter را انجام داده است. صداگذاری روی شخصیت های بازی نیز بسیار خوب صورت گرفته، اما ضعف در انیمیشن های صورت باعث شده که حرکت لب با دیالوگ ها چندان دقیق نباشد و حتی حس دیالوگ ها در صورت شخصیت ها دیده نشود.

گیم پلی گیم پلی Dishonored را می توانیم یک الگوبرداری از بازی BioShock بدانیم، اما ترکیب شدن این سبک با حالت Sandbox باعث شده که این بازی در این قسمت تنها یک تقلید از BioShock نباشد. شخصیت اصلی با دست راست شمشیر حمل می کند و با دست چپ توانایی حمل تیرکمان، هفت تیر و اجرای قدرت های جادویی را دارد. استفاده همزمان از قدرت های مختلف و سلاح های سرد، باعث شده که گیم پلی دارای جذابیت های خاص خودش باشد، اما از طرف دیگر نیز باعث شده که به BioShock شبیه باشد. محیط های بازی بسیار بزرگ طراحی شده اند و در قسمت های مختلف شهر Dunwall می توانید حرکت کنید. این موضوع باعث شده که بتوانید مأموریت های خود را به شکل های مختلف انجام دهید و از راه های گوناگون به هدف خود برسید. همچنین بازی دست شما را برای انجام مخفی-کاری و اکشن باز گذاشته و به هر صورتی که دوست داشتید، می توانید بازی را ادامه بدهید. این موضوع از قسمت های خوب گیم پلی نیز به حساب می آید. جمع آوری آیتم های مختلف نیز نقش مهمی در بازی ایفا می کنند. آیتم ها و تجهیزات زیادی در محیط بازی پراکنده شده اند که می توانید آن ها را جمع آوری کنید و در بخش های مختلف به کار ببرید. بدست آوردن پول نیز نقش مهمی در بازی دارد. با داشتن پول می توانید تجهیزات مختلفی برای خود خریداری کنید تا بتوانید در مأموریت ها از آن ها استفاده کنید. سیستم مبارزه ها بد نیست، اما مبارزه با شمشیر جالب نیست و مشکلاتی دارد که باعث می شود روند بازی کمی با مشکل روبرو شود. اما ترکیب مبارزه شمشیر با سلاح ها و قدرت های دیگر، حالت کلی مبارزه ها را قابل قبول جلوه می دهد. در زمان بازی، ممکن است با مأموریت های مختلفی روبرو شوید. انجام برخی مأموریت های فرعی باعث می شود تا راه های بسیار بهتری برای انجام مأموریت اصلی پیدا کنید. البته مأموریت های فرعی بازی نقش نخود سیاه را ایفا نمی کنند و همیشه اطلاعات و اتفاقات جالبی در آن ها رخ می دهند.

نتیجه گیری Dishonored به عنوان یک IP جدید، بازی خوبی به حساب می آید. البته با توجه به سابقه استودیوی Arkane نیز این بازی بهترین کار آن ها به حساب می آید. ایده های جدیدی که این بازی در خودش داشته، کمتر از چیزی است که یک IP جدید باید داشته باشد.

منبع: www.pardisgame.net
نویسنده: مجید نوردوست

[سپهر نوروزی]

ممنون