تصویر نجومی روز

[Easy Bug]

NGC 7331 و فراتر از آن

کهکشان مارپیچی زیبا و بزرگ NGC 7331 به همزاد مشابه کهکشان راه شیری معروف است. این کهکشان با حدود پنجاه میلیون سال‌نوری فاصله، در شمال صورت‌فلکی اسب بالدار قرار دارد. NGC 7331 که در ابتدا سحابی مارپیچی محسوب می‌شد، در واقع یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌هاست که در فهرست معروف قرن 18 شارل مسیه قرار ندارد. چون صفحه این کهکشان در راستای دید ما شیب دارد، بیشتر نوردهی‌های طولانی تلسکوپی، چنین نتیجه‌ای که حس عمق میدان را تداعی می‌کند به وجود می‌آورند.
تاثیر این تصویر واضح با کهکشان‌هایی که در ماورای این جزیره‌ی کیهانی باشکوه هستند، تشدید می‌شود. کهکشان‌های زمینه‌ی تصویر حدود یک دهم اندازه‌ی ظاهری NGC 7331 هستند و حدود ده برابر دورتر آرمیده‌اند. هم راستایی نزدیک این کهکشان‌ها در آسمان با NGC 7331 اتفاقی رخ داده است. این گروه بصری(ظاهری) کهکشان‌ها که از میان ابرهای غبار سراسری و کم‌نور صفحه‌ی کهکشان راه شیری دیده می‌شود، به گروه زبان گوزن (آهوی کوهی) معروف است.


منبع : نجوم

[Easy Bug]

NGC 3521: کهکشانی در یک حباب

کهکشان مارپیچ باشکوه NGC 3521 بیش از 35 میلیون سال نوری دورتر، در صورت فلکی اسد قرار دارد. در آسمان سیاره زمین، NGC 3521 جرمی است نسبتا درخشان که با تلسکوپ‌های کوچک به آسانی قابل مشاهده است؛ هرچند اغلب در حضور دیگر کهکشان‌های مارپیچی اسد، مانند M66 و M65 از دید عکاسان آماتور پنهان مانده است. با این حال دشوار است که در این رخساره رنگارنگ کیهانی، آن را از نظر دور انداخت. این کهکشان، با وسعتی در حدود 50000 سال نوری، بازوهای مارپیچ نامنظم و به وضوح تکه تکه‌‌ای دارد که در آن غبار، نواحی صورتی رنگ شکل‌گیری ستاره‌ها و خوشه‌های جوان ستارگان آبی دیده می‌شود. این تصویر عمق آسمان، آشکار می‌سازد که NGC3521 به نحو چشم گیری در میان پوسته‌های غول پیکر حبابی شکلی پیچیده شده است. این لایه‌ها احتمالا باقی‌مانده‌هایی از جریان ذرات و ستارگانی هستند که بر اثر نیروهای گرانشی و جزر و مدی بین کهکشان NGC 3521 و اقمار کهکشانی آن، که در گذشته‌های دور با آن ادغام شده‌اند، در هم تنیده شده‌اند.


منبع : همان

[Easy Bug]

x دجاجه: فعاليت‌هاي دروني يك كارخانه‌ي ستاره‌‌سازي نزديك

ستاره‌ها چگونه شكل مي‌گيرند؟ براي كمك به بررسي اين موضوع پيچيده، اخترشناسان از تصوير ژرف فرو‌سرخ x دجاجه استفاده كردند، بزرگترين ناحيه‌ي شناخته‌شده شكل‌گيري ستاره‌ها در تمام كهكشان راه‌ شيري. تصوير بالا كه به تازگي منتشر شده است را مدارگرد تلسكوپ فضايي اسپيتزر در سال 1388/2009 گرفته كه به طور ديجيتالي براي ديدن چشم انسان به رنگ‌ها برگردانده‌ شده است و داغ‌ترين نواحي آن با آبي رنگ‌آميزي شده است. حباب‌هاي بزرگ گاز‌هاي داغ هستند كه از باد ستاره‌هاي پر جرم كه بلافاصله پس از شكل‌گيري متورم شده‌اند به ‌وجود آمده است. مدل‌هايي پيش‌رو ثابت مي‌كند كه اين حباب‌هاي در حال گسترش گاز را حركت مي‌دهد و حتي بعضي وقت‌ها با ‌آن برخورد مي‌كند و اغلب نواحي متراكمي را براي فروريزي گرانشي و تولد ستاره‌هاي ديگر را ايجاد مي‌كند. كارخانه‌ي ستاره‌سازي x دجاجه با گستردگي بيش از 600 سال نوري، بيش يك ميليون بار پر جرم‌تر از خورشيد است و به طور برجسته در پانوراماهاي‌ فروسرخ زاويه‌ي باز آسمان شب مي‌درخشد. x دجاجه در فاصله‌ي 4500 سال نوري و در راستاي صورت‌فلكي قو (دجاجه) قرار دارد. اين ناحيه در طي چند ميليون سال به‌آرامي ترميم شده و خوشه‌ي باز بزرگي از ستاره‌ها باقي خواهد ماند و خوذش هم طي 100 ميليون سال بعد پراكنده خواهد شد.


منبع : نجوم

[Easy Bug]

هلن سه بعدی

عینک های آبی-قرمز خود را بیرون بیاورید و در کنار هلن(Helene)، قمر کوچک یخی زحل شناور شوید. هلن یکی از چهار قمر شناخته شده‌ از نوع ترویایی(Trojan) است، و دلیل نامگذاری آن این است که در یک نقطه‌ی لاگرانژی زحل به دور آن می‌گردد. نقطه‌ی لاگرانژی، یک موقعیت گرانشی پایدار نزدیک دو جرم سنگین است که در این مورد، زحل و قمر بزرگترش دیون(Dione) هستند. هلن با شکل غیرمنظم (36 در 32 در 30 کیلومتر)، در نقطه‌ی لاگرانژی جلوتر از دیون در مدار خود می گردد، در حالی که برادر هلن، قمر یخی پالیدوسس(Polydeuces)، در نقطه‌ی لاگرانژی عقبی، دنبال‌کننده دیون است. این تصویر واضح سه بعدی از ترکیب دو عکس کاسینی (N00172886, N00172892) شکل گرفته است، که اخیرا در ارتفاع کم از سطح هلن گرفته شده‌اند. این عکس نیمکره‌ا‌ی از هلن را که رو به زحل است، نشان می دهد که با دهانه‌ها و شیارهایی لکه دار شده است.


منبع : نجوم

[Easy Bug]

M64: كهكشان زيباي خفته

شايد در نگاه نخست، كهكشان «زيباي خفته» آرام به نظر بيايد اما در واقع در حال چرخيدن و تلاطم است. رصدهاي اخير نشان داده‌اند كه در چرخشي غيرمنتظره، گازِ بيرون‌منطقه‌ايِ اين كهشان ِمارپيچيِ جذاب در جهتي مخالف با بقيه‌ي ستاره‌ها مي‌چرخد. برخوردهايي كه بين گازهاي مناطق بيروني و دروني رخ مي‌دهد سبب مي‌شود تا تعداد پرشماري از ستارگان داغ آبي و سحابي‌هاي نشري صورتي متولد شوند. تصوير بالا در سال 2001 با تلسكوپ فضايي هابل گرفته شده و در سال 2004 منتشر شده است. به نظر مي‌رسد كه تحركات سحرآميز دروني كهكشان M64 يا NGC 4826 محصول برخورد بينِ يك كهكشان كوچك و يك كهكشان بزرگ است اما اين تركيب كهكشاني هنوز آرام نگرفته است.



منبع : نجوم

[Easy Bug]

ماه گرگ

طلوع ماه كامل منظره‌ي آسماني رويايي را خلق مي‌كند و ماه‌هاي كامل مي‌توانند اسامي مختلفي داشته باشند. اين تصوير باشكوه طلوع ماه كه در 18دي/8 ژانويه از اوترساند سوئد گرفته شده است، ممكن است احساس سرماي زمستان شمال را در شما بيدار كند. اگر زوزه‌ي گرگ‌ها در دوردست را هم تصور كنيد احتمالاً خواهيد فهميد كه چرا بوميان آمريكايي به آن ماه گرگ مي‌گويند، نام سنتي براي نخستين ماه كامل در دي/ژانويه. هنگامي كه عكاس اين طلوع ماه كامل زيبا كه با محو شدن نور در افق شرقي و انعكاس رنگ زرد غروب خورشيد همراه بود را تماشا مي‌كرد، زوزه‌ي هيچ گرگي را نشنيد. ماه كامل بعدي در 18 بهمن/7 فوريه، ماه برف خواهد بود.


منبع : نجوم

[Easy Bug]

ژرفاي جبار برفراز جزاير قناري

چه چيزي نگاه شما را بيشتر به سوي خود مي‌كشاند، آسمان یا زمين؟
روي زمين قله‌هاي سنگي پارك ملي تيده در جزيره‌ي تنريفِ از جزاير قناري اسپانيا در ساحل شمال غرب آفريقا را مي‌بينيد. اين چشم‌انداز آتشفشاني كه نمايان‌گر قله‌هاي پير اين جزيره است گاهی بعنوان آزمایشگاهی برای آزمایش دستگاه‌هاي مریخ‌نوردهای آینده ‌مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
چراغ‌هاي هتلي نزديك در سمت چپ تصوير مي‌درخشد.
ابرهاي طوفان‌زا كه در افق ديده مي‌شوند و از ميان چند نماي مختلف انتخاب شده است بعداً به عكس اضافه شده‌اند.
نوار عمودي كهكشان راه‌شيري در ميانه‌ي اين تصوير ژرف آن را به‌ دو نيم قسمت كرده است.
حلقه‌ي سرخ در سمت راست تصوير، حلقه‌ي بارنارد است كه در نزديكي مركز آن كمربند ستاره‌اي معروف صورت‌فلكي جبار هم ديده مي‌شود. كمي بعد از گرفته‌شدن اين تصوير شامگاهي‌ در اوايل سال ميلادي ، ابرهاي طوفان‌زا از آسمان را كنار رفته‌اند جذابيت اين مكان را بيشتر كرده ‌است.


منبع :نجوم

[Easy Bug]

خورشید؛ دستخوش توفان


همشهری آنلاین:
خورشید، نزدیک ستاره به کره زمین، امروز (24 ژانویه) دستخوش توفان خورشیدی قدرتمندی بود که ذرات باردار را به سمت کره زمین فرستاد.



پیش از آن در 23 ژانویه یک زبانه عظیم خورشیدی، رویدادی که به آن "فوران توده تاجی" می‌گویند، رخ داده بود. این فوران ذرات باردار را به سوی کره زمین روانه کرد که ممکن است در صورت عدم آمادگی مسئولان باعث اختلال در ارتباطات ماهواره‌ای و شبکه‌های انتقال برق شود.
این تصویر که در 14 ژانویه در ساعت 14:14 به وقت جهانی گرفته شده است، خورشید توفانی ما را نشان می‌دهد.

خورشید دارای دوره‌های یازده ساله اوج گیری فعالیت است و در حال حاضر زمانی فورانی را می‌گذراند. اما ترس‌ها در این باره که توفان‌های خورشیدی باعث نابودی کره زمین و آخرالزمان می‌شود، بی‌اساس و اغراق‌شده است.

[Easy Bug]

تصویر پهنه گسترده یخی از فضا


همشهری آنلاین:
آیا می‌توانید نام این یخچال طبیعی را حدس بزنید؟ خودتان را آماده کنید، چون نام دور و درازی دارد.

نام این یخچال در ایسلند که در تصویری از فضا در سپتامبر 2010 دیده می‌شود، بریدامرکورجکال (Breidamerkurjokul) است.



این یخچال با این پهنه گسترده یخچال بیرونی یک رودخانه بزرگتر یخی به نام یخچال وانتاجوکال (Vatnajokull) است.

[Easy Bug]

تازه‌ترین چهره مرمر آبی


همشهری آنلاین:
این تصویر زیبا روزآمدترین عکس از سیاره زادگاه ماست، آخرین عکس در رشته طولانی از تصویرهای رنگی کره زمین که سابقه آنها به زمان ماموریت‌های فضایی آپولو باز می‌گردد.

عکس اصلی "مرمر آبی" بوسیله خدمه آپولو 17 در سال 1972 گرفته شد. امروز ماهواره‌ها برخی از عالی‌ترین عکس‌ها از کره زمین را می‌گیرند.
این تصویر جدید را "سومی ان‌پی‌پی"، آخرین ماهواره مشاهده‌گر کره زمین که ناسا به فضا فرستاده است، گرفته است.
این تصویر ترکیبی از تصاویر بسیاری است که در 4 ژانویه 2012 از سطح کره زمین گرفته شده است.