سید مهدی موسوی

[LaDy Ds DeMoNa]

بیا! بپر! به خدا حجم آسمان کم نیست
برای عشق، اگر عاشقی! زمان کم نیست
دوباره آمده ای تا دوباره گریه کنی؟!
عزیز! ما خودمان دردهایمان کم نیست
در اوج مردن و در اوج مردن و در اوج...
همین دلیل برای پرندگان کم نیست
بیا و نقش بد ِ قصّه را به عهده بگیر
در این دیار غم انگیز، قهرمان کم نیست
بیا و فرق بکن، مثل سنگ بی احساس
اگر نگاه کنی قلب مهربان کم نیست
بگو که «مریم» و «مهدی»، نترس! راحت باش
وگرنه مرد جوان و زن جوان کم نیست!
بیا! بپر! به خودت فکر کن که می میری
و ارتفاع ِ سپید ِ آپارتمان کم نیست

[LaDy Ds DeMoNa]

دو جسم نیمه برهنه میان یك پوستر
درست چند قدم/ می زند به خود شاعر!
كسی كه دكمه ی Enter... شروع زندگی ِ...
كسی كه زندانی بود توی كامپیوتر
كه قیـــــــــــــژقیـــــــ ـــــــژ خطوطش به مرگ می سابد!
میان چیزی كه، زندگی ست در ظاهر
كه مست می شود از الكل نود درجه!
كه خلسه می رود از انحنای بوی اِتِر!!
خدا كسی ست شبیه دو دست بیگانه
كه تایپ می كند آرام... بعد هم Enter
نوشته است پیامی جدید سمت جهان
به سمت اینهمه اجسام ظاهراً كافر!
خدا تویی و تمامی آرزوهایت
خدا زنی ست پریشان به هیأت عابر
خدا سكوتِ مردی ست روی بعدازظهر
خدا فقط سوراخی ست توی اتمسفر
خدا كشیدن سیگار نصفه ای ست كه مُرد!
صدای گریه ی پیراهنی ست جِرواجر
خدا منم كه تو را شعر می كنم از شب
خدا قیافه ی مردی ست پشت میز پوكر
خدا شبی بوده، قبل ِ هرچه و بعد از...
خدا كسی بوده، بین غائب و حاضر
خدا كسی ست كه تصمیم را گرفته به دست
برای کشتن ِ خود روی مصرع آخر

[LaDy Ds DeMoNa]

دانلود فایل های صوتی دکلمه شعرهای سید مهدی موسوی با صدای خود شاعر:



http://www.4shanbeh.com/audio/mehdi%20musavi/a1.mp3



http://www.4shanbeh.com/audio/mehdi%20musavi/a4.mp3



http://www.4shanbeh.com/audio/mehdi%20musavi/a6.mp3



http://www.4shanbeh.com/audio/mehdi%20musavi/a7.mp3



http://www.4shanbeh.com/audio/mehdi%20musavi/a5.mp3



http://www.4shanbeh.com/audio/mehdi%20musavi/a8.mp3



http://www.arooz.com/sound/seyed-mehdi-musavi/1.mp3

منبع: انجمن تخصصی ادبیات

[LaDy Ds DeMoNa]

نگاه می کنم از غم به غم که بیشتر است
به خیسی چمدانی که عازم سفر است

من از نگاه کلاغی که رفت فهمیدم
که سرنوشت درختان باغمان تبر است

به کودکانه ترین خواب های توی تنت
به عشقبازی من با ادامه ی بدنت

به هر رگی که زدی و زدم به حس جنون
به بچه ای که توام! در میان جاری خون

به آخرین فریادی که توی حنجره است
صدای پای تگرگی که پشت پنجره است

به خواب رفتن تو روی تخت یک نفره
به خوردن دمپایی بر آخرین حشره

به «هرگز»ت که سؤالی شد و نوشت: «کدام؟»
به دست های تو در آخرین تشنج هام

به گریه کردن یک مرد آنور ِ گوشی
به شعر خواندن ِ تا صبح بی هماغوشی

به بوسه های تو در خواب احتمالی من
به فیلم های ندیده، به مبل خالی من

به لذت رؤیایت که بر تن کفی ام...
به خستگی تو از حرف های فلسفی ام

به گریه در وسط ِ شعرهایی از سعدی
به چای خوردن تو پیش آدم بعدی

قسم به اینهمه که در سرم مدام شده
قسم به من! به همین شاعر تمام شده

قسم به این شب و این شعرهای خط خطی ام
دوباره برمی گردم به شهر لعنتی ام

به بحث علمی بی مزه ام در گوشت
دوباره برمی گردم به امن آغوشت

به آخرین رؤیامان، به قبل کابوس ِ ...
دوباره برمی گردم، به آخرین بوسه

شعر از: سید مهدی موسوی