چرا هر رئیس جمهور جدید دولت خود را از عناصر نظام قبلی پاک میکند؟

[Amir-Azad]

چرا هر رئیس جمهور جدیدی که می آید ، دولت خود را از عناصر نظام قبلی پاک میکند؟

این سوالی است که در مناظره ای نبود که بین اصلاح طلب ها و اصول گرا ها مطرح نشود و هر کدام هم نقطه نظراتی دادند ولی به هیچ نتیجه ای نرسیدند ، اما من به کتاب غرب زدگی رجوع کردم و این مهم را در تاریخ جستم و مطمئنا" شما هم اگه این مطلب را بخوانید ، خواهید فهمید که هیچ دلیلی جز در بیشینه و تاریخ ما ندارد ...

توجه شما را به مطلب جلب میکنم - متن در اوایل دهه 40 شمسی نوشته شده است :

هر سلسله ای که بساط خود را گسترد ، اول بساط سلسله ی پیش را برچید . از ساسانی ها بگیر که کن فیکون کردند آن چه را که از اشکانی ها مانده بود ، تا قاجار ها که دوغاب کشیدند به در و دیوار هرچه بنای صفوی بود و تا همین امروزها که بانک ملی ساختند برجای تکیه ی دولت و وزارت دارایی ، برجای خوابگاه کریم خوانی یا هر گوشه ای مدرسه میسازند برجای مسجدها و امام زاده ها. من از این در عجبم که با این افق های باز ، چرا ما اینقدر تنگ نظریم . تنها در دو دوره ی هخامنش و صفوی هاست که میبینی پدر و پسر به تکمیل بنایی میکوشنند . در بقیه ی دوره ها "هرکه عمارتی نو ساخت..." و چه جور؟ با مصالح عمارت درگذشتگان. تا آن جا که حتی دیروز نیز سنگ مرمر مقابر مسلمانان را از ابرقو به کاخ های سلطنتی تهران می آوردند و به هر گوشه ی مملکت که فرو بروی ، میبینی که پی هر بنایی ، سنگ قبر درگذشتگان است و مصالح هر پل کوچکی ، سنگ های قدیمی قلعه ی مجاور. به این ترتیب بنای تمدن نیمه شهری ما ، بنایی نیست که یکی پی ریخته باشد و دیگری بالاش آورده باشد و سومی زینتش کرده باشد و چهارمی گسترده اش و الخ...