موسسه مرکزی پژوهش های ماشین سازی / ترجمه برای مجله هوافضا

["مهدی"]

بسم الله الرحمن الرحیم
موسسه مرکزی پژوهش های ماشین سازی (سنیماش)

مغز استخوان توسعه موشکی و فضایی روسیه

گرد آورنده : مهدی زمانی
چاپ شده در مجله هوافضا شماره 79، شهریور 91

موسسه مرکزی تحقیقات ماشین سازی در 13 می سال 1946 میلادی همزمان با تصمیم شورای وزرای شوروی سابق مبنی بر اجرایی کردن مصوبه 419-1017 ساخته شد . این مصوبه نوید تولد یک موسسه ملی مهندسی موشکی را می داد. بر همین اساس، با حمایت از این مصوبه راه برای ساخت یک موسسه تحقیقاتی برای ساخت موشک های جنگی و همچنین یک دفتر طراحی جهت طراحی موشک ها هموار شد. این دفتر تحقیقاتی در مرکز شهر"کالینینگار" ( که از سال 1996 میلادی به "کورولِو" تغییر نام پیدا کرد) آغاز به فعالیت کرده و بنیادی برای ساخت انواع قطعات موشک های جنگی در روسیه شد. طبق برنامه از پیش تعیین شده این موسسه با شماره 88 در وزارت دفاع شوروی سابق شناخته شد." لِو رُویمویچ گانار" اولین مدیر وهمزمان با وی "سرگی پاولویچ کورولِو" نیز طراح ارشد این موسه تحقیقاتی بود.
پس از موافقت با ساخت این موسسه تحقیقاتی در طی دهه 40 الی 50 میلادی، این موسسه شروع به تحقیقات گسترده برای ساخت اولین موشک دوربرد بالستیک با سوخت مایع کرد. و سر انجام موفق شد تا موشک های آر-1 ، آر-2، آر-5ام و آر-7 را تولید کند.
در دهه 50 میلادی دولت شوروی سابق تصمیم به ساخت یک موشک بالستیک قاره پیما (آی سی بی اِم) را داشت، که در می ماه سال 1954 با این تصمیم موافقت شده و زمینه هایی برای تولید یک موشک جدید با نام آر-7 فراهم شد. دفتر طراحی آزمایشی (اُ کی بی-1) که یکی از زیر شاخه های این موسسه تحقیقاتی بود و توسط "اِس.پی. کورولِو" اداره میشد، کارهای مهندسی این موشک را به عهده گرفت، بلافاصله پس از تحویل پروژه تحقیقات بر روی مسائل آیرودینامیکی،انتقال حرارت و مقاومت موشک شروع شد و انواع آزمایشات مربوطه صورت گرفت.
در 23 ژوئن سال 1960 میلادی، دولت شوروی تصمیم به توسعه انواع برنامه های فضایی قدرتمند اعم از ماهواره ها، تجهیزات فضایی و ماموریت های فضایی ،تا سال 67 میلادی را گرفت و بدین ترتیب وظیفه توسعه وآزمایش راکت ها و تجهیزات فضایی و همچنین تحقیقات علمی این پروژه ها به موسسه تحقیقاتی محول شد. (آر اِس تی)
با ظهور دوران جدیدی به نام کاوش در فضا و فضانوردی و پس از پرتاب اولین ماهواره از زمین




همچنین سفر یوری گاگاری به فضا، ماموریت های فضایی متنوع تر شدند و در نتیجه این موسسه تحقیقاتی نیز رشد فوق العاده ای داشت. بدین ترتیب این موسسه تحقیقاتی روسی کار خود را در توسعه راکت ها و فناوری فضایی ادامه داد.
بنابر تصمیمات کنسول وزرای شوروی سابق در سال 1960 میلادی ،مرکز محاسبات این موسسه تحقیقاتی سازمان یافت در سال 1965 میلادی نیز ، مرکز محاسبات مختصات این موسسه تاسیس شد و بعد از آن تجهیزات و وسایل این موسسه دائما توسعه و بهبود یافتند تا این موسسه ماشین سازی به یکی از بروزترین موسسات تحقیقاتی دنیا در زمینه فضانوردی تبدیل شود. در واقع اکثر پیشرفت های فضایی شوروی سابق و روسیه فعلی با زحمات فراوان این موسسه صورت گرفته است.(تی اِس آپ)
این موسسه در زمینه آنالیز سیستم راکت ها و مشکلات توسعه تجهیزات فضایی مخصوصا بعد از روی کار آمدن "اِس.آ.ژرِو" به فعالیت خود ادامه داد. "اِس.آ.ژرِو" رئیس کمیته تسلیحات دفاعی بود و در 28 می سال 1962 دستور سازماندهی این موسسه تحقیقاتی در زمینه های راکت و فناوری فضائی را صادر کرد!
بعد از این جریانات ، این موسسه تحقیقاتی روسی بیش از پیش شروع به تحقیقات پیشرفته در رابطه با ایستگاه های فضایی،فضاپیماهای بین سیاره ای و ماهواره های "ای آر اِس" (موقعیت یاب، زمان یاب و ناوبری و سیستم های پشتیبانی) و.... کرده و تلاش کرد تا در کیفیت، اطمینان و امنیت راکت ها و تجهیزات فضایی ساخته شده بیافزاید تا به استانداردهای موردنیاز نزدیک شود. همانطور که می دانید یکپارچگی و تصدیق تجهیزات فضایی در تمرین و آزمایشات بسیار است!
در دهه 70میلادی ، این موسسه موظف شد تا رایانه هایی را در بخش ساختار استقامت، بخش های آیرودینامیکی و همچنین بخش انتقال گرما به کار گیرد و بدین ترتیب یک موسسه پیشرو در رابطه با تحقیقات در زمینه اطمینان و کیفیت رایانه ها و دستگاه های اتوماتیک باشد، در همین بازه زمانی توسعه دستگاه های اتوماتیک برای مدیریت برخی سامانه ها در این موسسه آغاز گشت.
در 25 ژانویه سال1972 میلادی از طرف دولت به این موسسه اجازه داده شد تا در آماده سازی و تکمیل پروژه مشترک شوروی و آمریکا در ماموریت فضایی آپولوی سایوز شرکت کند.
بعدها این موسسه اقدام به شراکت در پروژه "وُستوچنی" کرد، در این پروژه وظیفه این موسسه تحقیقاتی این بود تا موتورها را قادر سازد که راکت را تا مدارهای پایینی زمین حمل کند و توسعه این سیستم را در ناحیه خاور دور آسان کند. با موفقیت موسسه در این پروژه ، این موسسه به سراغ پروژه های فضایی نیمه تمام دیگر رفته که زیر نظر دولت شوروی سابق بودند. با تکمیل یک به یک این پروژه ها آینده ی روشنی در زمینه فضانوردی در انتظار روسها بود. در حال حاضر این موسسه روسی یک پیشروی تحلیلی و مقر سازمان فضایی فدرال روسیه بوده و در شرایط نظامی نیز می تواند در زمینه توسعه راکت ها و تجهیزات فضایی به کمک نیروهای نظامی آید. این موسسه با بهره برداری از




تکنولوژی های مدرن فضایی به کمک صنایع غیر فضایی نیز آمده است و همچنین همکاری هایی در سطح بین المللی با کشورهایی نظیر ایالت متحده آمریکا،چین،فرانسه،آلمان،ژ اپن و دیگر ملت ها را برای تکمیل تست راکت ها و تجهیزات فضایی دارد.
این موسسه یک مرکز آموزشی در رابطه با تحقیق درباره سیستم های اتوماتیک ،برای آنالیز راه های توسعه این تکنولوژی منحصر به فرد و پیچیده و همچنین معیارهای ساخت یک سیستم اتوماتیک چندکاره را تاسیس کرد که در آن بیش از 350 پژوهشگر موفق به اخذ دکترای علوم فناوری شدند. بسیاری از این افراد نیز علم و تجربه خود را با دانش آموزان در مقاطع MIPT،MAI،MSTU و همچنین مقاطع آموزشی مسکو به اشتراک گذاشتند.
در سال 1956 میلادی این موسسه موفق به دریافت جایزه "لِنین" جهت همکاری در توسعه سیستم های اتوماتیک شد.
این موسسه همواره به اینکه اولین پیشگام در توسعه موشک های برد بلند ، موشک های کروز ، موشک های بالستیک استراتژیک ،لانچرهای راکت و فضاپیماها بوده افتخار می کند. باید بدانیم این موسسه باید تمام این موفقیت ها را مدیون نیروی انسانی و دانشمندان باهوش خود باشد.


ترجمه شده توسط گروه ترجمه ویکی جنگ


منبع فعال: http://jangafzar.rozblog.com/post/630
تذکر : تمام حقوق این مقاله متعلق به ماهنامه هوافضا و دانشنامه ویکی جنگ می باشد و انتشار این مقاله بدون رعایت حقوق کپی رایت ، شرعا و قانونا باطل بوده و این دو مرجع هیچ رضایتی از آن ندارند !