روزه گرفتن - بیماران تالاسمی

[poune]

بايد ها و نبايدهاي روزه داري براي بيماران مبتلا به تالاسمي
دکتر مينا ايزديار عضو انجمن حمايت از بيماران مبتلا به تالاسمي بايدها و نبايد هاي روزه داري را براي مبتلايان به تالاسمي تشريح کرد .
دکتر "مينا ايزديار" ، فوق تخصص خون و آنکولوژي کودکان وعضو هيات‌مديره انجمن تالاسمي ايران در گفتگوي اختصاصي با خبرنگار ايرنا ابتدا به تعريفي از بيماري تالاسمي پرداخت و گفت:‌
تالاسمي، نوعي کم خوني ارثي است که به علت اختلال در کارايي گلبول‌هاي قرمز خون پديد مي‌آيد که اين گلبول‌ها حاوي هموگلوبين هستند که اکسيژن رااز ريه‌ها به بافت‌هاي بدن منتقل مي‌کنند.
وي گفت: بيماري تالاسمي زماني بروز مي‌کند که بدن فرد قادر نباشد به ميزان لازم هموگلوبين بسازد و به همين دليل نيز اکسيژن کافي به بافت‌هاي بدن وي نمي‌رسد.
ايزديار گفت: بيماري تالاسمي به دو نوع "آلفا" و "بتا" تقسيم مي‌شود و تالاسمي شايع در ايران از نوع بتا است که خود بر سه نوع "خفيف" و "متوسط "و " شديد " قابل تقسيم است.
اين فوق تخصص خون و آنکولوژي کودکان در مورد شرايط روزه داري بيماران مبتلا به تالاسمي گفت: بيماران مبتلا به تالاسمي شديد (ماژور) چون تحت درمان هستند و بايد به طور مرتب خون تزريق کنند، نمي توانند روزه بگيرند .
عضو هيات‌ مديره انجمن تالاسمي ايران توضيح داد، بيماران مبتلا به تالاسمي شديد به دليل کم خوني ايجاد شده ناشي ازبيماري توانايي خود را از دست مي دهند و قادر به روزه گرفتن نيستند .
ايزد يار در مورد مبتلايان به تالاسمي متوسط يا اينتر مديا نيز گفت: اين دسته از افراد نيز به دليل کم خوني قادر به روزه گرفتن نيستند.
رييس انجمن حمايت از بيماران مبتلا به تالاسمي، تنها آندسته از بيماران تالاسمي را قادر به روزه گرفتن دانست که تالاسمي خفيف (مينور) داشته باشند.
وي تاکيد کرد: چنانچه ميزان هموگلوبين افراد مبتلا به تالاسمي خفيف کمتر از 11 باشد، بهتر است روزه نگيرند.