الگوی اپی ژنتیکی مشابه سرطان کولون در موش و انسان

ایجاد تومور توسط تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی رخ می دهد. برای مثال، اضافه شدن گروه های متیل به بازهای سیتوزین در توالی های مختلف DNA یک تغییر اپی ژنتیکی است. درک صحیح از برهمکنش میان تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی برای یافتن راه حل درمان و انتخاب مارکرهای زیستی تومور، مهم و حیاتی است. درهرصورت، نمونه های مختلف تومورهای انسانی و رده های سلولی مورد بررسی، دارای تغییرات متعدد ژنتیکی و اپی ژنتیکی است که تحلیل اطلاعات را پیچیده و بغرنج می کند. در مقابل، مدل های توموری موش ویژه ای وجود دارند که تنها یک جهش دارند و با استفاده از آن ها می توان تومورهای نوظهور را بررسی کرد.

دانشمندان موسسه ژنتیک مولکولی Max Planck برلین، توانسته اند بیش از 1300 تغییر اپی ژنتیکی را در تومورهای مرحله اول موش مورد تحقیق و بررسی قرار دهند. این الگوها که در سراسر ژنوم گسترده شده اند در سرطان کولون انسانی نیز مشاهده شده اند. در نتیجه می توان از آن ها برای یافتن مارکرهای زیستی جدید سرطان کولون در انسان در مراحل اولیه استفاده کرد.

http://www.sciencedaily.com/releases...0207172100.htm