اهميت غذا خوردن جمعي

[AvAstiN]

هنگامی که صحبت از تغذیه کودکان است ، معمولا ذهن ما به این موضوع مشغول می شود که «چه» بخوریم . در مورد کودکان نیز بیشتر فکر می کنیم چه بخورند؛ به عبارت بهتر به مواد غذایی که در ترکیب آنها یک غذا شکل می گیرد بیشتر فکر می کنیم. غافل ازاینکه علاوه بر کیفیت های مواد غذایی ، کیفیت های دیگرنیزلازم است که فکر کردن در مورد آنها منفعت های زیادی را به دنبال دارد. همه می دانیم که درجامعه ماشینی امروزغذا خوردن جمعی به گونه ای که همه اعضای خانواده سر یک ساعت معین برسر سفره یا میزحاضر باشند، تقریبا هنری فراموش شده است. این موضوع جای تاسف بسیاری دارد .



در این میان کودکان بهانه های خودشان را دارند. بهانه های فراوانی که برای فرارازباهم غذا خوردن کافی است؛ مثل بازی کردن ، درس خواندن ، خواب و...لازم است والدین راهی پیدا کنند تا آنها اهمیت جمعی غذا خوردن در خانواده را درک کنند. می دانیم که وقتی اعضای خانواده دورهم جمع می شوند وبه صورت جمعی غذا می خورند،این حس جمعی لذت زیادی را نصیب هریک از اعضا می کند. به علاوه این دورهم بودن بهانه ای است تا ازحال هم جویا شوند وگزارشی ازفعالیت های روزانه خود مطرح کنند. دراین میان کودکان نیزتحت آموزش غیرمستقیم قرارمی گیرند.آنها ازطریق مشاهده ، با آداب ورسوم خانوادگی درغذا خوردن آشنا می شوند واز خلال آن به درک بهتری از زحمات پدر ومادرمی رسند وقدر آنها را بیشترمی دانند. محیط گرم وصمیمی جمع خانواده باعث می شود تا با آرامشی واقعی و دوراز نگرانی ها غذا میل شود ولذا به جذب بهتر مواد غذایی در بدن کمک شایانی خواهد شد. حاصل این همراهی جمعی آن است که احساس تعلق خانوادگی موجب لذتی برتر می شود .


یکی از کارشناسان تغذیه می گوید: ما باید با خردمندی به کودکانمان کمک کنیم تا به تغذیه جمعی یعنی تغذیه با اعضای خانواده درجهت بالا بردن سلامت بدن و کنترل وزن پی ببرند. زیرا حاصل تغذیه در محیط خانواده درمورد کودکان کم غذایی است که آنها به دلیل احساس لذت ، ازغذا خوردن امتناع نکرده بلکه با اشتهای تحریک شده غذا می خورند. در نتیجه بهتر می خورند وبهترخوردن باعث جذب غذا به طور کامل می شود. ازطرف دیگر به دلیل رعایت قواعد وآداب ورسوم غذا خوردن نوعی سلامتی روحی هم حاصل می شود که در صورت تغذیه انفرادی کلیه این عایدات حذ ف می گردد.


دربعضی ازخانواده ها عادتی نادرست در نتیجه تغذیه جمعی شکل می گیرد وآن اینکه خیلی دوست دارند که هنگام غذا خوردن حرف بزنند. باید به یاد داشته باشیم که این کار ریشخندی به سلامتی است ! و کاری بسیار حادثه ساز است. حتما احتمال خفگی را شنیده اید. ازمزایای جمعی غذا خوردن صحبت شد ولی معایب تغذیه انفرادی را بازگو نکردیم . می دانیم که به دلیل زندگی ماشینی، امروزه افراد خانواده اغلب به دلیل اینکه در طول روز مشغول هستند، فرصتی برای دور هم بودن ندارند .


در موردتغذیه نیز جمع شدن سریک میز کاری غیر ممکن است بنا براین آنها معمولا یا در حال سوارشدن به وسیله نقلیه یا درحال رانندگی ،درس خواندن و...هستند لذا با عحله به تنهایی ازفرصت های کوتاه برای تغذیه استفاده می کنند. ساده ترین ضرراین عمل ، سوء هاضمه یا سوء جذب مواد غذایی است. در حالی که اگر زمانی هر چند کوتاه را صرفا به عمل غذا خوردن اختصاص دهند وزمینه ای فراهم شود که خانواده حتی برای یک نوبت غذایی دور هم جمع شوند وغذا بخورند در سلامت روح و جسم خود کاری اساسی کرده اند که حاصل آن اعجاب آور است.


در مورد کودکان اغلب این سوال پیش می آید که آیا آنها هم از غذا خوردن جمعی همراه با بزرگترها لذت می برند؟

پاسخ این است که تا حد زیادی وابسته به سن وسال آنان است. به طوری که قواعدی پیشنهاد می شود که مثلا کودکان زیر2 سال که هنوز توانایی نشستن بیش از 5 دقیقه را ندارند نباید مجبوربه نشستن سرمیز به مدت نیم تا یک ساعت کرد . زیرا آنها خسته می شوند و نه تنها از تغذیه جمعی لذت نمی برند بلکه پرخاشگروکم غذا هم می شوند . ولی در مورد کودکان بالای 5 سال وضع فرق می کند آنها باید عادت کنند تا با اعضای خانواده بنشیند و حتی همراه آنها بلند شوند . این یکی از آداب و رسوم غذا خوردن است که آنها باید بیاموزند . اغلب ما باهم غذا خوردن وجمع شدن اعضای خانواده را دوست داریم و یک دستور قطعی و لازم الاجرا می دانیم. ممکن است خیلی ها بگویند که شرایط کار و زمان بندی برای مشغولیت های زندگی این اجازه را نمی دهد که در یک زمان مشخص همه اعضای خانواده با هم غذا بخورند ولی می شود با یک تغییر کوچک واجرای برنامه ای حساب شده در زندگی ولو به منظور جمع کردن تعدادی از افراد خانواده ، دورهم جمع شد. دراین صورت اگر موفق به این کار شدید به خاطر داشته باشید که؛ به تنها چیزی که باید فکر کنید افراد خانواده وسپس خود غذاست ونه هیچ چیز دیگر.


با این تاکیدهایی که دراهمیت تغذیه جمعی شد جای تاسف است اگر باز هم دیده شود افراد خانواده بخصوص کودکان با عجله به منزل بیایند ومایکروویو را روشن کنند وبرای صرف غذایی لقمه ای به اتاقشان پناه ببرند. نظرشما چیست؟



راهی برای تقویت روح و جسم
مترجم : سیده سعیده بیداو – کارشناس تغذیه
مجله آشنا /102 / ص 7