نقش باورهای ما در زندگی چگونه و چطور؟

[mamadshumakher]

که این باور من برام مفیده ؟ میتونه هدایتگر من باشه یا نه ؟

ممنون از جوابای کاملت.

ما میگیم تمام کارهامون نشات گرفته از باورهامونه.یعنی مسیر زندگیمونو با باورهامون میچینیم.
یعنی اگر ورزش میکنیم به خاطر باوری که به امید سلامتی در ما شکل گرفته.

خب همونطور که میدونید امروزه خیلی از باورهای غلط در زندگی مردم شکل گرفته.یعنی همونطور که باور میتونه مارو به سعادت و موفقیت برسونه حالا باورهای اشتباه داره مردم رو به خوشی های لحظه ای و صدمات اینده نزدیک میکنه.
با این وضعیت و با توجه به اینکه باورهای ما یکی از منابعش اطلاعات و دیده های ما از محیط اطراف است پس چرا مردم باز هم ازین اطلاعات درس نمیگیرند؟چرا باورهاشون رو درست نمیکنند؟
چرا همیشه خودشون رو جدا از قضیه ی دیگران میدونند؟
چرا باورهای درست نمیتواند در زندگی مردم نقش ببندد؟

ایا فلسفه ی باورهای درست و قبول کردن ان سخت است؟
یا به نتیجه ی باورهای درست اعتقاد ندارن؟

به نتیجه ی باورهای اشتباهشان که پر از ضرر است اعتقاد دارند؟

چرا دختری بعد از اینکه از یک رابطه صدمه ی جدی دیده باز با پسری دیگر اشنا میشود و اعتقاد دارد این یکی متفاوت است؟
چرا پسر ها به سمت قلیان کشیده میشوند؟
چرا مرد ها از ابراز علاقه و توجه به همسرشان طفره میروند ؟
چرا پدر و مادر ها به فرزندانشان توجه نمیکنند در حدی که دوستانشان تاثیر بیشتری در تصمیم گیریهایشان دارند؟
و....

[mamadshumakher]

هنوز نتونستم جواب مشخصی برای این سوالام پیدا کنم

[نارون1]

ممنون از جوابای کاملت.

ما میگیم تمام کارهامون نشات گرفته از باورهامونه.یعنی مسیر زندگیمونو با باورهامون میچینیم.
یعنی اگر ورزش میکنیم به خاطر باوری که به امید سلامتی در ما شکل گرفته.

خب همونطور که میدونید امروزه خیلی از باورهای غلط در زندگی مردم شکل گرفته.یعنی همونطور که باور میتونه مارو به سعادت و موفقیت برسونه حالا باورهای اشتباه داره مردم رو به خوشی های لحظه ای و صدمات اینده نزدیک میکنه.
با این وضعیت و با توجه به اینکه باورهای ما یکی از منابعش اطلاعات و دیده های ما از محیط اطراف است پس چرا مردم باز هم ازین اطلاعات درس نمیگیرند؟چرا باورهاشون رو درست نمیکنند؟
چرا همیشه خودشون رو جدا از قضیه ی دیگران میدونند؟
چرا باورهای درست نمیتواند در زندگی مردم نقش ببندد؟

ایا فلسفه ی باورهای درست و قبول کردن ان سخت است؟
یا به نتیجه ی باورهای درست اعتقاد ندارن؟

به نتیجه ی باورهای اشتباهشان که پر از ضرر است اعتقاد دارند؟

چرا دختری بعد از اینکه از یک رابطه صدمه ی جدی دیده باز با پسری دیگر اشنا میشود و اعتقاد دارد این یکی متفاوت است؟
چرا پسر ها به سمت قلیان کشیده میشوند؟
چرا مرد ها از ابراز علاقه و توجه به همسرشان طفره میروند ؟
چرا پدر و مادر ها به فرزندانشان توجه نمیکنند در حدی که دوستانشان تاثیر بیشتری در تصمیم گیریهایشان دارند؟
و....

- میدونین ، شاید تمام این چیزها از بی اطلاعی یا شایدم غرور کاذب بعضی افراد هست که فقط خودم میدانم و کسی بیشتر از من نمیدونه ، همین طرز فکر

باعث میشه از کسی راهنمایی نگیره و به اصطلاح بی گدار به آب بزنه


- بعضی افراد باورهای خودشون رو باور ندارن .......یعنی هنوز توش شک و تردید دارن ، قبول دارین ؟؟
باید به قطعیت و یقین برسیم ......باورهامون رو تقویت کنیم ......
اینطوری میتونیم ازش به صورت مثبت و رو به رشد استفاده کنیم




ادامشم در ادامه میگم

[میلاد صفری]

سلام نگاه کنید دوست عزیز شما از کجا میدونید کسی درس نمیگیره اتفاقا اینجاهاست که بعضی ها خودشون و باورشون عوض میشه و به اصطلاح تلنگوری میخورن و اون عده ی کم یا ندیدن این ماجرا رو یا خودشون رو توی یه حاشیه ی امنیتی خاصی قرار میدن

[وحید 0319]

دوستان به نظر شما چگونه باور های درست رو از غلط تمیز بدیم؟


و چگونه اهدافمون رو با باورهای واقعیمون همراستا کنیم؟


اصلا باوری داریم که به زندگیمون جهت بده یا فقط باورهای پیش پا افتاده روزمره رو در وجودمون پرورش دادیم؟

محمد جان از طریق فطرت ...

نگاه کن ما باور داریم دزدی بده...واسلام هم گفته دست دزد رو قطع کنین...

قتل بده ...چون قاتل به نوعی دچار عذاب وجدانه

خودکشی بده...چون خدا نمیبخشه...

وخیلی چیزهای دیگه

خب این سوال بستگی به نهایت وهدف اهدافمون داره...مثلا ما میگیم امشب بریم دزدی....ولی این باور درستی نیست ..خودمون هم میدونیم کار درستی نیست....وهدف درستی هم نداریم...

هدف هامون باید متعالی باشه...در اینصورته که احساس رضایت داریم...وباور درستی کردیم

بله ...باور به همه ی درستی ها وخوبی ها ودوری از زشتی ها وپلیدی ها...

از سرگذشت انسان ها هم میشه درس گرفت....امام حسین(ع) وبا یزید ویزیدیان مقایسه کن...

چرا تن به دوستی با یزید نداد...چون باور داشت یزید شراب خواره وانسان پلیدیه ...

بازم ممنون

[mamadshumakher]

محمد جان از طریق فطرت ...

نگاه کن ما باور داریم دزدی بده...واسلام هم گفته دست دزد رو قطع کنین...

قتل بده ...چون قاتل به نوعی دچار عذاب وجدانه

خودکشی بده...چون خدا نمیبخشه...

وخیلی چیزهای دیگه

ممنونم وحیدجان.باهات موافقم اما همه اینا وقتی شکل میگیره که به یقین برسیم دین اسلام دین متعالی هست.یعنی جنبه ی اطلاعاتیمون تکمیل بشه.اونوقت میتونیم به اهداف بزرگ باور بیاریم و به سمتشون بریم.

کم کم دارم به این نتیجه میرسم که هر حرکت اشتباهی نشان از نبود باور هست.
چون کوچکترین باوری مارو با شتاب کم به سمت مقصد میبره.
و کم کم دارم به این نتیجه میرسم که کسی اطلاعات درستی از زندگی نداره.

[نارون1]

ممنونم وحیدجان.باهات موافقم اما همه اینا وقتی شکل میگیره که به یقین برسیم دین اسلام دین متعالی هست.یعنی جنبه ی اطلاعاتیمون تکمیل بشه.اونوقت میتونیم به اهداف بزرگ باور بیاریم و به سمتشون بریم.

کم کم دارم به این نتیجه میرسم که هر حرکت اشتباهی نشان از نبود باور هست.
چون کوچکترین باوری مارو با شتاب کم به سمت مقصد میبره.
و کم کم دارم به این نتیجه میرسم که کسی اطلاعات درستی از زندگی نداره.

ببینین بعضی وقتها ما فقط تبعیت میکنیم از دیگران ، شایدم کارا درست دربیاد و درست باشه ها ولی ما به باور در اون مورد نرسیدیم .......

پس خیلی راحت با یک صحبت با یک حرف گرایشممون عوض میشه ......چون یقین نداریم

تو دوران نوجوانی که فرد تو بحران هویت هست اینا بیشتره ....

اطلاعات درست از زندگی ......چرا ؟؟ زندگی چیه ؟؟؟ فقط صرف اینکه میتونیم نفس بکشیم ، میشه زندگی ؟؟؟

[نارون1]

ممنون از جوابای کاملت.

ما میگیم تمام کارهامون نشات گرفته از باورهامونه.یعنی مسیر زندگیمونو با باورهامون میچینیم.
یعنی اگر ورزش میکنیم به خاطر باوری که به امید سلامتی در ما شکل گرفته.

خب همونطور که میدونید امروزه خیلی از باورهای غلط در زندگی مردم شکل گرفته.یعنی همونطور که باور میتونه مارو به سعادت و موفقیت برسونه حالا باورهای اشتباه داره مردم رو به خوشی های لحظه ای و صدمات اینده نزدیک میکنه.
با این وضعیت و با توجه به اینکه باورهای ما یکی از منابعش اطلاعات و دیده های ما از محیط اطراف است پس چرا مردم باز هم ازین اطلاعات درس نمیگیرند؟چرا باورهاشون رو درست نمیکنند؟
چرا همیشه خودشون رو جدا از قضیه ی دیگران میدونند؟
چرا باورهای درست نمیتواند در زندگی مردم نقش ببندد؟

ایا فلسفه ی باورهای درست و قبول کردن ان سخت است؟
یا به نتیجه ی باورهای درست اعتقاد ندارن؟

به نتیجه ی باورهای اشتباهشان که پر از ضرر است اعتقاد دارند؟

چرا دختری بعد از اینکه از یک رابطه صدمه ی جدی دیده باز با پسری دیگر اشنا میشود و اعتقاد دارد این یکی متفاوت است؟
چرا پسر ها به سمت قلیان کشیده میشوند؟
چرا مرد ها از ابراز علاقه و توجه به همسرشان طفره میروند ؟
چرا پدر و مادر ها به فرزندانشان توجه نمیکنند در حدی که دوستانشان تاثیر بیشتری در تصمیم گیریهایشان دارند؟
و....

- من میگم وقتی یک دختر از یک رابطه صددمه دید ، نباید فکر کنه همه پسرا و مردا مثل همن ، چون اینطوری نمیتونه در آینده تشکیل زندگی بده
بالاخره همه افراد مثل هم نیستن.......
این دختر مورد سوال شما ، بالاخره افرادی در زندگیش بوده ، پدر و برادر و .. ، که مردانی خوب و کامل بودن .....این میتونه روی این اعتقادش تاثیر داشته باشه

- چون فکر میکنن تفریح دیگه ای وجود نداره ... این فرصتیه که با دوستانشون زمانی و لحظه ای شاد باشن ..

- چرا مرددها .......این یعنی همه ، در حالی که وجود دارند مردانی که اینطور نیستند ...... احتمالا این به دوران کودکی و زمان مجردیشون برگرده ، شاید بهشون این مهارت یاد داده نشده
با این باور رشد نکردن ........

[نارون1]

جمع بندی بحث مورد نظــــــر:



باور :

برخی باور واعتقاد رو همه ی انسانها دارن :

1.باور اینکه خدا هست...
2.باور اینکه شیطان دشمن انسانهاست
3.باور اینکه بهشتو جهنمی هست
4.باور اینکه هر عملی در این دنیا در اون دنیا واین دنیا جواب داره
5.انسانها ذاتا به دنبال پرستش خدا هستن..وکسی که بی دینه یا چیزهای دیگه ای رو میپرسته ...1.خودش رو گول میزنه 2.تکبر وغرور
6.باور اینکه دین بهترین وسیله برای در امان ماندن ما از تمام مشکلات دراین دنیاست...توکل-توجه-ایمان و.....
7.اعتقاد به جزا وپاداش-اعتقاد به بدو خوب-اعتقاد به گناه وثواب-و...

باور یا همون اعتقاد طرز فکر انسان به یک موضوع هست.منشا این طرز فکر ها هم میتونه میزان درک انسان از موضوع,میزان اطلاعات ,میزان تمرکز روی موضوع و اتفاقاتی کهه برامون میوفته باشه.
حتی افراد دوروبرمون و حرفهاشونم میتونه روی اعتقادات ما تاثیر بزاره.

باور قبول و پذيرفتن واقعيت يك موضوع است

باور ها میتونن اکتسابی باشن...........تا وقتی حتی به یه بچه نگید خدا کیه؟ شیطون کیه؟ پیغمبر کیه؟ بهشت کجاست؟ جهنم کجاست؟ اون نمیدونه بلکه باورهاش بر اساس دیده ها و شنیده و آموزه ها و تجربیات شخصی شکل میگیرن......حتی گاهی بر اساس شرایط این باور ها تغییر پیدا میکنن



تاثیر و نقش باور :

باورها هم مثبت هستند هم منفی. این باورها از اتفاقات خوب و بد که زمانی برایمان افتاده نشئت میگیرد و میتواند همانند چوب دستی در زندگی همراهیمان کنند...
باورها نقش بسیار موثری در زندگیمان دارد.این باورهاست که به زندگیمان جهت میدهد و میتواند کیفیت زندگیمان را بهبود ببخشد.
تاثیر باورها ازاتفاقات گذشته یا حال که برایمان یا برای کسانی که با انها ارتباط داریم ،میتواند هم مثبت هم منفی باشد.


باورهای مثبت باعث میشه ادما نسبت به زندگی دید بهتری داشته باشن و راحتر زندگی کنن و در نهایت به موفقیت بیشتری میرسن.........ولی باورهای منفی که هم دارا ی تاثیر منفی هست هم مثبت باز برای ادامه زندگی موثمر ثمر هست.......داشتن باورهای منفی خیلی جاها باعث بازداشتن ما از انجام کارهای بد میشه ....باعث میشه چشمامونو بیشتر باز کنیم..........تاثیر مثبشم که خیلی عالیه.....

باور. اعتقاد کلمه هایی که بحث کردن راجع بهشون سخته گاهی اوقات آدم رو از بلندی پرت میکنن گاهی اوقات هم دست آدمو میگیرن وبلندت می کنن

باور های مثبت آدم رو می سازنن وباور های منفی از درون خوردت میکنن حتی اگه بعضی موقع ها متوجه ش نشی!!
باورهای مثبت در شرایط بد امید میشن توی قلب برا موندن برا جنگیدن برا حرکت کردن.......
اما باورهای منفی در اوج راحتی میشن موجب ناراحتی میشن یه نقطه ی کور یه سیاه چاله که میکشدت توش!!!!!!!

تاثیر باور ها در زندگی به قدریست که زندگی هر شخصی فقط به سمت باورهاش پیش میره.
نحوه ی تصمیم گیری هر شخص و تفاوت تصمیم های افراد با هم به تفاوت در عقیده و باور ها بر میگرده.

باورهامون چه تو مسائل بزرگ و چه کوچیک زندگی بستگی به محیط،طرز تفکر و آگاهی ما داره...مثلا وقتی فرد نسبت به خدا یه اعتقاد درست و قلبی داشته باشه مسلما این تو زندگیش خیلی اثر داره چون حداقل سعی میکنه تا حدودی با دستورات خدا پیش بره و شاید کاملا این اتفاق نیافته ولی مهم اینه که سعی میکنه ولی زمانی که اعتقاد فرد نسبت به خدا ظاهری و تو زمانهای خاصی باشه خوب مسلما هر جا به نفعش باشه به دستوراتش عمل میکنه، در واقع منظور اینه که فقط اعتقاد داشتن کافی نیست هرچند درست هم باشه بلکه رو اون اعتقاد و باور محکم وایستادن هم مهمه یعنی یه جوری که هر کسی نتونه اونو عوض کنه

در کل باور ها هستن که زندگی مارو تشکیل میدن.
و به خاطر همین تاثیر زیاد باورهاست که انسانها وقتی خودشون نمیتونن فکر کنن به انسانی دیگر و باورهای انسانی دیگر روی میارن

باور شايد تموم انرژي براي براي انجام كار نباشه...اما مهمترين مكمل اون هست...حتي در موضوعي اشتباه...

اگر من باور داشته باشم كه بعد از 3 ماه تلاش كنكور قبول ميشم...

بعد اون 3 ماه چه باور من درس بوده باشد چه اشتباه...

چه كنكور قبول شم چه نشم رتبه بهتري رو كسب خواهم كرد

باور داشتن یعنی اینکه چیزی تو وجود ما ریشه زده......هر چه این ریشه عمیق تر رفته باشه پس انعکاس باور در زندگی عملی تره.......باور رو هم باید سنجید باید همه جوانب رو در نظر گرفت چون گاهی یه باور میوه کرم خورده میده..........اگه همه جوانب سنجیده بشه و درست و به جا استفاده شه میتونه هدایتگر مثبت باشه

بعضی از باور ها اشتبا هستش و منتهی به شکست میشه ولی خب وقتی کسی به دنبال تحقق باورهاش بره تنها چیزی که میتونه جلوشو بگیره مرگ هستش

پس تلاش میکنه و تلاش همیشه باعث موفقیت هستش.....پس میشه گفت اگه ما به خودمون باور نداشته باشیم هدفی نمیمونه که برای بدست آوردنش تلاش کنیم

باور ها واعتقادات میتونه مارو از گمراهی در بیاره در هر زمینه ای ما باور داریم که خدا در همه حال مارو میبینه پس نباید ازش غافل بشیم....

به طور مثال :ما اعتقاد داریم اگه دست کسی رو بگیریم کمکش کنیم ...در موقع احتیاج کمک ماهم میان

باورها در زندگی بسته به سطح اهمیت و اولویتی که برای یک شخص داره به زندگیش جهت میده و چه بسا برای یک شخص یک باور پیش پا افتاده باشه در حالی که برای کس دیگه ای اینقدر مهم باشه که حاضر باشه جونشو رو سر این موضوع بده پس در نتیجه تفاوت در باورهای ما میتونه ناشی از فرهنگ و طرز اجتماعی شدن ما باشه


وقتی شما خودتون ، خودتون رو باور داشته باشید و به تواناییهاتون ایمان داشته باشید ، دیگران هم شما رو باور میکنن

چنانچه شما تصمیم یا روشی را قبول کنید و این در شما درونی بشه ، میشه باور شما .....و بعد این باور فکر شما رو شکل میده......که بعد به عمل تبدیل میشه

یک فرد معلول که به موفقیتهای زیادی دست پیدا میکنه رو ببینید ، این فرد قدرت خدا و تواناییهای خودش رو باور داره ، و به همین دلیل به سوی موفقیت گام برمیداره و موفق میشه

مهم اینه که باورهای مثبت رو رشد بدیم ، باورهایی که روی کیفیت زندگی ما تاثیر بذاره

باورهای منفی و غلطی هم وجود دارند ، باورهایی که به انحرافات فکری و اعتقادی منتج میشن .....

باورهای ما ، تفکرات مارو جهت میدن ، انسانها در باورهایی که دارند هم با هم متفاوتند ، به همین خاطر هست که زندگیها و دستاوردهاشون متفاوته.......





تشخیص باورهای مناسب از غیر مناسب :


استفاده از یک راهنمای خوب میتونه موثر باشه ......

ما میتونیم با استفاده از اطلاعات موجود ، مشورت با پدرومادر ، تاثیر باورهامون بر زندگی ، یک جور تصویر ذهنی منظورمه ، ترتیب بدیم........که این باور من برام مفیده ؟ میتونه هدایتگر من باشه یا نه ؟

توی دوران کودکی و اوایل نوجوانی ، همه ما با باورها و اعتقادات والدین و همسالان سعی میکردیم به باورهامون شکل بدیم ، شاید به درست و غلطش فکر نمیکردیم .....

ولی به مرور که بزرگتر میشیم ، بهتر میتونیم پیش خودمون تجزیه و تحلیل کنیم ، درست و غلط ها رو بسنجیم

در مقابلش ، ما باید قبل از اینکه یک چیزی رو در خودمون نهادینه کنیم و باورش کنیم ، بهتره باورهای منطقی و سازنده و اونایی که به رشد کیفیت زندگی ما تاثیر داره رو باور داشته باشیــــم ، نه چشم و گوش بسته ، هرچیزی که بهمون تزریق کردند رو تو رگهامون جریان بدیم

[میلاد صفری]

ما و باورهایمان (نقش باورها در زندگی انسان)*به دلیل برخی ملاحظات از ذکر نام اماکن خودداری کرده ام*باورها نقشی عمیق و باورنکردنی در زندگی انسان دارند. امروزه روان شناسان، مشاوران، جامعه شناسان و علمای اجتماعی به طور قابل قبولی، نقش باورها در زندگی انسان را اثبات کرده و تأثیر باورها و اعتقادات انسان در جنبه های متفاوت زندگی فردی و اجتماعی او را نشان داده اند. انسان بر اساس باورها و اعتقاداتش می اندیشد و رفتار می کند. باورها می توانند اندیشه و عمل انسان را شکل داده و به آن جهت دهند. اما آنچه مهم به نظر می رسد این است که کدام دسته از باورها و نگرش ها هستند که میتوانند نقشی مثبت در زندگی انسان ایفا کرده باعث افزایش کیفیت زندگی شوند. آیا تمامی باورها توان به دوش کشیدن چنین رسالتی را دارند؟ آیا همه باورهای انسان سبب بهتر شدن زندگی می شود؟ حقیقت این است که باورها و اعتقادات غلطی نیز وجود دارند که بخشی از فضای فکری عده ای از کنشگران را تشکیل میدهد.امروزه بعضی از این باورها را می توان دید که به شکل خرافات در افکار و اذهان مردم رسوخ کرده است. باورها و اعتقادات غلطی که می تواند با جدا کردن انسان از زندگی واقعی و علت وقایعی که در زمینه آن اتفاق می افتد، به نوعی باعث گسترش دترمینیسم و تقدیرگرایی و رخوت و انفعال ناشی از این دیدگاه شود. اگرچه باید اذعان کرد که تمیز و تشخیص این باورها نیازمند تفکر و توجه به ویژگیهای فرهنگی یک جامعه است. چندی پیش برایم اتفاقی افتاد که بیش از پیش نمود این مسئله را نشان میداد.آخرین روزهای تعطیلات سال نو برای تجدید دیدار با آشنایان قدیمی و فرار از روزمرگی به همراه خانواده به یکی از شهرهای کوچک نزدیک شهرستان محل اقامتم رفتم. مدت زیادی از احساس لذت ناشی از دیدار یاران قدیم و زندگی در محیطی بکر و آرام نگذشته بود که به پیشنهاد میزبان عازم زیارتگاهی شدیم که در نزدیکی محل قرار داشت. این محل تقریبا در 50 کیلومتری سکونتگاه میزبان ما واقع شده بود. در انتهای دشتهای باز اطراف و تکیه داده بر دامنه کوهی نه چندان بلند و تپه گونه با جاده ای خاکی و به شدت ناهموار. زیارت گاهی بود کوچک با قبه و بارگاهی و مقبره ای در وسط آن، در محلی دور و کمتر در دسترس اما به لطف آمد و شد زیارت کنندگان رونقی یافته بود. بر روی مقبره نوشته شده بود : (پیر بزرگوار...). البته هیچ شجره نامه و یا متنی که معرفی بیشتری از ایشان در اختیار بیننده قرار دهد در آنجا موجود نبود. آنچه جلب توجه میکرد اعتقاد شدید مردم محلی به این مقبره و صاحب خفته در آن بود، به طوری که علاوه بر ذکر داستانهایی از کرامت و بزرگواری وی، اغلب مردم محلی و شهرهای اطراف برای درمان انواع مشکلات از بیماری و نازایی گرفته تا دعواهای زن و شوهری و قرض و وام به آن محل مراجعه میکردند. میزبان لطف کرده و خوراکی فراهم کرده بود که قرار بود صرف شود، اما در حین آماده شدن مقدمات ناگهان فریاد گوشخراش فرزند کوچکم به آسمان برخاست. پای فرزندم با آب جوش چنان سوخته بود که در همان لحظه اول پوست و گوشت بخش وسیعی از پای او جدا شد. از درد و رنج فرزندم و استرس و اضطراب همراهان و چگونگی رساندن فرزندم به بیمارستان و درمان او که بگذریم آنچه برایم جالب بود عکس العمل میزبانان و مردم محل بود. طبق معمول این خانمها بودند که با حرفهای درگوشی و پچ پچ اولین نشانه ها را بروز دادند. تا اینکه یکی از آقایان آنچه را که باید می شنیدم برایم بازگو کرد. آنها بر این باور بودند که عامل اصلی اتفاقی که برای فرزندم افتاده عدم اعتقاد ما بوده است. آنها به شدت معتقد بودند که چون ما به آن زیارتگاه و صاحبش اعتقاد نداشته ایم ( و یا شکی در دلمان بوده) چنین اتفاقی افتاده. بحثمان طولانی شد و هر چقدر برایشان توضیح دادم کمتر پذیرفتند و همچنان بر اعتقاد خود استوار بودند. توضیحات من اثربخش نبود و به اتفاق تمامی آشنایان و حاضران بر این اعتقاد پافشاری میکردند که بدون شک چون ما به پیر بزرگوار... شک داشته ایم این اتفاق روی داده و من نتوانستم به این دوستان بقبولانم که حتی اگر عدم اعتقادی هم بوده و آن پیر بزرگوار به همین دلیل زمینه بروز چنین اتفاقی را مدیریت کرده! قطعا کسانی که دچار شک و تردید بوده اند باید به این اتفاق دچار می شدند و نه یک کودک 18 ماهه که نه از اعتقاد و ارادت چیزی می داند و نه از عدم اعتقاد. امروز و پس از گذشت چند روز از این ماجرا و بعد از بهبود نسبی فرزندم هنوز هم ذهنم درگیر آن اتفاق است. هنوز پس از گذشت چند روز هر بار که زخمها و آثار سوختگی باقی مانده بر روی پای فرزندم را نگاه میکنم این سوال به ذهنم خطور می کند که براستی عامل اصلی بروز چنین سانحه ای چه بود؟ بازیگوشی فرزندم؟ عدم مراقبت مناسب و کافی ما از فرزندمان؟ و یا عدم اعتقاد ما به مقبره و آرامگاه شخصی که تنها اینگونه او را می شناختم: پیر بزرگوار...؟!

- - - به روز رسانی شده - - -

بخشید من یکم دیر رسیدم ولی دستم پر بود مطلبش جالب