حركت امام حسین بر اساس قرآن

آیاتی كه امام حسین (ع) در مسیر راه به آن استناد فرمودند



آیه اوّل : همین كه نماینده یزید در مدینه (مروان ) تصمیم گرفت كه از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد، امام فرمود: ((ویلك یا مروان فانّك رجس )) وای برتو، تو پلید هستی و ما خانواده ای هستیم كه خداوند در شأن ما فرموده است : (انّما یرید اللّه لیذهب عنكم الرّجس اهل البیت و یطهّركم تطهیرا) همانا خداوند می خواهد كه از شما اهل بیت هر پلیدی (احتمالی ، شك و شبهه ای ) را بزداید و شما را چنانكه باید و شاید پاكیزه بدارد.
آیه دوّم : امام حسین (ع) در پایان وصیت نامه ای كه قبل از حركت به كربلا نوشتند، به این آیه استناد كردند: (و ما توفیقی الا باللّه علیه توكّلت و الیه انیب ) توفیق من به جز به (اراده ) خداوند نیست كه بر او توكّل كرده ام و به او روی آورده ام .
آیه سوّم : همین كه برای فرار از بیعت با یزید، از مدینه به سوی مكه خارج شدند (28 رجب )، این آیه را تلاوت فرمودند: (فخرج منها خائفا یترقّب قال رب ّنجّجنی من القوم الظالمین ) آنگاه كه (موسی ) از آنجا ترسان و نگران بیرون شد و گفت : پروردگارا! مرا از قوم ستمكار نجات بده .
همین كه برای فرار از بیعت با یزید، از مدینه به سوی مكه خارج شدند (28 رجب )، این آیه را تلاوت فرمودند: (فخرج منها خائفا یترقّب قال رب ّنجّجنی من القوم الظالمین ) آنگاه كه (موسی ) از آنجا ترسان و نگران بیرون شد و گفت : پروردگارا! مرا از قوم ستمكار نجات بده

آیه چهارم : شیخ مفید (ره ) می گوید: همین كه امام حسین (ع) به سوی مدینه رهسپار شد، گروه هایی از جن و فرشته برای یاری آن حضرت حاضر شدند، امّا امام این آیات را تلاوت فرمودند: (اینما تكونوا یدرككم الموت و لو كنتم فی بروج مشیّده) هرجا كه باشید و لو در برجهای استوار سر به فك كشیده ، مرگ شما را فرا می گیرد. همچنین آیه ی : (لبرز الّذین كتب علیهم القتل الی مضاجعهم ) كسانی كه كشته شدند، در سرنوشتشان نوشته شده بود (با پای خویش ) به قتلگاه خود رهسپار می شدند.
آیه پنجم : همین كه امام حسین (ع) شب جمعه سوم شعبان (قبل از حركت به كربلا) وارد مكه شدند، این آیه را تلاوت فرمودند:(و لمّا توجّه تلقاء مدین قال عسی ربّی ان یهدنی سواء السبیل ) و چون رو به سوی مدین نهاد، گفت : باشد كه پروردگارم مرا به راه راست راهنمایی كند.
آیه ششم : در مكه همین كه با ابن عباس گفتگو می كردند درباره ی بنی امیّه این آیات را تلاوت فرمودند: (انّهم كفروا باللّه و برسوله و لایأتون الصلاه الاّ و هم كسالی ) آنان به خداوند و پیامبر او كفر ورزیده و جز با حالت كسالت به نماز نپرداخته اند.... و همچنین آیه ی : (یرائون الناس و لایذكرون الله الا قلیلا) با مردم ریاكاری كنند و خدا را جز اندكی یاد نمی كنند. و آیه ی (مذبذبین بین ذلك لا الی هؤلاء و لا الی هؤلاء و من یضلل اللّه فلن تجد له سبیلا) در این میان (بین كفر و ایمان ) سرگشته اند، نه جزو آنان (مؤمنان ) و نه جزو اینان (نامؤمنان ) و هر كس كه خداوند در گمراهی واگذاردش ، هرگز برای او بیرون شدنی نخواهی یافت . و فرمودند: (كل ّ نفس ذائقه الموت و انّما توفّون اجوركم ) هر جانداری چشنده (طعم ) مرگ است و بی شك در روز قیامت پاداشهایتان را به تمامی خواهند داد.
آیه هفتم : در آستانه عید قربان كه امام حسین (ع) از مكه به سوی كربلا حركت كردند، نماینده یزید در مكه راه را بر حضرت بستند، درگیری با تازیانه رخ داد، به امام حسین گفتند: می ترسم شما میان مردم شكاف بیفكنی !! حضرت این آیه را تلاوت فرمودند:(لی عملی و لكم عملكم انتم بریئون مما اعمل و انا بری ء مما تعملون ) عمل من از آن من و عمل شما از آن شما، شما از آنچه من می كنم بری و بركنارید و من از آنچه شما می كنید بری و بركنارم .
آیه هشتم : همین كه در مسیر كربلا خبر شهادت مسلم را شنیدند فرمودند: (انّا للّه و انّا الیه راجعون ) كسانی كه چون مصیبتی به آنان رسد، گویند: ما از خداییم و به خدا باز می گردیم .
همین كه در مسیر كربلا خبر شهادت مسلم را شنیدند فرمودند: (انّا للّه و انّا الیه راجعون ) كسانی كه چون مصیبتی به آنان رسد، گویند: ما از خداییم و به خدا باز می گردیم

آیه نهم : در نزدیكی كربلا همین كه حر به امام گفت : چرا آمده ای ? فرمود: نامه های دعوت شما مرا به اینجا آورد، ولی حالا پشیمان شده اید و این آیه را تلاوت فرمود: (فمن نكث فانّما ینكث علی نفسه) پس هركس كه پیمان شكند، همانا به زیان خویش پیمان شكسته است .
آیه دهم : در مسیر كربلا همین كه خبر شهادت نامه رسان خود ((قیس بن مسهّر صیداوی )) را شنید گریه كرد و این آیه را تلاوت فرمودند: (و منهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدّلوا تبدیلا) از ایشان كسی هست كه بر عهد خویش (تا پایان حیات ) به سربرده است و كسی هست كه (شهادت را) انتظار می كشد و هیچ گونه تغییر و تبدیلی در كار نیاورده اند.
آیه یازدهم : همین كه فرماندار كوفه (ابن زیاد) نامه رسمی برای حر فرستاد كه راه را بر حسین (ع) ببندد و او نامه را به امام عرضه داشت ، امام این آیه را تلاوت فرمودند: (و جعلناهم ائمّه یدعون الی النار...) و آنان را پیشوایانی خواندیم كه به سوی آتش دوزخ دعوت می كنند و روز قیامت یاری نمی یابند.
آیه دوازدهم : امام حسین (ع) در كربلا درباره لشكر یزید برای دخترش سكینه این آیه را تلاوت فرمود: (استحوذ علیهم الشیطان فانساهم ذكر اللّه ) شیطان بر آنان دست یافت ، سپس یاد خدا را از خاطر آنان برد.
آیه سیزدهم : در روز عاشورا برای لشكر یزید این آیه را تلاوت فرمود: (فاجمعوا امركم و شركائكم ثم ّ لایكن امركم غمّه ثم ّ اقضوا الی ّ و لاتنظرون ) شما با شریكانی كه قائلید، كارتان را هماهنگ و عزمتان را جزم كنید سپس در كارتان پرده پوشی نكنید، آنگاه كار مرا یكسره كنید و مهلتم ندهید.
آیه سیزدهم : و نیز آیه (انّما ولی ّاللّله الذی نزل الكتاب و هو یتولّی الصالحین ) سرور من خداوند است كه (این ) كتاب آسمانی را فرو فرستاده است و او دوستدار شایستگان است . و نیز آیه ی : (و انّی عذت بربّی و ربّكم ان ترجمون ) و من از شرّ اینكه سنگسارم كنید، به خود و پروردگار شما پناه می برم . و همچنین آیه ی : (اعوذ بربّی و ربّكم من كل ّ متكبّر لایؤمن بیوم الحساب ) من به پروردگار خود و پروردگار شما از (شرّ) هر متكبّری كه به روز حساب ایمان ندارد، پناه می برم .

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی