آشنايي با شبكه

اينترنت چيست ؟
اينترنت يك شبكه جهاني است . شبكه اي كه از لحاظ مقياس جغرافيايي در سطح جهان گسترش يافته است . اينترنت مخفف كلمات International Network به معناي شبكه جهاني مي باشد.
شبكه چيست ؟
به مجموعه اي از اتصالات بين دو يا چند كامپيوتر و زباني( Protocol) كه اين كامپيوترها به كمك آن با يكديگر صحبت مي كنند شبكه مي گويند. وقتي كه ما دو يا چند كامپيوتر را به يكديگر متصل كنيم به گونه اي كه اين دو بتوانند با هم تبادل اطلاعات كنند در واقع يك شبكه ساخته ايم.
اهداف شبكه :
1- استفاده از منابع مشترك ( اطلاعات ، نرم افزارها و سخت افزارها)
2- به روز بودن اطلاعات
3- جلوگيري از افزونگي اطلاعات
4- تبادل سريعتر و دقيقتر اطلاعات
تقسيم بندي شبكه ها از لحاظ مقياس جغرافيايي :
LAN شبكه محلي : که مخفف Network Aria Network ميباشد ، شبکه اي است با سرعت بالا که به منظور برقراري ارتباط و مبادله داده ها بين کامپيوترها در يک محدوده جغرافيايي کوچک مثل يک اداره ، يک ساختمان و يا يک طبقه از يک برج طراحي شده است.
WAN شبكه بندي وسيع : که مخفف Width Aria Network ميباشد ، جهت مبادله اطلاعات بين فواصل بسيار دور بکار ميرود. اين شبکه ناحيه جغرافيايي وسيعي مانند کل يک کشور و يا کل يک قاره را در بر ميگيرد. شبکه هاي WAN ممکن است از خطوط استيجاري شرکت مخابرات و يا ماهواره هاي مخابراتي جهت مبادله اطلاعات استفاده کنند.
MAN شبکه شهري : که مخفف Metropolitan Aria Network ميباشد شبکه هاي متعددي را که در نواحي مختلف يک شهر بزرگ واقع شده اند ، به يکديگر متصل مرتبط ميسازد.
تجهيزات لازم براي شبكه كردن :
1- کارت شبکه ( NIC ) که مخفف Network Interface Card ميباشد.
2- رسانه انتقال که مخفف Transmission Medium ميباشد.
3- سيستم عامل شبکه NOS که مخفف Network Operating System ميباشد.
انتخاب تكنولوژي براي شبكه :
پيش از اينكه سخت افزار شبكه خود را خريداري كنيد درباره استانداردي كه ميخواهيد براي متصل كردن شبكه خود به كار بريد، تصميم گيري نماييد. كارتهاي رابط شبكه و كابلهايي كه انتخاب مي كنيد مي بايست از استاندارد انتخابي شما پشتيباني كند.عمدتاً از دو نوع استاندارد شبكه استفاده ميشود. Token Ring و اترنت.
استانداردهای شبکه
عمدتاً از دو نوع استاندارد شبکه استفاده ميشود. Token Ring و اترنت .
اترنت :
يك تكنولوژي مبتني بر مجادله و درگيري است بدين معنا كه هيچ كنترلي بر كامپيوترهاي انتقال دهنده اطلاعات در شبکه ندارند و زماني كه 2 كامپيوتر همزمان اقدام به ارسال اطلاعات از طريق كابلها ميكنند اين امر منجر به برخورد داده ها ميشود بنابـــراين اطلاعات پس از تاخير به مقصد ميرسند مجادله داده ها ميتواند سرعت يك شبكه شلوغ را كاهش دهد . استفاده از تكنولوژي اترنت ارزانتر از تكنولوژي Token Ring است چرا كه تكنولوژي اترنت وسيله اي براي كنترل كامپيوتر انتقال دهنده اطلاعات ندارد اترنت براي دفاتر اداري كوچك و مصارف خانگي ايده آل است .


Token Ring :
در تكنولوژي Token Ring انتقال داده ها توسط Token ( يك كاربر الكترونيكي = نشانه) كه در حلقه تشكيل دهنده كامپيوترها گردش مي كند ، كنترل ميشود. تنها كامپيوتر داراي Token ميتواند داده ها را انتقال دهد Token پس از انتقال و دريافت داده ها به كامپيوتر بعدي حلقه سپرده ميشود و هيچ گونه مجادله در يك حلقه Token Ring به وجود نمي آيد ، چرا كه هر كامپيوتر نوبت خود را براي انتقال دارد هيچ كامپيوتر ديگري در آن زمان داده ارسال نمي كند.
آشنايي با شبكه ( قسمت دوم )
انواع توپولوژی شبکه
توپولوژي يا همبندي يك شبكه تعيين كننده شيوه كابل كشي اتصال كامپيوترهاست . اين توپولوژي (همبندي) معمولاً نوع كابل مورد استفاده را نيز تعيين ميكند .
توپولوژيهاي شبکه داراي انواع زير است :
1- توپولوژي BUS :
در يک شبکه خطي چندين کامپيوتر به يک کابل به نام BUS متصل ميشود. در اين توپولوژي رسانه انتقال بين کليه کامپيوتر ها مشترک است. توپولوژي BUS از متداولترين توپولوژيهاست که در شبکه هاي محلي مورد استفاده قرار ميگيرد. سادگي ، کم هزينه بودن و توسعه آسان اين شبکه از نقاط قوت توپولوژي BUS ميباشد. ضعف عمده اين شبکه اين است که اگر کابل اصلي Back bone که پل ارتباطي بين کامپيوتر هاي شبکه است ، قطع شود ، کل شبکه از کار خواهد افتاد.

2- توپولوژي رينگ - حلقوي :
در توپولوژي باس کامپيوتر ها توسط يک رشته سيم به يکديگر متصل ميشوند که آغاز و پايان آن سيستم توسط يک مقاومت 50 اهمي بسته شده است. در توپولوژي رينگ بجاي بستن دو سر سيم آنها را به يکديگر وصل نموده و تشکيل يک حلقه ميدهند. اين توپولوژي تمامي مزايا و معايب باس را دارد با اين تفاوت که کنترل مقاومت سيم استوار تر بوده و اتصال آغاز و پايان سيم گاهي اوقات به دليل فاصله زياد دو سر سيم مشکل ساز ميگردد.

3- توپولوژي هيبريدي :
سيستمي که از ترکيب حالت باس و ستاره اي پديد مي آيد هيبريدي نام دارد. در اين حالت برخي از مسير هاي شبکه به صورت باس و برخي ديگر بصورت ستاره اي ميباشند. معمول ترين طرح آن ، اتصال هاب ها بصورت باس و اتصال کامپيوتر ها بصورت ستاره اي به هاب مربوط به خودشان ميباشد.
4- توپولوژي ستاره اي :
شبکه هاي متوسط و بزرگ اغلب از توپولوژي ستاره اي استفاده ميکنند. در اين پيکر بندي از کابل و سخت افزار بيشتري استفاده ميشود اما مديريت آن آسانتر و احتمال خرابي آن کمتر است. کابل مورد استفاده توپولوژي ستاره اي اترنت کابل زوج بهم تابيده بدون حفاظ است. در پيکر بندي ستاره اي هر کامپيوتر به يک هاب متصل ميشود. يک سر کابل به کارت شبکه يک کامپيوتر متصل ميشود و سر ديگر آن به هاب که نقطه اتصال مرکزي کابل کشي شبکه را نزد هم ميکند متصل ميشود. هاب ها به اندازه هاي مختلف عرضه ميشوند و مدلهاي پيشرفته آنها ميتواند خطا هاي موجود در سيگنالها را تقويت کند. آماده سازي توپولوژي ستاره اي آسان است و و عيب يابي در آن اسانتر از شبکه باس است چرا که يک کابل آسيب ديده تنها به روي يک کامپيوتر تاثير ميگذارد و از طرف ديگر کابل زوج بهم تابيده معمولاً گرانتر از کواکسيال است. توپولوژي ستاره اي به کابل بسيار زياد و يک هاب نياز دارد. تمامي اينها منجر به بالا رفتن هزينه شبکه ميشود با اين مزيت که اين روش بسيار مفيد است.

تجهيزات سخت افزاري شبكه :
1- كارت رابط شبكه يا (NIC) براي هر يك از كامپيوترهاي شخصي
2- كابل كافي براي متصل كردن تمامي كامپيوترهاي شبكه مقدار و نوع كابل بستگي به توپولوژي شبكه دارد.
3- يك هاب در صورت انتخاب توپولوژي ستاره اي
نمايش كادر مكالمه :
براي نمايش کادر مکالمه ابتدا مسير هاي زير با هم طي ميشوند :
Start/ Setting/ Control Panel/ Network ، بخش Configuration کادر مکالمه Network را براي نصب آدابتور سرويس گيرنده پروتکل و سرويس دهنده فعال کنيد. در بسياري از موارد Win 98 اين کار را برايتان انجام ميدهد.
Client/Server :
Client , Server دو جزء اصلي شبکه ميباشند که اينک به تعريف آنها ميپردازيم :
Server : کامپيوترهايي که منابع مشترک را در اختيار کاربران قرار ميدهند.
Client : کامپيوترهايي که به منابع مشترک ارائه شده از سوي Server دسترسي دارند.
تجهيزات استاندارد براي اتصال به اينترنت :
1- كامپيوتر
2- Modem و بعضي انواع اتصال، که اينها همه تجهيزات پايه و استاندارد هستند ولي اين تجهيزات براي برقراري تماس كافي نيست و احتياج به تلفن داريم
3- تلفن
براي دستيابي به Internet ، كامپيوتر، مودم و ارائه كنندگان سرويس اينترنت و اتصال تلفني نيازهاي اوليه هستند و بطور كلي هر چه مقدار RAM سرعت پردازنده و سرعت Modem بيشتر باشد سرعت بيشتر خواهد بود.
انجام كار :
براي استفاده از سرويسهاي اينترنتي نظير FTP, Gopher, Web و غيره نيازمند بهره گيري از برخي نرم افزار ها هستيم.
در آخرين مرحله که چگونگي نگهداري اطلاعات كامپيوترهاي سرويس گيرنده و سرويس دهنده اينترنت است، احتياج به شماره تلفن جايي كه ميخواهيم با آنجا ارتباط برقرار كنيم داريم پس در اينترنت نياز به آدرس داريم . چون براي ما امکان درک زبان اينترنت ( که همان زبان صفر و يک است ) وجود ندارد پس نياز به مترجم ( Browser) داريم. اين مترجم بصورت Packet ميباشد.
آموزش راه اندازی و تنظیم یک شبکه LAN کوچک
ااگر در محیط کار یا منزل خود با بیش از یک کامپیوتر سروکار دارید احتمالا به فکر افتاده اید که آنها را به یکدیگر متصل کرده و یک شبکه کوچک کامپیوتری راه بیا ندازید .
با اتصال کامپیوتر ها به یکدیگرمیتوانید چاپگرتان را بین همه انها به اشتراک بگذارید از طریق یکی از کامپیوتر ها که به اینترنت وصل است بقیه را نیز به اینترنت متصل کنید از هر یک از کامپیوتر ها به فایل های خود از جمله عکس ها اهنگ ها و اسنادتان دسترسی پیدا کنید به بازی هایی بپردازید که نه چند بازیکن با چند کامپیوتر نیاز دارند
وبلاخره این که که خروجی وسایلی چون DVD PLAYER یا وب کم را به سایر کامپیوتر ها ارسال کنید .
در این مقاله صمن معرفی روش های مختلف اتصال کامپیوتر ها به یکدیگر انخام تنضیمات دستی را برای بهره بردن از حد اقل مزایای یک شبکه کامپیو تری به شما نشان می دهیم .
ذکر این نکته هم لازم است که قسمت اصلی این مقاله به نصب نرم افزار اختصاص دارد اما در انتهای مطلب در خصوص ساختار شبکه و مسائل فیزیکی ان هم توضیهاتی داده ایم
روشهای اتصال:
برای اثصال کامپیوتر هایی که در فاصله ای نه چندان دور از یکدیگر قرار دارند راههای مختلفی وجود دارد که عبارتند از :
سیم کشی دیتا به صورت تو کار در حین ساخت ساختمان که امروز بسیار متداول است .
ذر این روش همان گونه که برای برق ساختمان از قبل نقشه می کشند و مثلا جای کلید ها و پریز ها را مشخص می کنند برای شبکه کامپیوتری هم نقشه کشی و سیم کشی می کنند .
قرار دادن سیم ها در کف اتاق و اتصال کامپیوتر هایی که در یک اتاق قرار دارند .
استفاده از فناوری بی سیم
استفاده از سیم کشی برق داخل ساختمان
استفاده از سیم کشی تلفن داخل ساختمان
هر یک روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند اما برای به اشتراک گذاشتن چاپگر فایل ها و اینتر نت باید کامپیوتر ها را به نحو صحیح و مناسبی تنظیم و آماده کنید و فرق نمی کند که کدام روش را انتخاب کرده باشید
به همین دلیل کار را از همین نقطه شروع می کنیم از آنجا که ویندوز های اکس پی و 98 پر استفاده ترین ویندوز ها در منازل و دفاتر کوچک هستند نحوه اشتراک گذاری منابع در این دو ویندوز را مورد بحث قرار می دهیم هر چند مورد سایر ویندوز ها مفاهیم تغییر نمی کند
گام های اولیه :
برای راه اندازی شبکه در منزل خود این سه کار را باید انجام دهیم :
1انتخاب فناوری مناسب شبکه که مورد نظر ما در این مقاله اترنت استاندارد است
2خرید و نصب سخت افزار مناسب این کار، که اصلی ترین آنها کارت شبکه برای هر یک از این کامپیوتر ها و یک هاب – سوییچ است
3تنظیم و آماده سازی سیستم ها به نحوی که بتوانند همدیگر را ببینند و با یکدیگر صحبت کنند
از این سه مرخله قدم سوم از همه مهم تر است .
ویندوز اکس پی قسمتی به نام NETWORK SETUP WIZARD دارد که تنظیمات شبکه را برای شما انجام می دهد .
به غیر از این متخصصان هستند که در ازای دریافت دستمزد ، شبکه شما را در محل راه می اندازند .
نام گذاری کامپیوتر ها به اشتراک گذاشتن چاپگر ها فایل ها و اتصالات اینترنتی ،اساسی ترین کارهایی هستند که این افراد برای شما انجام می دهند .
اما اگر با مشکلی مواجه بشوید یا تنظیمات کامپیوتر تان بهم بخورد ، باید بتوانید خودتان شبکه را تنظیم کنید .
کلا بد نیست مفاهیم و اصول راه اندازی یک شبکه کامپیوتری را بدانید تا به هنگام ضرورت خودتان بتوانید دست به کار شوید .
به طور کلی کار هایی که باید انجام دهید تا یک شبکه (( مرده)) را ((زنده)) کنید و به بهره برداری از ان بپر دازید ، از این قرار است :
نام گذاری کامپیوتر
دادن آدرس IP
به اشتراک گذاشتن فایل ها
به اشتراک گذاشتن چاپگر
انجام تنظیمات امنیتی
به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت
نام گذاری کامپیوتر:
بعد از نصب سخت افزار های مورد نیاز برای راه اندازی شبکه ، نیاز به نوبت به نصب نرم افزار های آن می رسد.
در اولین قدم باید برای تکتک کامپیوتر های موجود در شبکه خود اسمی منحصر به فرد و غیر تکراری انتخاب کنید .
علاوه بر اسم کامپیوتر اسم گروه کاری یا WORK GROUP هم مهم است . تمام کامپیوتر های یک شبکه باید عضو یک گروه کاری باشند .
ویندوز اکس پی :
برای نام گذاری کامپیوتر در ویندوز اکس پی این مراحل را دنبال کنید :
1-پنجره control panel را باز کنید
2-اگر حالت نمایش آیکون ها به صورت کلاسیک نیست روی لینک classic new کلیک کنید .در این حالت بر نامه system را اجرا کنید .
3-در کادر محاوره ظاهر شده صفحه computer name را انتخاب کنید
4-همان طور که ملا حظه می کنید کامپیوتر یک اسم کامل دارد و یک گروه کاری . روی دکمه chang کلیک کنید تا کادر محاوره بعدی ظاهر شود .
5-در کادر اول اسمی را تایپ کنید که می خواهید به کامپیوتر تان اختصاص دهید . این اسم هر چیزی می تواند باشد ، فقط نباید تکراری باشد . مثلا اسم کامپیونر اول را pc 1 بگذارید .
6-در کادر دوم اسمی را که می خواهید به گروه کاری خود اختصاص دهید وارد کنید .مثلا My office یا My Home یا هر چیز دیگر . حتی خود Work Group هم بد نیست .
7- در پایان OK و دوباره OK را بزنید . اگر ویندوز خواست ری استارت کند قبول کنید .
ویندوز 98
برای نام گذاری کامپیوتر در ویندوز 98 این مراحل را دنبال کنید:
1-با کلیک راست روی آیکون Network Neighborhood روی دسکتاپ گزینه ، properties را انتخاب کنید .
2-در کادر محاوره ظاهر شده ، به صفحه identification بروید .
3-در کادر اول ، اسم کامپیوتر و در کادر دوم اسم گروه کاری مورد نظر را بنویسید . بعد از تنظیم نام برای تک تک کامپیوتر ها و گذاشتن یک اسم برای کروه کاری تمام آنها ، کامپیوتر ها را دارای هویت کرده و در یک گروه جای داده اید . حالا نوبت به دادن آدرس IP میرسد .
آدرس IP
آدرس IP نشانی هر کامپیوتر در شبکه است . کامپیوتر از طریق این نشانی است که یکدیگر را در شبکه پیدا می کنند .
در هر شبکه آدرس IP هر کامپیوتر باید منحصر به فرد و غیر تکراری باشد .
در باره IP و آدرس دهی از این طریق ، زیاذ میتوان صحبت کرد ، اما از آنجا که در این مقاله قصد پرداختن به تئوری را نداریم بلا فاصله دست به کار می شویم . فقط ذکر این نکته را زروری میدانیم که آدرس IP در واقع یک شماره چهار قسمتی است . هر قسمت عددی از 0 تا 255 است که با علامت نقطه از قسمت بعدی جدا می شود .
مثلا 192.168.0.1 یک آدرس IP است . مفهوم دیگر Subnet Mask است ، که توضیح آن هم از حوصله این مقاله خارج است . فقط این را قبول کنید که در یک شبکه کوچک ، subnet mask را به صورت 255.255.255.0 تایین می کنیم .
در یک شبکه کوچک ، برای تمام کامپیوتر ها سه قسمت اول آدرس IP را یکسان می گیریم و فقط قسمت چهارم را برای هر کامپیوتر عدد متفاوتی را در نظر می گیریم .
مثلا در کامپیوتر اول آدرس 192.168.0.1 و برای کامپیوتر دوم آدرس 192.168.0.2 را می نویسیم و به همین ترتیب ذر بقیه کامپیوتر ها قسمت چهارم آدرس IP را عدد متفاوتی را می دهیم .