این یه بحث سنگین فلسفیه اگه میتونید جواب بدین.

**موسی سلیمی** · 14th June 2012 12:36 PM

به نظر شما اختلاف انسان ها تو چیه؟

**حسین متقی** · 14th June 2012 01:56 PM

توی انتخابهاشون
سختترین کار -انتخاب-تصمیمگیری!!

**عرفان سلیم زاده** · 14th June 2012 02:24 PM

تو انسان بودن همین!
این که ما چقدر همدیگه رو به انسان بودن قبول می کنیم همیشه باعث جنجال بوده
حالا این موضوع میتونه تو تبعیض نژادی خودشو نشون بده یا تفاوت سنی یا سواد و اینکه مال چه کشوری باشی
موفق باشی

**mamadshumakher** · 14th June 2012 03:05 PM

اختلاف انسانها که خیلی زیاده چون که تشابه انسانها خیلی کمه

**Joseph Goebbels** · 14th June 2012 03:42 PM

ماهیت مهمترین مفهوم در بیان یک مورد است .

ذات این چیست و ذات ان چیست ؟

ذات در اصل پیوسته به یک منبع است خواه الهی و یا خواه شیطانی ولی در اصل الهی است . همه انسانها دارای ذاتی متعال هستند که رشته ان پیوسته به یک منبع الهی است . اما چگونه انسان دگرگون می شود ، مسئله ای است که از وجود متغیر در بیان حرکات انسانی بیان می شود .

خداوند تغییر ناپذیر هست چون که مطلق است و چون تنها یک چیز وجه دارد و ان وجود خداوند است بنابراین استدلال می شود که مابقی همه نسبی هستند ، بدون استثنا .

خداوند همچون منبع روشنایی ، رشته هایی از صفاتش رو روانه انسان می کند اما نه همه انها را ( منظور از این ( اما نه همه انها را ) نسبی بودن صفاتش هست ) مثلا خداوند رحمان مطلق است و چون مابقی نسبی هستند خداوند رشته ای از رحمان نسبی را در درون انسان قرار می دهد . بیان همین است .

وجود اختلاف بین انسان ها هم همین نسبی بودن است . چگونه ؟

ما همه دارای ذاتی الهی هستیم . او ما را از خاک افرید ، از روحش در ما دمید و ما تبدیل به انسان شدیم . اما وقتی که همه انسان ها منظورمان هست ، بیان مفهوم اینست که ما با متغیرهایی مشغولیم که ریسمان های متغیری نسبت به ذات الهی دارند . این ریسمانها بنا بر انتخاب انسانها پایه ریزی شده .

خداوند در درون ما عنصر انتخاب را قرار داده ، اما جهالت و نادانی باعث شکی در زمینه ذات الهی می شود ( اما نسبی برای همه افراد ) و این شک این چنین نیست که در همه افراد رخ دهد ( مطلق ) بلکه ان نیز هم نسبی است ( برای افراد سست عنصر . )

اما دو نیروی خیر و شر همیشه از اول بوجود امدن انسان ها بوده و ادامه خواهد داشت اما نه مطلق . و این گونه هست که ریسمانی که انسان ها به خداوند دارند در برخی انسان ها سست شده و از منبع اصلی جدا شده و به منبع دیگری وصل شده . در نتیجه ان صفات نسبی خوب الهی به مرور دچار تزلزل شده از حالت اولیش خارج شده و به نوعی دگرگون شده و بر خلاف اولیه درحال حرکت است .

اما از سویی ، انسان هایی هستند که ریسمان الهی را بنا بر انتخاب خود برگزیده و از ان بالا می روند تا به متعالی برسند ، اما دو نیروی خیر و شر همیشه در حال جدل بوده . و همین امر باعث اختلاف بین انسانها شده .