انجمن دانش آموزان مدرسه معماری در لندن ، پروژه ساختار 3013 را طراحی کرده اند که بر روی یک فرض ساده استوار است : در یک هزار سال ، لندن اشباع خواهد شد . در این سناریو از تراکم شدید – دانش آموزان در این واحد تابستانی AA با رهبری هنرمند Lawrence Lek ، طراح صنعتی Onur Ozkaya و معمار Jesse Randzio – تصور کنید چگونه فضای عمومی می تواند دچار تحول شود و خود را به سایت های کوچکتر و عمودی سازگار کند . تیم به دنبال توسعه سه پوسته و قالب گرافیکی برای اتصال تراس فوقانی مدرسه و حیاط پایین بود . سطوح از جفت هایی از نوار پیچ خورده چوبی شکل گرفته که در قسمت لبه های خود به یکدیگر متصل می شوند تا پوسته های انعطاف پذیر متناسب با سایت را تشکیل دهند . پوسته های فوقانی از بالا به حالت تعلیق درآمده اند ، به آرامی دیوارهای آجری موجود را لمس می کنند ؛ حالت فابریک مانند رفتار سطوح اجازه می دهند تا شکل نهایی توسط چگونگی آرامش آنها تحت گرانش زمین تعیین شوند . این سازه ، روابط پنهان بین مختلف ساختمان را نشان می دهد ، سرپناه های موقتی ایجاد می کند و نقاط جمع آوری را انعطاف پذیر کرده که نشان دهنده چگونگی اشغال شهر در امروز و آینده است