درد و دل من(به کمکتون نیاز دارم)شما اگر به جای من بودید چیکار میکردید؟

[M.A.A.H.R]

با سلام به شما عزیزان حالتون خوبه خدا رو شکر؟بچه ها نزدیک یک ساله تو سایت خیلی خیلی کم میام دلیلش هم بخاطر عدم وقت هست بچه ها من دروازبان فوتبال هستم و چند ساله سخت تلاش میکنم حالا زندگی نامه خودمو درورزش به شما میگم شما به من بگید چیکار کنم
نزدیکای سال85 بود که برای اولین بار فوتبال حرفه ای رو تجربه کردم نزدیک 16سالم بود که رفتم در جوانان تیمی که در لیگ تهران بازی میکرد اسمش مهر کارون بود اونجا خیلی پیشرفت کردم و

به یک جاهای خوبی هم رسیدم حتی تا نزدیک رویاهام یعنی رفتن به تیم محبوبم استقلال(الان تیمش فرقی برام نداره) اونجا رفتم البته از طریق تستی که اقای ولی صالح نیا استاد بزرگوارم ازمن اون

زمان گرفت خداروشکر امادگیم بالا بود و ایشون منو به استقلال معرفی کردن رفتم اونجا کلی منو تحویل گرفتن چون اقا صالح نیا منو تایید کرده بود به من گفتن برو بعد تاسوعا عاشورا بیا با کلی امید

برگشتم شمال خونمون بعد تاسوعا عاشورا رفتم خودمو معرفی کردم و مربی به من گفت نمیشناسمت و زد زیر حرفش نمیدونم شاید یادش نبود و شایدم.... بهر حال منو فرستادن اسقلال جنوب که بهتره

نگم اوضاعش چه وحشتناک بود بعد فرستادن منو استقلال جوان اونجا حتی پول ماهیانه هم از ما گرفتن اما اخرش شنیدم تقلبی در اومد بعد رفتم دسته دو تهران اما اونجا هم چون پول تو جیب کسی

نذاشتم هیچ جایی در تیم نداشتم دیگه خسته شده بودم تصمیم گرفتم برم شمال رفتم ملوان نزدیک 8 تا دروازبان برای تست بودیم موقعی منو فرستادن دروازه یکدونه توپ هم طرفم نیومد که خودمو نشون

بدم داشتن منو رد میکردن که گفتم اشنای فلانیم قبولم کردم اما بازم موضوع فرمالیته بود بعد همان زمان کاردانی قبول شدم رفتم دانشگاه دو سال دست به توپ نزدم بعد اومدو اصفهان برای کارشناسی

خدارو شکر اینم تموم شد اما سال پیش بود که دیدم واقعا نمیتونم بدون فوتبال زندگی کنم برگشتم با اینکه خیلی سخت بود رفتم گیتی پسند اصفهان دست دو بزرگسالان کشور تست دادم نمرم از ده شد یک

و نیم وبازم رد شدم اما اندفعه برعکس دفعات قبل حقم نبود قبول شم چون خیلی وقت بود از توپ دور بودم وضعیف شده بودم اما تو این یک سال انقدر تلاش کردم تا الان خیلی اماده تر حتی از اون

زمان ها هستم حتی همان مربی پارسالم از 10 به من 7.5 داد یعنی بالاتر از دروازبان اول تیم اینم بگم امتیاز دادن فاکتورهای زیادی داره و با فرمولهای خاصی بدست میاد خانوادم پدربزرگ 93 سالم

مادر بزرگم خاله هام و همه اشناها هر روز به من زنگ میزدن و روحیه میدادن ومیگفتن تو صد در صد قبولی چون خیلی اماده بودم با یک روحیه مضاعف دیروز رفتم تست دوباره گیتی پسند اما اون

مربی دروازبانی که خیلی به من اطمینان پیدا کرده بود عوض شده بود و دوباره در حالیکه اماده بودم تست دادم اما بازم رد شدم دلیل رد شدنمو پرسیدم دلیلی نداشتن فقط معذرت خواستن ببخشیدسرتونو

درد اوردم ولی به کمکتون نیاز دارم نزدیک 7 ساله خدا به من کمکی نمیکنه یا کمک میکنه من کورمو نمیبینم بخدا انقد شرمنده خانواده و اشناهام هستم که نمیدونم با چه انگیزه ای برگردم خونه بچه ها

شما جای من بودیدچیکار میکردید؟عاشق چیزی باشید که احساس میکنید مستحقشم هستید اما ادمای از خدا بی خبر نمیذارن چیکار کنم؟تورو خدا خودتونو بذارید جای من بگید شما بودید جای من چه

میکردید فقط خدا رو 100 هزار مرتبه شکر میکنم که بازم انگیزم بالا هستش و خیلی روحیه دارم اما سخته خیلی سخت که با افراد از خدا بی خبر چطور باید کنار بیام کسایی که فقط پول میخوان و

اصلا براشون مهم نیست من از نظر فنی بالا هستم یا نه بچه ها کمکم کنید

[✿elnaz✿]

سلام دوست فوتباليستم
واقعا تلاشت خيلي خوب و عالي بوده
كاش منم ي كم اراده و تلاشتو داشتم
هميشه رسيدن به هدف ساده نيست شمام كه واقعا تلاشتو كردي ولي خب ي سري موانع هميشه هست.فوتبال هم مشخصه كه توش زدوبندهستش.
به قول ي مشاور شما "براي رسيدن به هدف بايد تلاشتو تا اونجايي كه ميتوني داشته باشي ولي به نتيجه فك نكني"
خدا قطعا كمك كرده و ميكنه اگه ميبينيد توي بازه زماني نتيجه نگرفتيد و از خدا خواستيد لابد حكمتي داشته
الانم به نظرم خانواده و دوستاتون هم ميدونن ك تلاشتو داشتي اصن بابت اين مسئله نگران نباش.

[ارغنون]

دوست خوبم راستش خیلی دوست داشتم اطلاعات بیشتری داشتم تا یک کم عمیق تر و بهتر کمکت می کردم.
می دونی شاید من خیلی خاص و یا اشتباه می کنم اما این جور جاها فقط به یه نتیجه می رسم "بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی / خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی"

تو از کجا می دونی خدا کمکت نکرده شاید کمکی که بهت کرده این بوده که تو این موقعیت قرار بگیری و شکست بخوری.
باور کن می تونم درک کنم این که عمرت رو گذاشتی چقدر برات فشار بوده ولی این که هی رفتی و به در بسته خوردی نه این که بخوام ناامید بشی نه اتفاقا با امید بالا دنبالش برو اما از به نتیجه نرسیدن غصه نخور.
بازم تلاشت رو بکن اما عمرت رو روش نذار به هر حال شما تحصیلکرده ای و حتما علایق دیگه ای تو زندگیت هست که بلکه توش موفق تر باشی.
گفتی سال 85 شانزده ساله بودی یعنی الان 22 سالی داری.این یعنی هنوز اول راهی با تمام سختی هایی که گذروندی این بار با دید بازتر همون کارای قبلی رو بکن و به بقیه علایقت فکر کن.
از شکست ناراحت نشو شکست فقط محکمترت می کنه.
از این که داستان زندگیم رو این وسط بیارم خوشم نمیاد ولی خواسته هایی داشتم که تا بهشون فکر نکردم و از جایی که انتظار نداشتم بهشون رسیدم.
اینا همش ممکنه علاقت به فوتبال و موفقیت توش هم برامون قابل درکه ولی خواست خدا رو از یادت نبر.
برات از صمیم قلب آرزوی موفقیت نه آرزوی یافتن راه دارم!
سلامت و پیروز باشی

[*tara*]

سلام

واقعا تلاشتون ستودنیه و جای آفرین داره

من یه پسر عمه دارم که مثل شما به فوتبال خیلی علاقه داره حتی رشته تحصیلیش هم تربیت بدنی بوده

اونم برای اینکه تویه تیم خوب انتخاب بشه خیلی تلاش کرد ولی....بعضی جاها مثل شما در حقش نامردی کردنو

بعضی جاها هم خودش موقعیتشو از دست داد .پسر عمه ام تا انتخابی تیم ملی امید هم پیش رفت حتی پارتیش هم مایلی کهن بود

چون استادش بود خودش خیلی از کارش راضی بود اما در آخرین مرحله انتخاب کنار گذاشتنش

الان هم معلم ورزش اما فوتبال هم میکنه ولی تفریحی نه حرفه ای

میخوام بگم چرا به این فکر نمیکنید که شاید صلاح شما تو اینه که این ورزش وحرفه ای ادامه ندید اگه اینجوری فکر کنید تحمل این موضوع براتون راحتتره

گاهی اوقات ماچیزی رو از خدا میخوایم که به صلاحمون نیست

خدایا.....

حکمت قدمهایی را که برایم بر می داری

بر من اشکار کن!

تا درهایی را که بسویم می گشایی

ندانسته نبندم!

و درهایی را که به رویم می بندی!

را به اصرار نگشایم.


موفق باشید

[وحید 0319]

سلام
بله...حق خوری زیاده حق مارو هم خوردن...بماند .....استقلالی هستی که بیشتر دوست داریم....به نظرم البتهناراحت نشی.....باید با پول تو این مملکت به یه جا برسی یاپارتی شاید بتونی از آشنات کمک بگیری...بهش زنگ بزن ...دوباره بهش بگو.....یا برو سر تمرین تیم هاتست بده ...اگه آماده ای

[Rez@ee]

سلام اقا امیر حسین.
بچه ها راست میگن فوتبال ما خیلی بر پایه لیاقت نیست.
پارامترهای دیگری دارد پارتی ،پول هنگفت،و.... .
کاش بتونین خودتون رو راضی کنین وبرین دنبال حرفه واینده تون.
کاش بتونین به ورزش به چشم همه زندگی تون نیگا نکنین.
شما قابلیت های زیادی دارید.خیلی جوانید وهنوز اول راه .
اگه از الان ورزش همه چیزتون بشه وخدای نکرده 10سال دیگه برگردید سر خونه اول خیلی براتون سنگین تر خواهد بود.
تا جایی که یادمه شما قصد ازدواج داشتین.یه کم هم از دید خانواده همسرتون دنیا رو ببین.

اقا امیر حسین شاید فکر کنین من ظالمانه نظر میدم ولی اگه من جای شما بودم:
می رفتم دنبال زندگیم.
همه توانم سرمایه ام وجوانی ام را بر سر فوتبال هدر نمی دادم.
با ورزش هم قهر نمی کردم که نتونم هیچ وقت خودم رو نبخشم .حتما ورزش رو هم ادامه میدادم.

شاید پیغام خدا براتون توی این چند سال همین بوده.........

[* Robo milad *]

سلام عزیز دل
منم 5سال پیش تست دادم قبول شدم یه قرار داد باهام بستن 2 ساله
موقع جذب خیلی خوب بود تست تو سالن بود منم حسابی گل کاشتم اما بعد ازین که قراردادم ثبت شد 6 ماه تمرین کردم باشگاه امتیاز یه باشگاه لیگ یک رو خرید موقع تست دوباره با اینکه با مربی چن ماه تمرین کرده بودم همون مربی تست گرفت عین همین که میگی بازی فرمالیته بود اصلا نذاشتن پام به توپ بخوره واقعا تست نبود بعد از 10 دیقه بازی گفت توبرو اون ور تو اینور تو اونور تو اینور اخرشم مارو انداختن بیرون و قراردادم یه سال مونده بود بهم اجازه نمیدادن برم - 1 سال هم تو یه تیم بدون سروصدا تمرین کردمو بعدش مدت قرارداد قبلیم تموم شد و رفتم قرارداد بستم و تیم جدید رو یه دسته اوردیم بالا اما بازم موقع تست . . .
عشقم فوتبال بود ولی الان سراغ یه ورزش دیگه رفتم - کاراته کار میکنم واقعا لذت بخشه 1 هفته نمیرم جلو داداشم وای میسم میگم بزن تو سروکلم دلم واسه کتک تنگ شده
تو فوتبال هیچی یاد نمیگیری - مردای فوتبال که پهلوون شدن بیشتر از 2-3 تا نمیشن اما ورزشای دیگه توش نظم هست مرام هست 60 دیقه تمرینه 20 دیقه مبارزه 10 دیقه سن سی از جنگ میگه از نظم میگه از اراده میگه
هممون اعتقاد داریم که اگه چیزی بهمون داده نشد حتما حکمتی داره واقعا به این موضوع ایمان داشته باش
ورزشم کنار نذار
موفق باشی

[نارون1]

سلام

از صحبتاتون معلومه فرد باپشتکار و مصممی هستین ... باید به این تلاشتون ببالین

اینکه بگین خدا فراموشتون کرده یا هرچی اشتبهه ، چون خدا بهتون این توانایی رو داده ، و این بندگان خدا هستن که راه به اشتباه میرن

ددقیقا اینو درک میکنم بعضیا به توانایی افراد اهمیت نمیدن......

شما نباید کوتاه بیای و باید به تلاشت ادامه بدی ، چون مطمئنا در این بین علاوه براینکه تجربه شما زیاد میشه ، به هدفت نزددیک و نزدیکتر میشین ......

و مورد اینکه من با خانوم رضایی موافقم ، شما نباید خودتون رو وقف فوتبال کنید ، در کنارش به قابلیتهای دیگه ای که دارین هم بها بدین و همراه هم هردو رو پرورش بدین

اینطوری جای پیشرفتتون بازتره ، نه تنها در آینده چیزی رو ازدست نمیدین ، بلکه چیزهای زیادی هم به دست می آورید ........

[حسین متقی]

سلام
خب راستش امتیاز 1تیم دست 2داشتیم اگه میدونستم شماها هستین شمارو هم بند میکردیم اونجا حرفه ای هستین!!
الان دیگه نمیدونم فروخته شد یا منحل ولی دیگه دست رفیقم نی!!

اگه خیلی علاقه دارین-پول هم یکم داشته باشین (برای مدتی بیکار بودن و ریسک)میشه چندتا ادم پولدار پیدا کرد و 1باشگاه تاسیس کرد
تنها چیزی که میخواد ارادس
سخته ولی میشه
باید تلاش کرد
سعی کنین علاقمندانی مثل خودتونو پیدا کنین و تمرین کنین بعد برین پیش سرمایه دارا و پولدارایی که میشناسین
با پشتوانه ی کارهای اقتصادی میشه این تیم فوتبال رو جمع کرد
میتونین توی تهران یا هر شهر دیگه این تیم رو تاسیس کنین مخصوصا شهرهایی که تیمهای کمتری دارند یا علاقمندان بیشتری دارند
برای کارهای اقتصادی که توجیه پذیری بیارن برای تاسیس تیم من میتونم کمی تا قسمتی کمک کنم
ولی اصل کار خود شمایین
احتمالا بگین نمیشه و اشتباه میکنی از این خبرا نیست یا به این اسونیا نیست
بله اسون نیست ولی وقتی تلاش صادقانه داشته باشی خدا هم کمک میکنه و با کمک خدا هر کاری شدنیه
اگر خواستین کاری کنین من اینجا هستم تا اخر عمرم مگه سایت تعطیل بشه خداینکرده
خودتون هم که مکانیک خوندین
چرا نباید بتونیم کار کنیم و پول در بیاریم؟ کار راه بندازیم و از سرمایه ی دیگران و تخصص خودمون 1تیم راه بندازیم که با تامیین طرفداراش بتونه پیشرفت کنه؟
چرا از تیمها و موسسات و شرکتها و باشگاه های موفق دنیا الگو نمیگیریم؟
منتظر جواب شما هستم!

[david77]

سلام دوست عزیز

منم مثل شما به فوتبال خیلی علاقه داشتم تا جایی اون سال اصلا کنکور ندادم ولی وقتی دیدم این قدر تو باشگاه کار میکنم، تلاش میکنم ولی انگار نه انگار کسی تو رو نمیبینه اونم مخصوصا داخل ایران که اصلا به استعدادها توجهی نمیشه بعد دیدم بیخودی دارم وقتمو تلف می کنم ولش کردم رفتم دنبال درس الانم اصلا پشیمون نیستم چون این واقعیتو پذیرفتم و به علاقه های دیگم توجه کردم من درکت میکنم خیلی سخته.

به نظر بنده اگه بازم فکر میکنی از طریق پارتی، پول یا هر چیز دیگه میتونی کارتو راه بندازی به تلاشت ادامه بده ولی اگه دیگه نشد به نظر من از فکرش بیا بیرون چون تو این مدت خیلی تلاش کردی که به نتیجه ای برسی ولی نرسیدی پس حتما به صلاحت نبوده به این رویات برسی باید باهاش کنار بیای باید این واقعیتو بپذیری بعضی موقع ها تو زندگی ما آدما اتفا قاتی میافته که پذیرفتن آنها سخته ولی باید خودتو قانع کنی و راه زنگیتو عوض کنی شاید مسیر زندگی تو چیز دیگه ای باشه پس خوب فکرتو بکن شاید سال ها ی خیلی بعد پشیمون بشی که چرا بیخودی وقتتو برای این کار صرف کردی به ورزشتم ادامه بده .
امیدوارم آنچه که به صلاحت هست برایت اتفاق بیافتد موفق باشی.