غلامحسین ابراهیمی دینانی
چکیده: برخى حکماى اسلامى از ذوق ذاتى خود بهره جسته و معنى این ادعاى فلسفى را در این شعر مشاهده کردهاند: زلف آشفته او موجب جمعیت ماست / چون چنین است پس آشفتهترش باید کرد/ وحدت تشکیکى در باب وجود با آنچه در باب ماهیات بعنوان وحدت نوعى یا وحدت جنسى یا سایر اقسام وحدت مطرح مىشود تفاوت اساسى دارد زیرا وحدت در باب ماهیات یک وحدت ذهنى است
علاقه مندی ها (Bookmarks)