F-15 eagle جنگنده ای برای تمام فصول

[Joseph Goebbels]

سیستم های هدف یابی در F-15 :
در F-15 از سیستم AN/AAQ-28(V) جهت هدف یابی و حمله به اهداف زمینی و هوایی در روز و شب و در تمامی شرایط جوی استفاده می شود . سیستمی بسیار دقیق که در بسیاری از جنگنده های امریکایی هم مورد استفاده قرار می گیرد .



در تولید این سیستم علاوه بر کمپانی های نورث روپ گرومن و صنایع رافائل ، صنایع هوا فضای اسراییل هم نقش مهمی را ایفا کرده است . اساس کار این سیستم استفاده از سنسورهای مادون قرمز تحت عنوان ( Flir ) که قابلیت بسیار زیادی را به خدمه در جهت جستجوی اهداف اعطا می کند . همچنین این سیستم دارای دوربین های CCD می باشد که در طیف امواج الکترومغناطیس تصاویری را در محدوده بینایی یا Visible ارسال می کند . جهت استفاده از بمب های لیزری این Pod به یک سیستم لیزری مجهز شده است . پارامترهایی از قبیل سمت ، ارتفاع و سرعت هدف به راحتی توسط این سیستم در اختیار خلبان قرار می گیرد . ممکن است این سوال پیش بیاید که وظیفه رادار در زمینه کشف اهداف چیست ؟



که در جواب باید گفت که تمامی سیستم های ناوبری و الکترونیک جنگنده مانند رادار و ... با سیستم فوق هماهنگی دارند و کارایی انها در همکاری با هم دو چندان می شود . تمامی مراحل ذکر شده در نهایت منجر به شناسایی دقیق هدف و حمله به ان با تسلیحات بسیار دقیق می شود .



مشخصات این سیستم به شرح زیر است :

طول	2.2 متر
قطر	0.4 متر
جنگنده هایی که از این سیستم استفاده می کنند	A-10,B-52H,F-14A/B/D,F-15E/D,AV-8B,F-18,F-4E AUP,F-16 Block 25/30/40/50, Tornado GR4,Euro Fighter , Su-30 MKI
سنسورها	Infrared detector , CCD-TV camera, laser rangefinder and laser designator
تاریخ نصب بر روی جنگنده ها	2000
قیمت	1.4 میلیون دلار
وزن	200 کیلو

لازم به ذکر است تنها جنگنده روسی که از این سیستم استفاده می کند Su-30 MKI نیرو هوایی هند می باشد که به دلیل روابط خوب هند با امریکا با موافقت امریکا ، اسراییل اجازه پیدا کرد تا این سیستم را به هند بفروشد .
از سیستم هدفیابی دیگری که در F-15 مورد استفاده قرار می گیرد می توان از سیستم Lockheed Martin Sniper XR نام برد که با نام AN/AAQ-33 در نیروی هوایی مشهور است . Lockheed Martin Sniper Advanced Targeting Pod ( ATP ) در جنگنده هایی مانند F-15E,F-16, A-10, B-1, UK Harrier GR9, Tornado GR4 ,F-18 به کار می رود . نیروی هوایی 10 کشور دنیا از این سیستم بر روی جنگنده های خود استفاده می کنند . مانند سیستم قبلی از اشعه مادون قرمز ، لیزر و دوربین جهت جستجو و هدف یابی سود می جوید . مدل پیشرفته تر ان بر روی جنگنده نسل پنجم F-35 نصب گردیده است .

طول	239 cm
قطر	30 cm
وزن	199 kg
سنسورها	Mid,wave thind generation FLIR , dual mode eye – safe , laser designator , CCD-TV , laser spot tracker and laser marker
تاریخ بکارگیری	2005

سیستم ناوبری در ارتفاع پست و هدفیابی در شب ساخت کمپانی لاکهید مارتین که به LANTIRN مشهور است هم در سالهای گذشته بر روی تعدادی از جنگنده های امریکایی نصب گردیده . زمانی که جنگنده در ارتفاع کم پرواز می کند و قصد حمله به اهداف زمینی با تسلیحات دقیق مانند بمب های لیزری و .. را دارد ، یکی از بهترین گزینه ها استفاده از این سیستم می باشد .


تصویر پشت شیشه‌ای فروسرخ از سیستم لانتیرن در هواپیمای اف-۱۵ ای



F-15E هم از جمله جنگنده هایی هستند که قابلیت استفاده از این سیستم را دارند . این سیستم در نیروی هوایی امریکا با نام AN/AAQ-13 هم معروف می باشد . این سیستم با سرعت و دقت فراوان می تواند به جستجوی اهداف در شب و در شرایط بد اب و هوایی بپردازد . این سیستم دارای رادار و سیستم مادون قرمز است که عوارض زمینی را با وضوح بالا در HUD خلبان نمایش می دهد . این سیستم از اولین سیستم های مورد استفاده نیروی هوایی امریکا بود که با استفاده از اشعه مادون قرمز عوارض زمینی را نمایش می دهد . مدل های صادراتی این سیستم تحت عنوان AN-AAQ-20 Pathfinder از کارایی کمتری نسبت به مدل استفاده شده در جنگنده های امریکایی دارد . در مدل صادراتی خلبان نمی تواند فقط به اطلاعات ارسالی از سیستم تکیه نماید و باید از مهادت خود در جهت عدم برخورد با زمین در ارتفاع پست هم سود جوید .


هدف یاب لانتیرن در هواپیمای اف-۱۴دی، سال ۲۰۰۵



در جنگنده F-15 از سیستم AN/AAQ-14 targeting pod که هم خانوانده سیستم AN/AAQ-13 است هم استفاده می گردد . برخی مواقع هر دو سیستم با هم مورد استفاده قرار می گیرند و هر کدام در زیر یک بال نصب می شوند . این سیستم یک سنسور مادون قرمز از هدف به خلبان می دهد . همچنین از یک سیستم لیزری جهت استفاده از ادوات و بمب های لیزری سود می جوید . همچنین برای استفاده جنگنده از موشک های هوا به زمین AGM-65 Mavarick بسیار سیستم مناسبی می باشد . مدل های صادراتی با حذف برخی از قابلیت ها تحت عنوان AN/AAQ-19 Sharpshooter به کشورهای دیگر فروخته شده است .




ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش86

[Joseph Goebbels]

تسلیحات F-15 :
در خصوص تسلیحات مورد استفاده در جنگنده F-15 ذکر این نکته حائز اهمیت است که همانطور که در ابتدای مقاله ذکر گردید این جنگنده ابتدا جهت برتری هوایی طراحی گردیده بود . به همین دلیل تسلیحات حمله به اهداف زمینی در مقیاس کم برای ان در نظر گرفته شده بود ، ولی با تولید F-15E Strike Eagle این جنگنده به یک هواپیمای تمام عیار برای حمله به اهداف هوایی و زمینی تبدیل شد .



به همین منظور ابتدا از تسلیحات هوا به هوا که در مدل های ابتدایی هم مورد استفاده قرار می گیرند شروع می کنیم :



· موشک های هوا به هوا :
به طور کلی 3 نوع موشک هوا به هوا به صورت گسترده در این جنگنده به کار رفته است . البته ممکن است موشک های دیگری نیز مورد ازمایش قرار گرفته باشند یا توسط کشورهایی نظیر اسراییل در این جنگنده مورد خدمت گرفته شده باشند ولی چون این 3 موشک بیش از بقیه موشک ها استفاده شده اند ، شرح مختصری از انها ارائه می دهیم :



1- موشک AIM-7 Sparrow :






موشک مافوق صوت با برد متوسط که دارای هدایت نیمه فعال راداری می باشد که در طول تاریخ هوانوردی نوین کاربرد گسترده ای در جنگنده های امریکایی داشته است و توسط شرکت ریتون طراحی گردیده ، این موشک جهت هدف قرار دادن اهداف هوایی که در ماورا دید ( BVR ) قرار دارند مورد استفاده قرار می گیرد . مدل های ابتدایی دارای یک اشکال اساسی بود ، تا زمانی که موشک به هدف اصابت نماید ، باید در قفل راداری جنگنده قرار داشته باشد و اگر به دلیل جنگ الکترونیک جنگنده مقابل ، قفل راداری شکسته شود و یا به دلیل وجود پدافند شدید در منطقه جنگنده مجبور به شلیک موشک و ترک سریع منطقه باشد ، موشک به هدف برخورد نمی کند .



محل نصب موشک در قسمت پایین و خارج هواکش های جنگنده می باشد . F-15 قابلیت حمل 4 فروند موشک اسپارو را دارا می باشد . اولین جنگنده های F-15 از اسپاروهای مدل AIM-7F سود می جستند که از رادار پالس داپلر استفاده می کرد ولی در گذر زمان مدل های AIM-7L و AIM-7M هم مورد استفاده قرار گرفت . نوع M ان از سر جنگی WGU 23/B و WGU6/B که 500 پوند وزن دارد که 85 پوند ان مواد منفجره می باشد .


F-15C در حال شلیک موشک اسپارو



این مدا از سال 1982 مورد استفاده قرار گرفت و قابلیت Lockdown-ShotDown ، مقابله با پاراتزیت و جنگ الکترونیک ، استفاده از جستجو گر تک پالس دیجیتال بهره می جوید و طولی معادل 3.6 متر دارد .



AIM-7P از تکنولوژی VLSI استفاده می کند و جهت اهداف کوچک که در ارتفاع پست پرواز می کند مناسب می باشد . اخرین مدل از این سری موشک ها می باشد .



نوع P در 2 مدل Block I,II تولید شده است . البته مدل R این موشک با اضافه شدن سیستم جستجوی مادون قرمز هم تولید شد ولی به دلیل کمبود بودجه به تولید انبوه نرسید و پروژه لغو شد .



در جنگ اول و دوم خلیج فارس چندین فرودن از هواپیماها و بالگردهای عراقی با این موشک ها مورد اصابت قرار گرفتند . در جنگ ایران و عراق هم فانتوم ها و F-14 های ایران از قابلیت های مدل های ابتدایی این موشک بهره جستند . برد تقریبی مدل های F/M/P این موشک 70 کیلومتر است و دارای کلاهک ترکش انفجاری می باشند .

سرعت موشک 4 ماخ می باشد .



خلبانان ناتو در ارتباطات رادیویی از کد Fox One برای شلیک موشک اسپارو استفاده می کنند .

· موشک AIM-120 Amraam :


موشک امرام



از سال 1991 شرکت هیوز موشک های امرام را که از موشک های هوا به هوای پیشرفته با برد متوسط است را جهت جایگزینی موشک های اسپارو عرضه کرد . این موشک از سیستم Fire and Forget استفاده می کند و پس از شلیک موشک خلبان صحنه را ترک می کند و موشک با استفاده از سیستم PRF – Pulse Repetition Fire quency به جستجوی هدف می پردازد . موشک فقط در ابتدای شلیک وابسته به رادار جنگنده است . در صورتی که هدف اقدام به ارسال پارازیت کند موشک به حالت Home on Jam درامده به سمت هدف حرکت می کند .



امرام 3.7 متر طول و قطری معادل 18 سانتی متر دارد . از نظر وزن سبک تر از اسپارو می باشد و حدود 182 کیلو وزن دارد که 48 پوند ان ماده منفجره است ، سرعتش حداکثر به 4 ماخ می رسد . تعدادی از این موشک ها در جنگ اول خلیج فارس تحویل نیروی هوایی امریکا شد ولی عملا جز یکبار که اشتباها یک فروند بالگرد بلک هاوک نیروهای ائتلاف توسط این موشک هدف قرار گرفت بر علیه هیچ جنگنده عراقی استفاده نشد . این موشک در 4 مدل A/B/C/D تولید شده است . موشکی نسبتا گران قیمت محسوب می شود . 400000 دلار برای مدل C و 700000 برای مدل D ان ، قیمت گذاشته شده است . خلبانان نام Slammer یا ضربه زننده را برای ان انتخاب کرده اند ، به دلیل استفاده از " سیستم شلیک کن فراموش کن " امکان شلیک هم زمان تعداد بیشتری موشک به سمت هدف فراهم می اید . در نمونه های جدید موشک سیستم تشخیص هدف ارتقا یافته است . جنگنده اطلاعات هدف از قبیل سمت ، ارتفاع ، سرعت را به موشک می دهد و موشک با استفاده از سیستم INS یا ناوبری اینرسیایی به سمت هدف حرکت می کند . پس از طی مسافتی رادار موشک فعال شده سیستم Homing ان که وظیفه گرفتن اطلاعات از جنگنده را دارد به رادار فعال Avtive Radar تبدیل شده به سمت هدف می رود . مدل های جدید این موشک با کوچکتر شدن حجم قابلیت نصب داخلی روی جنگنده F-22 Raptor را دارا می باشد . این موشک در مدل A/B از سر جنگی WDU 33/B با وزن 23 کیلو و در نوع C از سر جنگی WDU 41/D با وزن 18 کیلو استفاده می کند . برد موشک در نوع A و B حدود 50 کیلومتر و در نوع D حدود 72 کیلومتر است .




ادامه دارد...

منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 86

[Joseph Goebbels]

مدل های مختلف F-15 :




همانطور که در ابتدا ذکر شد اولین جنگنده تولید شده مانند اکثر جنگنده های امریکایی با نام A/B نام گذاری گردید . نوع A تک سرنشینه و نوع B دو سرنشینه می باشد . نوع B بیشتر جهت اموزش خلبانان به کار می رود ولی کاملا از قابلیت های رزمی مانند نوع تک سرنشینه برخوردار است . در ابتدای تولید 10 فروند نوع A و 2 فروند نوع B تحویل نیروی هوایی داده شد .


پیش نمونه ایگل


در ابتدای تحویل F-15 مدل گلایدر ان که از چوب و فایبرگلاس ساخته شده بود جهت انجام امور تحقیقاتی به NASA یا اژانس فضایی امریکا تحویل داده شد . اولین نمونه F-15A در جشنی در سنت لوئیس تحویل نیروی هوایی امریکا شد .این جنگنده توانست سرعت 2.3 ماخ و ارتفاع 60000 پا را طی کند . اولین F-15 های وینگ تاکتیکی شکاری جهت اموزش خلبانان در پایگاهی در اریزونا طی مراسمی که جرالد فورد رییس جمهور وقت امریکا حضور داشت مستقر شدند . در بین سالهای 1974-75 طی پروژه ای به نام strike eagle سعی شد تا رکورد زمانی صعود به ارتفاع بالا توسط F-15A شکسته شود . البته جنگنده ای که استفاده گردید بسیاری از تجهیزات از جمله ادوات کنترل اتش ، مهمات و .. را نداشت تا سبکتر شود . وزن هواپیما 1800 پوند سبکتر از مدل پایه F-15 بود .در طی زمستان در Grand forks داکوتای شمالی این مسابقه انجام شد حتی سعی شده بود میزان سوختی که مصرف می شود حداقل باشد تا وزن جنگنده کاهش یابد . F-15 رکوردهایی را که در اختیار F-4B و Mig-25 بود شکست . این هواپیما هم اکنون در موزه رایت پترسون در دیتون اهایو نگه داری می شود . البته بسیاری از این رکوردها در سال های بعد توسط هواپیمای P-42 که نمونه ازمایشی Su-27 بود ، شکسته شد .


جنگنده برتری هوایی F-15B



نهایتا پس از طی دوره های اموزشی اولین جنگنده عملیاتی در سال 1976 در لانگلی ویرجینیا به نیروی هوایی پیوست . از این تاریخ به بعد F-15 کم کم جایگزین جنگنده خوشنام F-4E گشت . این جنگنده ها به پایگاه نیروی هوایی امریکا در Bit burg المان هم اعزام شدند تا سی وششمین وینگ شکاری مورد استفاده قرار گیرند . به تدریج F-15 جای خود را در پایگاه هایی نظیر نیومکزیکو ، نوادا ، شپرد و ... باز کرد . این جنگنده در قالب برنامه های ناتو در کشورهای بریتانیا ، هلند و المان هم مستقر گردید . حدود 420 فروند F-15A/B تحویل نیروی هوایی امریکا گردید . برخی از F-15 های قدیمی نیروی هوایی در دهه 90 تحویل گارد ملی امریکا گردید .



ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش87

[Joseph Goebbels]

F-15C/D :
تفاوت اصلی و بارز F-15C و F-15A را می توان به افزایش برد عملیاتی ، استفاده از سنسورهای تاکتیکی پیشرفته که در زیر بدنه جنگنده نصب شده تحت عنوان Fuel & Sensor Tactical یا FAST نام برده می شود .
نصب تانک های سوخت اضافی مقدار کمی از حالت ایرودینامیک جنگنده می کاهد ولی این مسئله تاثیر به سزایی در عملکرد ان نمی گذارد .



در مدل های جدیدتر F-15C تانک های سوخت تطبیقی ( CFTs ) جایگزین تانک های خارجی سوخت ظرفیت حمل 849 گالن امریکایی ( 3214 لیتر ) را دارا می باشند . نوع C تک سرنشینه و نوع D دو سرنشینه می باشد .


F-15C ، جنگنده برتری هوایی


این تجهیزات در عرض 15 دقیقه بر روی F-15 نصب یا جدا می شود و نصب انها تاثیری بر روی نصب موشک های هوا به هوا ندارد . این تجهیزات شامل سیستم های لیزری ، دوربین های تلویزیونی ، تجهیزات مادون قرمز ، سیستم پیش اخطار جدید و جنگ الکترونیک می باشد . وزن F-15C به 68000 پوند افزایش یافته که به همین منظور چرخ ها و ارابه فرود تقویت شده اند . رادار این جنگنده از نوع APG-63 است که مجهز به پردازنده PSP قابل برنامه ریزی می باشد که شامل یک کامپیوتر با سرعت پردازش بالا و نرم افزارهایی که قابلیت به روز رسانی دارند . این کامپیوتر قابلیت سوئیچ شدن بین حالت های مختلف که رادار پوشش می دهد را به سرعت امکان پذیر می سازد . در F-15C از شبیه سازی به نام SAR استفاده گردیده که می تواند شمایی از هدف را حتی اگر در فاصله قابل توجهی از جنگنده قرار داشته باشد بدهد . در F-15A کامپیوتر کندتر از ان است که بتواند این کار را انجام بدهد . اولین پرواز F-15C در تاریخ 26 فوریه 1979 انجام شد . این جنگنده نسبت به نوع A ظرفیت حمل بمب بیشتری دارد ولی کماکان بیشترین تخصصش در به دست اوردن برتری هوایی می باشد . برخی از F-15C قابلیت حمل بیش از 18 بمب خوشه ای یا 6 بمب سری MK82 را با قابلیت پرتاب در سرعت مافوق صوت دارا می باشند . در پروژه به روز رسانی با نام MSIP یا Multi Stage Improvement Program در خصوص برخی از سیستم های از جمله رادار کنترل اتش APG-63 حافظه ان از 96k به 1000K افزایش یافت و سرعت پردازش به 3 برابر افزایش یافت . سیستم کنترل و تنظیم تسلیحات با قابلیت برنامه ریزی نصب گردید . در این برنامه سیستم های جنگ الکترونیک با نصب سیستم TEWS یا Tactical Electronic Warfare System به همراه به روز رسانی سیستم پیش اخطار ALR-56C و غلاف اخلالگر الکترونیک ALQ-135 مورد استفاده قرار گرفت . سیستم اخطاری بر روی F-15C نصب گردید تا به خلبان ، زمانی که در مانورهای سنگین فشار از 9g فراتر می رفت هشدار می داد . سیستم های شلیک موشک میان برد AIM-120 امرام بر روی جنگنده نصب گردید . بر روی این جنگنده سیستمی به نام Seek talk program نصب گردید تا ارتباط رادیویی خلبان در باند UHF در هنگام ارسال پارازیت شدید توسط دشمن مختل نگردد . همچنین سیستمی با نام JTID یا joint tactical information distribution system نصب شد که باعث می شود خلبان به راحتی بتواند ارتباط اطلاعاتی با مرکز فرماندهی و نیروهای خودی برقرار کند و جنگنده قابلیت استفاده از سیستم GPS را پیدا کند .



البته در سال های بعد پروژه MSIP ( برنامه ارتقا چند مرحله ای ) تحت عنوان MISP II ادامه یافت و تغییرات گسترده ای در جهت رفع نقاط ضعف و افزایش کارایی F-15C دنبال شد . استفاده از رادار APG-70 ساخت کمپانی هیوز که در ان سیستم SAR ( synthetic aperture radar) که قابلیت ارائه نقشه های زمینی با رزولوشن بالا را دارا می باشد از جمله این تغییرات است . اولین F-15C در سال 1985 به این سیستم مجهز شدند .



موتور اکثر F-15C توربوفن F100 –PW – 100 ساخت شرکت پرت اند ویتنی می باشد . از سال 1986 به بعد از موتور F100 – PW – 220 استفاده شده است . در این موتور از سیستم دیجیتال کنترل موتور استفاده می شود و خطر استال و یا واماندگی موتور کاهش یافته است . به تدریج در پایگاه های امریکا در اکیناوا ، المان ، هلند و ایسلند این جنگنده جایگگزین جنگنده های F-15A شدند .



F15D


حدود 480 فروند F-15C/D برای نیروی هوایی امریکا تولید گردیده است . نوع D عمدتا جهت اموزش خلبانان به کار می رود و کمتر از 100 فروند از ان برای نیروی هوایی امریکا و مشتریان خارجی F-15 تولید شده است .

ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش87

[Joseph Goebbels]

F-15E :
در اواخر دهه 90 میلادی مک دانل داگلاس به همراه کمپانی هیوز به این فکر افتادند تا قابلیت های جنگنده F-15 را در حمله به اهداف زمینی افزایش دهند ، زیرا این جنگنده تا ان زمان در این خصوص چندان توانمند نبود . تحت پروژه ای به نام Strike Eagle یک F-15 مدل B انتخاب گردید وتغییرات اولیه در ان صورت پذیرفت و د جولای 1980 جنگنده تغییر یافته به پرواز درامد . نسل جدیدی از رادار APG-63 که نقشه دقیق عوارض زمینی را مشخص می کرد کابین عقب مجهز به امکانات و تجهیزات افسر تسلیحات گردید . 6 پایلون جدید جهت حمل بمب در وسط و کناره های بدنه نصب گردید .



جنگنده در قسمت مرکزی به محل نصب پادکارهایی نظیز سیستم لیزری پرتاب بمب )Pave tack ) که قبلا در جنگنده بمب افکن های F-4 و F-111 نصب شده بود مجهز گردید . این سیستم ، F-15 را قادر به پرتاب بمب های هوشمند می کرد . در سپتامبر سال 1980 در نمایشگاه هوایی farn borough المان جنگنده جدید رونمایی شد و شرکتهای سازنده امیدوار بودند تا مشتریان خارجی را تحت تاثیر قرار دهند .



نیروی هوایی قصد داشت جانشین مناسبی برای F-111 پیدا کند تا به تنهایی بتواند از خود مراقبت کند و نیاز به اسکورت هوایی نداشته باشد . زیرا F-111 در انجام ماموریتهای محوله حتما باید توسط جنگنده رهگیرها و هواپیماهای E-6 و AWACS پشتیبانی میشد . در این خصوص و تا قبل از تجهیز F-15 ، نیروی هوایی قصد داشت جنگنده های پاناویا تورنادو را خریداری کند که کارشناسان این انتخاب را زیر سوال بردند ؛ زیرا برد عملیاتی این جنگنده کمتر از انی بود که مد نظر نیروی هوایی بود . سرانجام پس از 6 سال از تصمیم نیروی هوایی در سال 1986 ، F-15E با خلبانی " گری جنینگ " برای اولین بار به پرواز درامد .



F-15E دارای کابین دو سرنشینه می باشد و از نظر ابعاد و شکل خارجی شبیه F-15D است ، ولی طراحی داخلی ان متفاوت بوده به گونه ای طراحی شده تا بتواند 16000 ساعت عمر پروازی داشته باشد که 2 برابر مدل های دیگر می باشد .
میزان حجم تانکهای سوخت کمی بیشتر از مدل های ارتقا یافته F-15C می باشد ، حدود 2019 گالن امریکایی . ( 7643 لیتر . )



اویونیک کاملا به روز رسانی شده به بدنه جنگنده هم ترکیبی از فلز تیتانیوم و فیبر کربن می باشد که وزن کمتری را برای جنگنده به ارمغان می اورد . رادار اولیه F-15E از نوع APG-70 بود که زاویه 45 درجه اطراف جنگنده را پوشش می دهد . رادار این مدل F-15 قابلیت اسکن جاده ها ، پل ها و عوارض زمینی را تا شعاع 100 مایلی را دارا می باشد . هر چه به هدف نزدیکتر شود وضوح تصویر بیشتر می شود ، حتی اهداف کوچک مانند ماشین الات ، تانک ها و هواپیماهای روی زمین به راحتی قابل تشخیص می باشد . البته امروزه اخرین نسل از رادارهای شرکت ریتون یعنی APG-82 در بسیاری از این جنگنده ها جایگزین شده است .


کاکپیت پیشرفته F-15E

کاکپیت جنگنده برتری هوایی F-15A


سیستم هایی نظیر LANTIRN , FLIR و سیستم هایی که قابلیت شلیک موشک های هوا به زمین نظیر ماوریک را به F-15 می دهد ، در تمامی جنگنده های این مدل در دسترس می باشد . غلاف جنگ الکترونیک ALQ-135 کاملا ارتقا یافته و مکان ان هم به سمت چپ تثبیت کننده افقی تغییر یافته است . قابلیت نبرد هوایی و رهگیری در این جنگنده کاهش نیافته و در حد اخرین ورژن F-15C می باشد . موتور F-15E از نوع F-100 – PW – 220 توربوفن می باشد . در سال 1991 تعدادی از این جنگنده ها با موتور پرقدرت P-100 –PW- 229 مجهز شدند . F-15E در سال 1990 در مسابقات شکاری های پایگاه های هوایی امریکا در بسیاری از موارد عنوان اول را از ان خود کرد . قابلیت شیرجه زدن به سمت هدف و حرکت با سرعت بالا و شیرجه زدن به سمت هدف و حرکت با سرعت بالا و ارتفاع کم در F-15E بسیار بهبود یافته است . دقت و درستی اصابت موشک و بمب در تمامی شرایط جوی ارتقا یافته است . اولین نبرد جدی که F-15E در ان شرکت داشت ، عملیات طوفان صحرا بود که 48 فروند از این مدل در ان شرکت داشتند . وظیفه اصلی انها نابودی سکوها و موشک های اسکاد عراق بود . به دلیل اینکه سیستم LANTIRN در ان زمان تکمیل نشده بود ، بیشتر عملیات F-15E در ارتفاع متوسط رخ می داد . 209 امین و اخرین جنگنده این مدل در سال 1994 تحویل نیروی هوایی امریکا شد . در سال 1994 تعداد زیادی از F-15E نیروی هوایی امریکا به دلیل اشکال در تیغه های توربین و ترکهایی که در انها پدیدار شده بود زمین گیر شدند که این مشکل پس از مدتی در بازنگری طراحی تیغه مرتفع گردید .



جدیدترین مدل جنگنده F-15 با قابلیت اختفا از دید رادار ( atealth ) که در 17 مارس 2009 رونمایی شد و در 8 جولای 2010 از پایگاه هوایی سنت لوییس به پرواز درامد و جز جنگنده های نسل 5 طبقه بندی می شود . کره جنوبی هم اظهار تمایل کرده است 60 فروند ازا ین مدل را به خدمت گیرد .







نماهایی از F-15 SE


کشورهای دیگر دارنده این جنگنده هم برای به خدمت گرفتن این نسل جدید بی میل نیستند . این جنگنده از رادار APG-82 ساخت کمپانی ریتون سود می برد و بنا بر اظهار نظر کارشناسان هوانوردی از اویونیک و سیستم های جنگ الکترونیک پیشرفته تری ساخت BAE Systems سود می جوید . و ازدیتا لینک پیشرفته ای استفاده می کند . جزییات زیادی از این مدل تا کنون منتشر نشده است . ولی قرار گرفتن موشک ها و بمب ها در داخل جنگنده ( البته قابلیت نصب در مقر خارجی هم وجود دارد .) و باله های عمودی دم که 15 درجه بیشتراز مدل های دیگر از خط عمود منحرف شده اند تا بازتابشان در برابر امواج رادار کم شود . همچنین استفاده از مواد جاذب رادار در بدنه از ویژگی های بارز این جنگنده وحسوب می شود .



بر اساس اظهارات کارشناسان بویینگ این جنگنده دربرابر رادار جنگنده های دشمن که ازباند X استفاده می کند ، کاملا اختفا کار است و دربرابر رادارهای زمین پایه که با فرکانس های دیگر کار می کند هم بازتابش کمی دارد .



هر فروند این جنگنده به علاوه خدمان پشتیبانی فنی ان چیزی نزدیک به 100 میلیون دلار قیمت دارد . در سال 2010 بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل از باراک اوباما درخواست خرید این جنگنده را کرد ؛ ولی تاکنون جوابی به این درخواست داده نشده است .



این جنگنده قابلیت نبرد پایاپای با F-35lightning را دارا می باشد .


نمایی از جنگنده پیشرفته نسل 5 امریکا : F-35


ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87

[Joseph Goebbels]

تسلیحات هوا به سطح شامل :



AGM-65 Maverick

· موشک AGM-65 Mavarick : F-15E قابلیت حمل تا 6 فروند از این موشک ضد زره را دارا می باشد که در زیر بال ها نصب می شود .



AGM-130

· موشک AGM-130 : موشک AGM-130 که موشک هوشمند و هدایت شونده است و از هدایت تلویزیونی – مادون قرمز – GPS می تواند بهره بگیرد . این موشک طولی معادل 12 فوت و قطری معادل 18 اینچ و 2000 پوند وزن دارد .

· بمب های سقوط ازاد سری MK :
تمامی سری بمبهای MK توسط F-15 قابلیت حمل و پرتاب دارند . این بمب ها اصطلاحا General Porpose هستند ؛ یعنی برای بمباران تمامی اهداف کاربرد دارند . بسیار ارزانتر از بمب های هوشمند می باشند . این بمب ها غیر هدایت شونده و سقوط ازاد می باشند . وقتی قصد بر بمباران شدید یک منطقه باشد این بمب ها بسیار مناسب می باشند . در جنگ جهانی دوم این نوع از بمب ها مصرف فراوانی داشته است . MK مخفف واژه Mark می باشد . این بمب ها ، پایه بمب هایی که هدایت لیزری و یا GPS دارند هم می باشند که با نام GBU شناخته می شوند . انواع مختلف این بمب عبارتند از :

1- مارک 81 با وزن 113 کیلو .
2- مارک 82 با وزن 227 کیلو .
3- مارک 83 با وزن 454 کیلو .
4- مارک 84 با وزن 907 کیلو .

امریکایی ها از سال 1946 بمب های با مصارف GP را با نام MK مورد استفاده قرار دادند . ولی اولین جنگی که به صورت عملیاتی این بمب ها ( سری MK ) مورد استفاده قرار گرفت ، جنگ ویتنام بود . یکی از دلایلی که نیروهای امریکایی استفاده از لیزر و سیستم های ماهواره ای را بر روی این سری از بمب ها طراحی کردند و با بمب های جدید را با نام GBU مورد استفاده قرار دادند ، دقت کم انها در بمباران اهداف بود ؛ به صورتی که خلبان باید تجربه کافی در خصوص زمان ارسال بمب ها می داشت و زمان سنجی دقیقی را انجام می داد ، در حالی که به خصوص در مواردی که پدافند دشمن شدید می باشد .


منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87