چند وقت پیش یکی پرسید چند تا زبان رو موازی یاد گرفتن خوبه یا بد؟؟
خب من باید بگم به اون دوست خوبم که من البته به فکر جواب دادن بودم ولی خیلی طول کشید که به یه نتیجه درست برسم.
من خودم باید اعتراف کنم خیلی زبان بلد بودن خیلی هم فایده نداره مگر اینکه اهداف خاصی داشته باشه.
مثل شرایط استخدام روسای سازمانهای جهانی و یا تجارت بین الملل بعضی وقتا گردشگری و تحقیق های زبان شناختی
البته
کلاس گذاشتن
یک بحث استعدادم مطرحه ببین دوست خوبم وقت لازم برای آموختن زبانهای اروپایی حدود 5ساله در مورد شرق اوضاع بدتره و 12 سالی طول میکشه.مگر اینکه واقعا نابغه باشی.
البته حفظ کردن چند تا جمله برای احوال پرسی خیلی هم سخت نیستا.و البته خوب هم هست.
انتخاب زبون ها هم مهمه مثلا کسی همزمان روسی و چینی و عربی رو یاد نمیگیره.
زبان هایی مثل "ایتالیایی اسپانیایی پرتقالی رومانیایی فرانسه" چون جزو یک خانواده ی زبانی هستند(خانواده ی زبان های رومانس) لغات شبیه به هم زیادی دارند و این باعث میشه که در یادگیری قاطی کنید .البته من قاطی نکردم و لغات مشترک کمک هم کرد.
تسلط داشتن به یک زبان وفهمیدن نسبتا کامل آن بهتر از این است که چند زبان را به صورت ناقص و دست پا شکسته یاد بگیری.
در ضمن اینکه آدم میخواد چند تا زبان را بدون دلیل خاصی یاد بگیره به نظر من یه حسیه که میخواد خودش را نشون بده و ابراز وجود کنه یا به قول معروف کلاس بذاره که به نظر من آدم هیچ وقت اینطوری موفق نمیشه چون علم رو نباید به خاطر فخر فروشی به دیگران یاد گرفت چون اصلا هدف علم و دانش و آگاهی این نیست .پس اگر بخواهید با نیت کلاس گذاشتن و این حرفها زبان یاد بگیرید شک نکنید که موفق نمی شوید.
یه چیز دیگه هم برای جلوگیری از ابهام
تو یه برهه ی زمانی خاص من به شخصه دوست داشتم مهارتم رو نشون بدم و هی زبان یاد بگیرم.
الان میبینم نه نیازی بهش هست نه فایده ای داره.
اینا درست یا غلط صرفا نظر من با تمام
بی سوادی و بی تجربگیم بود.
منتظر نظرات همه صاحب نظرا هستم.
خیلی خیلی ممنون
---------------------------------------------
الان که فقط خودم به نظر سنجی رای دادم خیلی کیف میده صد درصد آرا نظر موافق خودمه
علاقه مندی ها (Bookmarks)