Auto Jairo

[امین قیاسی]

اتو جایروها هواپیماهایی هستند که حدود چندین دهه از عمر آنها می گذرد. اتوجایرو یک ماشین پرنده

است و ظاهر آن چیزی بین یک هواپیما و یک هلی کوپتر می باشد. مانند هواپیما و هلی کوپتر یک بدنه

دارد. تفاوت در این است که روتور اتوجایرو موتور ندارد و توسط نیروهای ایرودینامیکی به گردش

در می آید . این پدیده اتوروتیتور نامیده می شود . جهت حرکت ، اتوجایرو دارای یک موتور است

که نیروی تراست لازم در جهت افقی ایجاد کرده و بابه حرکت در آوردن اتوجایروروبه جلو سبب بالا

رفتن اتوجایرو می گردد. آنها هواپیماهایی با بال چرخان هستند که می توانند بخوبی با کنترل خوب

پرواز نمایند. طراحی ذاتی این نوع هواپیما در سرعتهای پایین نسبت به نشست و برخاست عمودی

دارای ایمنی بهتری نسبت به هواپیما و هلیکوپتر می باشد . مزایا و معایب اتوجایرو نسبت به هواپیما و

هلیکوپتر به صورت زیر می باشد:اتو جایرو در مقایسه با یک هواپیما دارای دو مزیت مجزا می باشد، اول مسافت مورد نیاز جهت نشست

و برخاست و دوم عملکرد پروازی آن در سرعتهای پایین است . اتو جایروهای اولیه فقط در حدود 15 متر باند برای برخاست و در کمتر از 6 متر قابل فرود بودند ،

در حالی که هواپیماها نیاز به دهها متر داشتند. این واقعیت باعث می شود که اتو جایروها در هر

جایی بتوانند پرواز کنند و نیازی به باند پروازی نداشته باشند. مزیت اصلی دیگر اتوجایروها نسبت به

هواپیما توانایی آنها در پرواز آرام بدون ایجاد واماندگی است . اتوجایروها می توانند با سرعتهایی

کمتر از 15 mph پرواز کنند . سرعت دویدن یک مرد از این سرعت بیشتر است . در

سرعتهای بالا اتوجایرو در مقایسه با هواپیما در همان سرعت دارای پسای بیشتری می باشد ، به همین

دلیل اتوجایروها برای پرواز در سرعتهای بالا یا مسافت های طولانی مناسب نیستند.وقتی اتوجایروها

را با هلیکوپتر مقایسه می کنیم تنها برتری آن قیمت ان است . در یک اتوجایرو روتور دارای قدرت

نیست در صورتی که ملخ هلیکوپتر دارا قدرت است . هلیکوپتر دارای یک مزیت بزرگ نسبت به

اتوجایرو می باشد ، که آن قابلیت در جا ایستادن است. اتو جایرو یک مزیت برتری نسبت به هواپیما و

هلیکوپتر داردکه عبارت است از : ایمنی در مقابل خطر از دست رفتن موتور . در صورتی که

موتور در اتوجایرو از دست برود ، آنچه که تاکنون اتفاق افتاده است ، پرواز آرام تا جایی که بتواند روی

زمین بنشیند. د رواقع روش نشستن اتوجایرو بعد از رفتن موتور مانند نشستن معمولی آن می باشد.ویژگیها:

- قابلیت نشست و برخاست بر روی زمین های آسفالت ، چمن ، خاکی و همچنین بر روی آب- سرعت نشست و برخاست کم ( 5 الی 25 مایل بر ساعت )- سرعت کروز مناسب ( نزدیک 70 مایل بر ساعت )- وزن برخاست کم ( حدود 300 کیلوگرم )- استفاده از بنزین معمولی- هزینه نگهداری پایین - ارزان بودن و پشتیبانی کم هزینه - سقف پرواز خوب ( تا 3000 متر )- احتیاج نداشتن به باند مخصوص و بلند - قابلیت در گلاید کردن همانند فرود در صورت از دست رفتن موتور

موارد کاربرد جایرو پلان :- تفریحی - عکس برداری و فیلم برداری هوایی- سمپاشی مزارع کوچک- آموزشی- حمل محموله تا سقف 80 کیلو- دیدبانی- استفاده نظامی- گشت زنی

[حسین متقی]

نمونه هایی از این وسیله ساخته شد که با طناب به زیر دریای متصل میشد و با حرکت زیردریایی در حد اکثر سرعت به پرواز در می امد
و یک نفر هم سرنشین داشت که به عنوان مثال به ارتفاع 50 تا 100 متری صعود میکرد
از ان به عنوان یک وسیله ی شنا سایی به جای هواپیما های بدون سرنشین فعلی استفاده میشد
همچنین با وصل کردن ان به یک خودرو میشه به عنوان یک وسیله ی تفریحی ازش استفاده کرد
البته خیلی خطرناک تر از نمونه ی موتور دارشه چون کنترل پایداری نداره و بیشتر با تغییر مرکز ثقل بدن خلبان کنترل میشه