اگه واقعا دوسش داشته باشم و اونم همین احساس و داشته باشه حتما قبول میکنم....
اگه واقعا دوسش داشته باشم و اونم همین احساس و داشته باشه حتما قبول میکنم....
نمیشه همین طوری یکی از این گزینه ها رو فبول کرد به خیلی چیزا بستگی داره
فکر نکنم گزینه های انتخاب کافی باشه
نمیدونم شایدازدواج کردم ولی اگه زندگی بایه معلول قسمتم باشه ازخدامیخوام یه دل بزرگ ومهربون بهم بده تابتونم درکش کنم وکمکش کنم تاحس کمبود نسبت ادمای سالم ازنظرجسمی نداشته باشه!
اگه عاشقش باشم، 100% باهاش ازدواج میکنم، هیچوقتم پشیمون نمیشم..
من اصلا دوس ندارم ازدواج كنم.براهمون فرقي نميكنه سالم بشه يا معلول.
من با معلول ازدواج نميكردم چون به نظر من خيلي سخته و يه از خودگذشتگي مشتي ميخواد كه من ندارم ولي ادم به افراد سالمم نميتونه اعتماد كنه در نتيجه مجرد ميمونم مگر اينكه با يه پسر پاك مثل خودم اشنا بشم
كساني كه معتقدند بايد با يك فرد سالم ازدواج كرد تا خوشبخت شد چه تضميني ميدن كه اون فرد هميشه سالم ميمونه؟
درصد بالايي از معلولين به علت بيماري و حوادث معلول شدن
البته باید دید که آیا معلولیت به بچشون هم منتقل میشه یا نه.اگه منتقل بشه ظلمی است که در حق بچه شده است اگه منتقل نشه حتما و صددرصد این حقیر ازدواج میکنم اونم نه از باب ترحم بلکه جریان عادی زندگیست و همه حق زندگی دارند مهمترین مسأله ارثی نبودن معلولیت است که دوستان باید این را در نظر بگیرند چون فقط دو نفر نیستند و روال عادی زندگی این است که بچه ای هم پا به زندگی خواهد گذاشت و اگه ارثی باشه هیچوقت این معلولیت از بین نخواهد رفت و باید فقط به تحمل خود ننگریم بلکه به افرادی که احیانن با ازدواج ما به دنیا خواهند آمد نیز بنگریم
ویرایش توسط عبدالله91 : 24th January 2013 در ساعت 10:43 AM
تا قسمت چی باشه خدا رو چه دیدی شاید همه ی اینا که میگن نه یکدفعه ...
pishbiniye ayande sakhte adam bayad tu sharayetesh gharar begire vali dar kol age adame khubi bashe ehtemalesh ziyade ghabul konam
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)