زاد روز و بزرگداشت رودکی (شاعربزرگ پارسی گوی)

[روابط عمومی سایت]

ابوعبدالله جعفربن محمدبن حکیم‌بن عبدالرحمن‌بن آدم رودکی زاده

اواسط قرن سوم هجری قمری
از شاعران ایرانی دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری است.
او استاد شاعران آغاز قرن چهار هجری قمری ایران است.

رودکی به روایتی از کودکی نابینا بوده‌است و به‌روایتی بعدها کور شد.
او در روستایی به‌نام بَنُج رودک (پنجکنت در تاجیکستان امروزی)
در ناحیه رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد.

رودکی را نخستین شاعر بزرگ پارسی‌گوی و پدر شعر پارسی می‌دانند
که به این خاطر است که تا پیش از وی کسی دیوان شعر نداشته‌است
و این از نوشته‌های ایرانی عربی نویس هم عصر رودکی- ابوحاتم رازی مسجل می‌گردد.

به عنوان پدر شعر کلاسیک فارسی رودکی از جایگاه ممتازی در جهان برخوردار است.

اشعار غنایی و تعلیمی وی راه را بر بزرگان زیادی بازکرده‌است
و از این رو همواره آیین‌های پاسداشت مختلفی برای این شاعر پارسی زبان برگزار می‌شود.

در یکی از این آیین‌ها که در سال ۲۰۰۸ به میزبانی سازمان ملل متحد برگزار شد بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد دربارهٔ شاعری رودکی در حضور جمع کثیری از سرشناسان علمی فرهنگی جهان،
نمایندگان یونسکو و سفیران کشورهای مختلف گفت:
«اشعار رودکی می‌تواندمبنای اتحاد جهانی قرار بگیرد چرا که رودکی شاعر خوبی‌ها و عدالت بود».

یونسکو

هرساله از کشورهای عضو خود درخواست می‌کند تا بر هر مناسبتی نام بزرگان فرهنگ و ادب خود را ارائه دهند
تا جهت بزرگداشت و برگزاری کنگره‌های مربوطه اقدام بعمل آید.

همچنین در آذر ماه سال ۱۳۸۷ هجری شمسی، سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی
با همکاری بنیاد فرهنگی رودکی و یونسکو، آیین بزرگداشتی برای رودکی در تهران با حضور شرکت کنندگان داخلی و خارجی ترتیب داده شد.

بیشتر شرکت کنندگان خارجی از کشورهای هندوستان، افغانستان، تاجیکستان، فرانسه، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان بودند.

در سال ۱۹۵۵ میلادی دولت جمهوری تاجیکستان
به مناسبت هزار و صدمین سالگرد تولد رودکی مراسمی در این زمینه برپا نمود.

از میان بزرگترین رودکی پژوهان می‌توان به

براگینسکی، سیمنوف، صدرالدین عینی، سعید نفیسی، محمدعلی فروغی، محمد شکوروف و ریچارد فرای

اشاره نمود.