(13:1) اساساً داوران، بازي را متوقف ساخته و آن را مجدداً با پرتاب آزاد براي تيم حريف شروع خواهند کرد هنگامي که:

الف) تيم صاحب توپ، مرتکب تخلفي شود که بايد منجر به سلب مالکيت از آن تيم شود (نگاه کنيد به قوانين 3ـ4:2، 6ـ4:5، 11ـ5:6، 6:2 الف ـ ب،6:4، 6:7 ب، 4ـ7:2، 7:10، 8:8، 10:3،11:4، 12:3،8ـ13:7، 7ـ14:4و 5ـ15:2).

ب) تيم مدافع، مرتکب تخلفي شود که تيم صاحب توپ مالکيت توپ را از دست بدهد (نگاه کنيد به قوانين 3ـ4:2، 6ـ4:5، 5:5، 6:2 ب، 6:4، 6:7 ب، 7:8 و 8:8).

(13:2) داوران بايد در جهت تداوم و استمرار بازي، از قطع كردن پيش از موقع بازي به وسيله اعلام پرتاب آزاد، خودداري نمايند. اين بدين مفهوم است که طبق قانون 13:1 الف، اگر پس از خطاي تيم حمله، بلافاصله تيم دفاعي مالکيت توپ را به دست آورد، داوران نبايد اعلام پرتاب آزاد نمايند. به صورت مشابه طبق قانون 1ـ13 ب، تا زماني که تيم حمله کننده به سبب خطايي که توسط تيم دفاعي انجام مي شود، مالکيت توپ را از دست ندهد يا به حمله خود ادامه بدهد، داوران نبايد در بازي دخالت نمايند.

اگر به سبب تخلف از قوانين، يک جريمه شخصي در نظر گرفته شود آنگاه داوران در صورتي که بدين وسيله آوانتاژي را از تيم مقابل خطاکننده سلب ننمايند، مي توانند بلافاصله بازي را متوقف نمايند. در غير اين صورت، اين جريمه بايد تا زماني که موقعيت مورد نظر خاتمه يابد، به تأخير افتد. قانون 13:2 در خصوص موارد تخلف عليه قانون 3ـ4:2 يا 6ـ4:5 قابل اعمال نيست و بازي بايد بلافاصله متوقف شود که معمولاً به وسيله وقت نگهدار انجام مي شود.

(13:3) اگر تخلفي که به صورت معمول منجر به يک پرتاب آزاد تحت قانون 13:1 الف، ب مي شود، در شرايطي اتفاق بيفتد که توپ قبلاً از بازي خارج گرديده باشد، آنگاه بازي با پرتابي متناسب با علت توقف بازي، ادامه پيدا مي کند.

(13:4) علاوه بر موقعيت اشاره شده در قانون 13:1 الف، ب همچنين پرتاب آزاد به عنوان راهي براي شروع مجدد بازي در موقعيتهاي قطعي که بازي متوقف شده ولي هيچگونه تخلفي از قوانين به وقوع نپيوسته است استفاده مي شود (به عبارت ديگر وقتي که توپ در بازي است.)

الف: اگر يک تيم در هنگام قطع بازي مالکيت توپ را داشته است آن تيم در شروع مجدد نيز صاحب توپ خواهد بود.

ب: اگر هيچ تيمي توپ را در مالکيت خود نداشته است آنگاه تيمي که آخرين بار مالک توپ بوده در شروع مجدد نيز مالک توپ خواهد بود.

ج: هنگامي که بازي به خاطر برخورد توپ با سقف يا تجهيزات بالاي زمين متوقف شود، تيمي که آخرين بار توپ را لمس نکرده است، مالکيت توپ را به دست خواهد آورد. قانون آوانتاژ که در قانون 2ـ13 ذکر گرديده در موقعيت ذکر شده در قانون 4ـ13 قابل اعمال نمي باشد.

(13:5) اگر عليه تيمي که مالکيت توپ را در هنگام سوت داور در اختيار دارد يک پرتاب آزاد اعلام شود، آنگاه بازيکني که در آن لحظه توپ را در اختيار دارد بايد بلافاصله آن را رها كند يا در همان محلي که قرار دارد روي زمين بگذارد (16:3 ه).





اجراي پرتاب آزاد

(13:6) پرتاب آزاد به صورت معمول بدون سوت داور (عليرغم اين نگاه کنيد به 15:3 ب) و اساساً از محلي که خطا اتفاق افتاده است، انجام مي شود. موارد ذيل از اين قاعده مستثني مي باشند:

در موقعيت تشريح شده در قانون 13:4 الف، ب پرتاب آزاد پس از سوت داور و اصولاً از محلي که توپ در هنگام قطع بازي قرار داشته باشد، انجام مي شود. در موقعيت 13:4ج، پرتاب آزاد همچنان پس از سوت داور و اصولاً از مکاني زير محل برخورد توپ با سقف يا تجهيزات، انجام مي شود. اگر داور يا نماينده فني (فدراسيون جهاني هندبال و يا فدراسيون قاره اي، ملي) بازي را به علت تخلف بازيکن يا مسؤول تيم دفاعي متوقف کردند و آن منجر به يک تذکر شفاهي و يا جريمه شخصي گرديد، آنگاه پرتاب آزاد از محلي که توپ در هنگام قطع شدن بازي قرار داشته است اجرا مي شود، به شرط آنکه اين محل، موقعيت مناسب تري نسبت به محل وقوع خطا داشته باشد و به همين ترتيب، پاراگراف قبلي قابل اجرا خواهد بود در صورتي که وقت نگهدار بازي را به خاطر خطاي تعويض يا ورود غيرقانوني تحت قوانين 3ـ4:2 يا 6ـ4:5 متوقف سازد.

طبق موارد ذکر شده در قانون 7:10 پرتاب آزاد که به علت بازي غير فعال اعلام مي شود بايد از محلي که توپ در هنگام قطع بازي قرار داشته است، اجرا شود. عليرغم قاعده کلي و زيربنايي و روش قيد شده در پاراگرافهاي قبلي، پرتاب آزاد هرگز نمي تواند در داخل منطقه دروازه خود يا داخل محوطه پرتاب آزاد تيم مقابل اجرا شود. در هر موقعيتي از مکانهاي شرح داده شده در يکي از پاراگرافها شامل يکي از دو محوطه مذکور، محل اجراي پرتاب بايد به نزديکترين نقطه در بيرون آن محوطه خاص منتقل شود.



توضيح: اگر وضعيت صحيح براي پرتاب آزاد از محل محوطه خط پرتاب آزاد تيم دفاعي باشد، آنگاه لازم است که پرتاب از محل دقيق خود انجام شود. به هر حال هرچه از خط پرتاب آزاد تيم مدافع دورتر شويم، اجازه داده مي شود که پرتاب آزاد با فاصله بيشتري نسبت به محل وقوع خطا انجام شود. اين فاصله به تدريج بيشتر مي شود تا حداکثر 3 متر که در موقعيت انجام پرتاب آزاد از پشت محوطه دروازه خودي، قابل اجرا مي باشد. اين فاصله شرح داده شده، در موارد تخلف عليه قانون 13:5ه، اگر همراه با جريمه متناسب با قانون 16:3 باشد، به کار نمي رود. در چنين مواردي، پرتاب همواره بايد از محل دقيق خود انجام شود.

(13:7) بازيکنان تيم مهاجم قبل از اجراي پرتاب آزاد، نبايد خط پرتاب آزاد تيم مقابل را لمس يا قطع نمايند (15:1). داوران بايد موقعيت بازيکنان مهاجم را که در حين اجراي پرتاب آزاد بين خط پرتاب آزاد و خط محوطه دروازه قرار دارند تصحيح نمايند، به شرطي که اين وضعيت ناصحيح در بازي مؤثر باشد (15:1). پس از آن پرتاب آزاد بايد با علامت سوت اجرا شود (15:3ب).

در مواردي که اجراي پرتاب آزاد با سوت همراه باشد، اگر بازيکنان تيم مهاجم از رها شدن توپ از دست پرتاب کننده خط پرتاب آزاد را لمس يا قطع نمايند آنگاه يک پرتاب آزاد براي تيم مدافع اعلام مي شود (13:1 الف).

(13:9) در هنگام اجراي پرتاب آزاد، بازيکنان تيم مقابل بايد حداقل 3 متر از پرتاب کننده فاصله داشته باشند با اين وجود، در صورتي که پرتاب آزاد از پشت خط پرتاب آزاد انجام شود، بازيکنان مدافع مي توانند بلاواسطه در جلوي خط محوطه دروازه خود مستقر شوند.