پس از سفرهای بسیار و عبور از فراز و فرودِ امواج این دریای توفان خیز ,برآنم که در کنار تو لنگر افکنم بادبان برچینم پارو وانهم , سکان رها کنم , به خلوت لنگرگاهت در آیم و پهلو گیرم آغوشت را باز یابم استواریِ امنِ زمین را زیر پایِ خویش. . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . ... . . . . . . . . . . . .... . .. . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . .... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. (شاملو)
علاقه مندی ها (Bookmarks)