اسکان موقت و بازسازی دائم " عنوان مقاله‎ای است که توسط خانم دکتر "ژیلا پویان" در دوره ارائه شد.دکتر پویان با اشاره به مقاطع سه گانه اسکان اضطراری ، اسکان موقت و اسکان دائم پس از سانحه و وقوع زلزله، همه آنها را به یکدیگر مرتبط دانسته و گفت: نادیده گرفتن هر یک از آنها عوارض و پیامدهای نامطلوبی دارد.وی افزود: دوره اسکان موقت به لحاظ از سرگیری زندگی روز مره و کار و فعالیت در بازسازی اثر می‎گذارد. هرچه از سرگیری زندگی روزمره به تاخیر بیافتد، بازسازی نیز کندتر پایان می‎پذیرد.دکتر پویان گفت: بازسازی باید براساس امکانات موجود محلی و درجهت ارتقاء ظرفیت‎ها باشد. به دلیل ماهیت چند جانبه‎ای بازسازی و عوامل متعدد در‎گیر در آن، بهتر است که ویژگی‎ها و زمینه‎های شکل‎گیری مناطق تحت بازسازی مورد توجه قرار گیرد تا نتیجه کار به صورت منسجم و هماهنگ باشد.وی خاطر نشان کرد: شرایط دوران پس از سانحه تا تا حد زیادی به وضعیت پیش از سانحه بستگی دارد که این بیانگر ارتباط متقابل مراحل پیش و پس از رخداد سانحه است.دکتر ژیلا پویان در پایان به منظور انجام بهتر امور مربوط به اسکان موقت و دائم در آینده، انجام مطالعه و تحقیق در این خصوص از سوی مراکر علمی، پژوهشی، تنظیم برنامه‎های جامع اسکان موقت و بازسازی از سوی سازمان های محله‎ای و مردمی را ازجمله اقدامات ضروری دانست.همچنین تاکید برشناسایی و حفظ ارزشهای بومی و محلی در بازسازی نواحی سانحه دیده، دقت و احتیاط در ایجاد تعمیرات به ویژه در دوره بازسازی، تکیه بر منابع و نیروی بومی و داخلی در سیاستگذاری‎ها و بهبود استانداردها در دوره بازسازی باتوجه به الگوی خسارات ناشی از سانحه از جمله دیگر اقدامات مفید در این زمینه ذکر کرد.