تنهایی......

[mina_bushehr]

اندوه تنهایی ( فروغ فرخزاد )

پشت شیشه برف میبارد
پشت شیشه برف میبارددر سکوت سینه ام دستی
دانه اندوه میکاردمو سپید آخر شدی ای برف
تا سرانجام چنین دیدیدر دلم باریدی ... ای افسوس
بر سر گورم نباریدیچون نهالی سست میلرزد
روحم از سرمای تنهاییمیخزد در ظلمت قلبم
وحشت دنیای تنهاییدیگرم گرمی نمی بخشی
عشق ای خورشید یخ بستهسینه ام صحرای نومیدیست
خسته ام ‚ از عشق هم خستهغنچه شوق تو هم خشکید
شعر ای شیطان افسونکارعاقبت زین خواب درد آلود
جان من بیدار شد بیداربعد از او بر هر چه رو کردم
دیدم افسون سرابی بودآنچه میگشتم به دنبالش
وای بر من نقش خواب بودای خدا ... بر روی من بگشای
لحظه ای درهای دوزخ راتا به کی در دل نهان سازم
حسرت گرمای دوزخ را؟دیدم ای بس آفتابی را
کو پیاپی در غروب افسردآفتاب بی غروب من !
ای دریغا در جنوب ! افسردبعد از او دیگر چی میجویم؟
بعد از او دیگر چه می پایم ؟اشک سردی تا بیافشانم
گور گرمی تا بیاسایمپشت شیشه برف میبارد
پشت شیشه برف میبارددر سکوت سینه ام دستی
دانه اندوه میکارد

[محسن آزماینده]

بیر من بیرده اوزوم گئدیرم

یالنیزلیغیمی سنسیزلییمله پایلاشیرام

حایاتیمی،دوشونجه لریمله بولوشورم

قرانلیق آراسیندا ایکی ایشیق گورسنیر

یئنه گوزلرینه دوشونورم

گوزلریمیز دانیشبر دوداخلاریمیز یئرینه

و یئنه قارانلیق هر یئری بورویور

سنی اونودماغی باجارمیرام کی

سوگیلیم یا سن منی اونود

یادا بیر گونش گوزلویو تاخ

[*tara*]

دوست عزیز اگر تر جمه فارسی این متن رو بنویسید بهتر ه

[*tara*]

در کنار ساحل دریای غم
قایقی میسازم از دلواپسی


بر دو سوی پرچمش خواهم نوشت:


"یک مسافر از دیار بیکسی"



میروم بر دوش ِ موج ابر وِ اشک ها


میشوم دور از نگاه هیزتان


عابری در شهر چشمانم شود


لرزش اندام کفر آمیزتان



یک جزیره میدود از دور دست


تا مرا در کام خود گیرد غروب


نام آن تنهایی است و قایقم


مثل یک خورشید میمیرد غروب


میشوم در کوچه های انزوا


ساکن آبادی ِ تنهایی ام


می نشیند باز در قاب نگاه


دفتر همچون خزان کاهی ام

[*tara*]

به گوش خدا برسانید
حوای این آدم سالهاست که رفته است !
این آدم تنها را برگرداند پیش خودش!
بهشتش را نمیخواهم
به جهنمش هم راضی ام !
...هر جایی باشد به جز این دنیا !
این دنیا زیادی بوی حوا گرفته است !

[سکوت شب]

توشهری که همه میگن پرنده رودوست دارن اما توقفس نگهش میدارن باید ازدوست داشتن ادماترسید

[yas-90]

من تنهایی را دوست دارم....... همان که پر از هیاهوی حضورت است....

[*tara*]

---

پشت دیوار بلند یاد تو
بی قراری ناتوانم می کند
در کنار غربتی غمگین و تلخ
درد را هم آشیانم می کند
گونه هایم خیس شبنم می شوند
آتشی از درد می سوزد مرا
زیر باران شعله ورتر می شوم
این تب شبگرد می سوزد دلم
می زنم فریاد تا شاید کسی
دردهای خفته ام باور کند
نیست آرامش ولی باید که دل
گونه ای تنهایی اش را سر کند
چشم های ابری ام باران بس است
حسرت دریا شدن یک قصه شد
شب ، تمام هستی ام را آب کن
قصه می خواند برایم مرغ شب
نغمه هایش بانگ خاموش من است
بی ستاره بی ترانه می روم
کوهه کوهه درد بر دوش من است
اما ميروم..تا ناکجا

[آرماندیس]

تنهایی + دلتنگی=

یک عمر قفس بست مسیر نفسم را
حالا که دری هست مرا بال و پری نیست
حالا که مقدر شده آرام بگیرم
سیلاب مرابرده و از من اثری نیست
بگذار که درها همگی بسته بمانند
وقتی که نگاهی نگران پشت دری نیست.= ناامیدی
موقعی که تنها هستی به درونت سرک بکشی می بینی آنقدر هم که فکر می کردی تنها نیستی.

[تاری]

قبلا این موضوع خوب بحث شده بود شاید جالب باشه خوندنش.

تنهایی حقیقت مطلق انسان
http://www.njavan.com/forum/showthre...!-»&highlight=