F-14 گربه افسانه ای اسمان

[Joseph Goebbels]

F-14 گربه افسانه ای اسمان :
نویسنده : اقای محمد حسین جهان پناه .
منبع : مجله دانستنیها / ش 64

در طول نزدیک به 4 دهه تامکت مشهورترین رهگیر جهان به شمار می رفت ؛ جنگنده ای که برای سال ها نماد توسعه تکنولوژی هوایی و پیشرفتی بود که در قالب سیستم تسلیحاتی ظهور کرد ؛ اما فقط دو کشور جهان یعنی امریکا و ایران توانستند ان را در ناوگان هوایی خود به خدمت بگیرند . تامکت یکی از اخرین مسافران ایده ای بود که هیچ گاه پس از برنامه F-14 دنبال نشد . تامکت محصول اندیشه ای بود که در سال های پایانی دهه 1950 / 1330 شکل گرفت ، زمانی که دنیای هوانوردی تازه در اشتیاق سوزان موشک های پیشرفته هوا به هوا می سوخت و نسل جدید موشک های کروز و بمب افکن های شوروی در پناه جنگ سرد ، غرب را در سایه ترسی پنهان منجمد کرده بود .



مصادف با اخرین سال های دهه 1950 / 1330 ، نیروی دریایی امریکا در پی یافتن جنگنده ای مناسب برای حفاظت از ناوهای هواپیمابرش ، راهکارهای مختلفی را امتحان کرد ، از تحقیق روی جنگنده هایی با توان پرواز 3 برابر سرعت صوت گرفته تا به خدمت گرفتن جنگنده های چند منظوره ای مثل فانتوم و این در حالی بود که در این ایام پیشرفت سریع موشک های هدایت شونده این توهم را بوجود اورده بود که هواپیمایی مجهز به راداری کارامد و تعداد زیادی موشک هوا به هوای دوربرد می تواند گزینه خوبی برای رهگیر جنگنده و بمب افکن های سریع شوروی باشد .

در طول 10 سال بعد ، برنامه گسترده ای با صرف هزینه های هنگفت تدارک دیده شد که در نهایت همگی بی هیچ مصرف خاصی به پایان رسید ؛ اما اواسط دهه 1960 / 1340 ، پنتاگون مناقصه ای تحت عنوان جنگنده تاکتیکی ازمایشی یا TFX برگزار کرد که هدفش پرکردن نیاز نیروی دریایی به یک جنگنده پوششی و جایگزینی F-105 های نیروی هوایی به شمار می رفت . گزینه احتمالی این مناقصه در وهله اول ، نمونه ای از بمب افکن تاکتیکی F-111 با موتورها و سیستم جنگ افزاری کاملا جدید بود . اما نتیجه برنامه ، جت بزرگ و بی قواره ای شد که کوپکترین مشکلش وزن بیش از حد هواپیما هنگام فرود روی ناوهای هواپیمابر به شمار می رفت و به همین خاطر ، ملوان های نیروی دریایی با تمسخر خوک دریایی صدایش می کردند . در نتیجه سنا پس از کش و قوس طولانی رای به لغو این برنامه داد .

اما از خاکستر این برنامه تامکت متولد شد . شرکت گرومن که تا ان زمان اصلی ترین پیمانکار جانبی برنامه F-111 به شمار می رفت ، بلافاصله با برنامه ای جدید پا پیش گذاشت . گرومن با استفاده از جنبه های تکنیکی طرح F-111B مانند موتورهای کم مصرف TF-30 ( ساخت شرکت پرت اند ویتنی ) و سیستم راداری مدرن AWG-9 به همراه موشکهای دوربرد فینیکس اما بدنه ای سبکتر ( به واسطه استفاده گسترده از تیتانیوم ) جنگنده ای طراحی کرد که اختصاصا به عنوان یک رهگیر دوربرد برای حفاظت از ناوهای هواپیمابر طراحی شده بود . طرح 303E گرومن که حالا F-14 نامیده میشد ، از میان هشت پیکره بندی متفاوت مورد توجه قرار گرفت ؛ با این حال جنگنده حاصل این طرح تنها یک سکان افقی داشت که پس از بازنگری گرومن برای افزایش تعادل و کنترل پذیری هواپیما هنگام گردش به دو دم عمودی کوتاه تر مجهز شد .

نهایتا پس از تصویب اولیه طرح ، نیروی دریایی سفارش 12 فروند جنگنده ازمایشی را تایید کرد . اولین پیش نمونه F-14 به فاصله تنها دو سال از تایید طرح نهایی در 21 دسامبر 1970 / 30 آذر 1349 پرواز کرد و کمتر از 22 ماه بعد و پس از دردسرهای فراوان ناشی از قیمت نجومی هواپیما ، قرارداد رسمی برای تولید تامکت منعقد شد و F-14 به عرشه ناوهای هواپیمابر قدم گذاشت .

در اینجا بد نیست اشاره کنیم که نام تامکت به مفهوم گربه تام ( Tom's Cat ) به عنوان احترام به ادمیرال تام کانلی انتخاب شد که در ان زمان موجب پایان یافتن برنامه ناکام قبلی و تایید برنامه تامکت بود . تامکت همچنین اخرین جنگنده ساخت گرومن بود که با نامی برگرفته از گربه ها نام گذاری می شد .

ادامه دارد...
نویسنده : اقای محمد حسین جهان پناه .
منبع : مجله دانستنیها / ش 64