غلامحسین اب‍راه‍ی‍م‍ی دی‍ن‍ان‍ی‌


چکیده: برخى حکماى اسلامى از ذوق ذاتى خود بهره جسته و معنى این ادعاى فلسفى را در این شعر مشاهده کرده‏اند: زلف آشفته او موجب جمعیت ماست / چون چنین است پس آشفته‏ترش باید کرد/ وحدت تشکیکى در باب وجود با آنچه در باب ماهیات بعنوان وحدت نوعى یا وحدت جنسى یا سایر اقسام وحدت مطرح مى‏شود تفاوت اساسى دارد زیرا وحدت در باب ماهیات یک وحدت ذهنى است