اين آبشار در 170 کيلومتري شرق شهرستان شيراز و در جنوب شهر استهبان واقع شده است و از تفرجگاه هاي مهم اين شهرستان به حساب مي آيد. آب اين آبشار در اصل از يک رشته قنات داراي چندين حلقه چاه بسيار عميق که در دامنه کوه هاي مرتفع جنوبي اين شهرستان حفر گرديده تامين مي شود. در گذشته اي نه چندان دور، آب اين قنات قديمي در کوهپايه کوه به بيرون راه يافته و در مسير خود از چند آسياب آبي بزرگ مي گذشته و آنها را به کار مي انداخته است، هنوز هم آثار اين آسياب هاي آبي ديده مي شود. انتهاي مسير آبشار در حال حاضر به سبک مصنوعي و سنگچين آراسته شده که به نظر مي آيد از زيبايي طبيعي آن کاسته است با اين وجود، اين محل مي تواند بهانه اي باشد تا با طبيعت استهبانات نيز آشناتر شويم. استهبان واژه اي پهلوي به معناي انگورستان، يا نگهبان شهر استخر است. اين منطقه دز مسير جاده کرمان يه شيراز قرار گرفته است و آثار طبيعي و تاريخي بسياري را در دل خويش جاي داده است. مجموعه ييلاقي درب آسياب، آبشار لاي تاريک، آبشار سلطان شهباز، منطقه ايج، شهر باستاني خير، منطقه رونيز و غار اشکف گبر، که مشرف به جاده شيراز و در دامنه غربي کوه هاي رونيز است، از ديگر جاذبه هاي ديدني اين شهرستان محسوب مي شوند. استهبانات، هر ساله خصوصا ايام نوروز و ابتداي تابستان پذيراي تعداد زيادي از مسافران و گردشگران مي باشد. منابع آب اين منطقه را چشمه، قنات و رودخانه تشکيل مي دهند. رودخانه هاي اين شهرستان از ارتفاعات جنوبي آن سرچشمه گرفته و بيشتر فصلي هستند. پوشش گياهي ارتفاعات اين منطقه بيشتر از درخچه هاي کوچک تشکيل شده است. درخت انجير به وفور در اين ناحيه ديده مي شود و يکي از مهمترين محصولات باغي اين منطقه به حساب مي آيد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)