آزمایش ایستای موتور سوخت جامد
گرداوری : کیوان رسا ، شهرام خسروی .
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 77
اندازه گیری نیروی پیشرانش :
در طول ازمایش ، نیروی رانش موتور سوخت جامد از راه یک رابط تبدیل به یک تکیه گاه صلب منتقل می شود . رابط تبدیل به دوربندهای منتقل کننده نیروی رانش ، برجستگی ها ، لبه ها و زبانه های موتور که به منظور انتقال رانش در طول پرواز ، تعبیه شده اند ، متصل می گردد . اندازه گیری نیروی رانش باید به وسیله نیروسنجی که بین رابط و تکیه گاه قرار داده می شود ، صورت گیرد . معمولا دوربند لبه ها و زبانه های موتور به اندازه کافی برای مقاومت در برابر بارهایی که در طول ازمایش ایستایی یا چرخشی به انها وارد می شود ، مستحکم هستند . با این حال ، گهگاه ، بارهایی که در طول ازمایش وارد می شوند ، جدیتر از بارهای پروازی که در طول ازمایش وارد می شوند ، جدیتر از بارهای پروازی که طراحی موتور با انها انجام گرفته است ، می باشند . در این گونه موارد برخی از اجزای موتور باید برای تحمل شرایط بارگذاری ازمایش تغییر یابند .
پیش بینی هایی برای بارهای دینامیکی نیروی رانش :
بارهای دینامیکی رانش در زمان ازمایش در برخی از موارد بیشتر از بارهای پرواز است که این امر به دلیل پاسخ دینامیکی پایه های ازمایش و رابط های نیرو می باشد و منجر به ازایش نیروها روی محل های اتصال می گردد . این نیروهای افزایش یافته در بعضی موارد ممکن است دو برابر نیروهای ناشی از رانش موتور باشد . ضریب بار دینامیکی ، به شکل گذرای نیروی رانش بستگی دارد . نرخ کم افزایش نیرو ، باعث کاهش این ضریب بار می گردد ؛ در حالیکه نرخ سریع افزایش ان و استفاده از سامانه موتور – پایه فرکانس پایین ، ضریب بار دینامیکی را افزایش دهد .
به علت بارهای دینامیکی مذکور ، هم اجزای انتقال نیرویی متصل به موتور و هم خود محفظه موتور ممکن است تحت تنش های بحرانی قرار گرفته و باعث شکست اتصالات گردند . برای جلوگیری از شکست و برای رسیدن به پاسخ دینامیکی مناسب ، برخی از اجزای انتقال نیرو تقویت می گردند . باید توجه داشت که جرم اضافه شده اجزای تقویت شده ، پاسخ دینامیکی کل سامانه را تنزل ندهد .
ادامه دارد...
گرداوری : کیوان رسا ، شهرام خسروی .
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 77
علاقه مندی ها (Bookmarks)