حقوق بین الملل
1. مجموعه قواعد و اصول «قانونی» که رفتار دولت و سایر سوژه های «قاعلین؛ تابعین» دارای شخصیت بین المللی را در روابط و مناسبات میان یکدیگر تنظیم می کند
2. حقوق بین الملل که از شعبات حقوق عمومی است، حقوق جامعه بین المللی است؛ یعنی مجموعه قواعد و مقررات لازم الاجرایی (حقوق موضوعه) که ناشی از روابط بین الملل و تنظیم کننده مناسبات میان اعضای جامعه بین المللی است. این رشته حقوقی، بر حقوق ملی یا داخلی کشورها تقدم و اولویت داشته و کشورها و سازمانهای
بین المللی (دولتی) ملزم به رعایت این قواعد در روابط خود هستند. البته حقوق بین الملل در موارد خاصی، حقوق و تکلیف اشخاص حقیقی عادی، شرکتهای خصوصی خارجی (از جلمه شرکتهای فراملی یا چندملیتی)، سازمانهای بین المللی غیردولتی و نهضتهای آزادی بخش ملی را نیز معین می کند
3. حقوق بین الملل عمومی شاخه ای از حقوق عمومی است که نه تنها حاکم بر روابط دولتها می باشد بلکه پایه و اساس روابط ملتها با یکدیگر را تعیین می کند. در تاریخ حقوق به این رشته به انگلیسی Law of Nations به فرانسه Droit des gens و به آلمانی Volkerrecht گفته می شده است.
4. الف: حقوق بین الملل، حقوق «جامعه جهانی» است. از این دیدگاه، حقوق بین الملل عمومی، مجموعه اصول قواعد و مقرراتی است که بر «جامعه جهانی» حکومت می کند. ب: حقوق بین الملل عمومی، مجموعه قواعدی است حاکم بر روابط فیمابین تابعان (اعضا) جامعه بین المللی.
همانطور که ملاحظه می شود اکثر حقوقدانان تعاریف مشابهی از حقوق بین الملل ارایه داده اند. لذا بطور خلاصه می توان حقوق بین الملل را مجموعه قواعد و مقرراتی دانست (چون حقوق است) که روابط تابعان حقوق بین الملل را بایکدیگر در عرصه بین المللی تنظیم می کند (چون بین المللی است).
