یک پاراگراف اضافه...

[shabhayebarare]

چند دقیقه ای رو همین طور به متن ایمیل نگاه میکرد چیزی به ذهنش نمیرسید آیا واقعا راست بود یا کسی با اون شوخی میکرد
تا چند لحظه پیش تنها چیزی که برایش معنا نداشت زمان بود فکر میکرد چه قدر زمان دیر میگذرد و زندگی بی مفهوم است همیشه برای خودش یه زندگی طولانی را تصور میکرد شاید به خاطر همین هم به زمان بی توجه بود .چرا هیچ وقت به این فکر نکرده بود که شاید فردایی در کار نباشد. اما این نوشته چیز دیگری میگفت .3روز . کم کم ترس سرتاپای وجودش را گرفت . زمان داشت زود میگذشت و زندگی او مدتها بود که بی معنی و پوچ شده بود بدون هیچ حرکتی یا هیچ هیجانی. اگر متن این نوشته واقعیت داشت آیا این چند روز باقیمانده هم باید همین طور میگذشت. جرقه ای در ذهنش ایجاد شد.....................

[نارون1]

چند دقیقه ای رو همین طور به متن ایمیل نگاه میکرد چیزی به ذهنش نمیرسید آیا واقعا راست بود یا کسی با اون شوخی میکرد
تا چند لحظه پیش تنها چیزی که برایش معنا نداشت زمان بود فکر میکرد چه قدر زمان دیر میگذرد و زندگی بی مفهوم است همیشه برای خودش یه زندگی طولانی را تصور میکرد شاید به خاطر همین هم به زمان بی توجه بود .چرا هیچ وقت به این فکر نکرده بود که شاید فردایی در کار نباشد. اما این نوشته چیز دیگری میگفت .3روز . کم کم ترس سرتاپای وجودش را گرفت . زمان داشت زود میگذشت و زندگی او مدتها بود که بی معنی و پوچ شده بود بدون هیچ حرکتی یا هیچ هیجانی. اگر متن این نوشته واقعیت داشت آیا این چند روز باقیمانده هم باید همین طور میگذشت. جرقه ای در ذهنش ایجاد شد.....................

داستان رو ادامه بده دوست من ........از آخر متن قبلی ادامه بدین..

ممنون

[haniye.R]

وقتی وارد اتاق شدم...
دیبا رو دیدم...یه دختر بچه ی ناز 5 ساله..با چشمای تیله ای..لباس صورتی بیمارستان که تنش بود با چشماش هماهنگ شده بود..
روی تختش دراز کشیده بود و از پنجره به منظره ی بارونی بیرون نگاه می کرد...
چه بارونه غم انگیزی...انگاری واسه دله این بچه می باره...
اشکام در اومد... نتونستم خودمو نگه دارمو تا منو ندیده زدم بیرون...حالا منم زیر بارون بودم..هق هق گریم بچه ها رو نگران کرد...
یاد خواهر زادم افتادم که...آه...

[yas-90]

همیشه بهم میگفت: خاله موهام در میاد؟؟؟....یعنی بازم میتونم دوباره موهامو ببافم؟؟؟؟....بازم اون گیره پروانه ای رو که تازه برام خریده بودی به موهام میزنی؟؟؟..........خاله دوستم میگفت ما هیچ وقت موهامون در نمیان...پسر همسایشون که همیشه باهاش بازی میکرد بهش گفت....خاله دوستم میگفت خیلی زشت شدم ....خاله مهسا دختر مهتاب خانوم میگفت چون من زشت شدم دیگه نمیخواد با من بازی کنه....میگفت اونم مریض میشه....خاله یعنی الان شما هم مریض میشی؟؟؟.........خاله من نمیخوام شما و مامان ، بابا و دایی مریض شین......خاله دیروز مهسا رو دیدم باهام بازی نکرد گفت میخواد بره مهمونی....خاله میگفت دارم میمیرم....خاله راست میگه؟؟؟
دیگه نتونست خودش رو کنترل کنه.......هق هق گریه ش بلند شد......پریا رو بیشتر از جونش دوست داشت ولی حالا اونو نداشت....

[تووت فرنگی]

پريا هم تو يک روز باراني وقتي که داشت شيمي درماني ميشد با اون صورت پاک و معصومش از پيشمون رفت ....خيلي غم انگيز بود که ببينم همين بچه ها هم سن پريا با اون چهره ي نازشون ممکن هرلحظه ايي برن و چيزي بچگيشون نفهمن....ي لحظه تو فکر فرو رفتم يعني ميشه؟يعني ميتونم منم به اين بچه ها کمک کنم!!؟دوباره اون فکر لعنتي ايميل به سراغش اومد انگاري تو ذهنش لحظه شماري ميشد براي اون روز ،2روز ديگه فرصت داشت ،باخودش فکر کرد که تو همين 2روز وقتشو با اين بچه ها سپري کنه و بهشون نقاشي ياد بده ............................

[Maani Parvaz]

بله همین ایده که به بچه ها نقاشی یاد بده احساساتش بر انگیخته شد و تصمیم گرفت که تا جایی که میتونه در این چند روز مانده فقط خوبی کنه, به بچه ها کمک کنه, به پیرمردان و پیرزنان و کسانی که ناتوان هستند کمک کنه, شاید با این کارها بتونه اظهار پشیمونی کرده باشه که چرا وقتی سالم تر بود, وقتی فرصت داشت, میتونست اینکار رو انجام بده اما نکرد!!!
در این لحظات آنچنان احساس گناهی داشت که هیچ چیزی برایش مهم نبود, دیگه وقتی در ترافیک گیر میکرد بد و بی راه نمیگفت, وقتی چیزهای جزئی بر وفق مرادش نبود برایش مهم نبود, دیگه به این فکر نمیکرد که خدایا چرا من خیلی خوشکل نبودم, دیگه به نعمتهای خدا ناشکر نبود.........آری دوستان این هم از داستان غم انگیزی که میتونه باعث شوکی در وجود آدم بشه که چه نعمتهایی دارد و بهش توجه نکرد.
همچنان با این همه فکر و خیال.........کم کم نعمتهای خداوندی را بهتر دید, او دارای جسم سالم بود, دارای زمان کافی بود, دارای عقل و فکر بود, اما افسوس که به هیچ کدام توجهی نکرد, زمان برایش مهم نبود, اما الان ثانیه ها برایش ارزش داره!!!
تصمیم گرفت با تمام وجود هرچه در توان داشته باشه بدون هیچ منتی برای دیگران انجام بده, فقط و فقط تنها چیزی که میخواست این بود که برایش دعا کنند!

[نارون1]

تصمیم گرفت فردا هم به دیدن بچه ها بره.......ولی این دفعه با نشاط بیشتر.........

سر راه رفت بهشت زهرا......پیش خواهرزاده کوچولوش.....

یکم باهاش صحبت کرد و گلهایی که خریده بود رو سنگ قبرش پرپر کرد............باهاش درددل کرد و یک دل سیر گریه کرد.....

انگار آروم تر شده بود.......

تو ماشین داشت رانندگی میکرد که دید موبایلش زنگ میخوره ......

- این دیگه کی بود ؟ این چندمین بار بود که طی این چند روزه بهش زنگ میزد ، شماره ناآشنا بود ...........صحبتم نمیکرد......

جواب داد .: - الو .... الو .... بله ....بفرمایید........چرا صحبت نمیکنی ؟؟ شما ؟؟

چرا حرف نمیزنه ....گوشی رو قطع کرد و انداخت رو داشبور ماشین......

تو این همه مشکل این دیگه چی بود....

پشت چراغ قرمز برای چندلحظه سرش رو روی فرمان گذاشت و به وقایع این چندروز فکر کرد.........

شاید واقعا این 3 روز میتونست یه هدیه باشه ، تا من خودمو پیدا کنم.........یعنی میتونم خودمو راضی کنم اینطوری بهش نگاه کنم.......هروقت به خدا فکر میکردم بهم آرامش میداد......

یهو صدای بوق ماشینا از افکارش آزادش کرد......

- خانوم حرکت کن...... نمیبینی چراغ سبزه.......

- ببخشید ... ببخشید.....

[تووت فرنگی]

ادامه بدید واسه نارون رو دیگه

[ارغنون]

پارازیت:
حال می کنم داستان عشقولانه ی من رو که شخصیت اصلیش هم مرد! بود رو چه جوری ملودرام کردین...
دستتون درد نکنه....

[amiri_o]

ببخشید خیلی دیر خبر دار شدم