روشهاي رفتاري شما با كودكان

بسم الله الرحمن الرحيم

موضوع بحث : روشهاي رفتاري شما با كودكان



مقدمه:
تربيت كودكان ، امري بسيار مهم و البته سخت مي باشد. والدين تمام تلاش خود را مي كنند تا فرزنداني تربيت كنند كه از سلامت جسمي و رواني برخوردار باشد و بتواند در هنگام مواجهه با مشكلات به نحو مطلوب برخورد كند و با داشتن يكسري ويژگيهاي مناسب شخصيتي فردي مفيد در جامعه گردد .
والدين با تصويري ايده آل و روشن از آينده فرزندانشان به تربيت نسل بعد از خود مي پردازند.
ولي چه مي شود كه گاهأ در اين راستا با شكست مواجه مي شوند؟

سوال فرعي بحث : شما براي اينكه فرزندتان در آينده فردي دروغگو نشود و به اين خصلت دچار نشود چه كارهايي انجام مي دهيد؟
وقتي با دروغگويي فرزندتان روبرو ميشين ، چه واكنشي نشان مي دهيد ؟

* با گفتن سن فرزندتان و مثال موقعيتي ، بحث رو شروع و ادامه بدين


هدف اصلي بحث : درنظر داريم با همراهي شما يكي يكي ويژگيهاي اخلاقي كودكان رو بررسي كنيم
البته همه اينا بستگي داره ببينيم ميزان همكاري شما به چه صورت است[cheshmak]

باتشكر از همراهي شما [golrooz]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نارون1

بسم الله الرحمن الرحيم

موضوع بحث : روشهاي رفتاري شما با كودكان



مقدمه:
تربيت كودكان ، امري بسيار مهم و البته سخت مي باشد. والدين تمام تلاش خود را مي كنند تا فرزنداني تربيت كنند كه از سلامت جسمي و رواني برخوردار باشد و بتواند در هنگام مواجهه با مشكلات به نحو مطلوب برخورد كند و با داشتن يكسري ويژگيهاي مناسب شخصيتي فردي مفيد در جامعه گردد .

البته با امکانات کنونی در دنیای مجازی شاید کمی مشکل تر از دوران ما باشد

والدين با تصويري ايده آل و روشن از آينده فرزندانشان به تربيت نسل بعد از خود مي پردازند.
ولي چه مي شود كه گاهأ در اين راستا با شكست مواجه مي شوند؟

خوب در بالا عرض کردم مضاف بر اینکه مشکلات معیشتی و اینکه پدر و گاهآ مادر مجبورند دو شیفت کار کنند که سایه تربیت بالای سر بچه نیست


سوال فرعي بحث : شما براي اينكه فرزندتان در آينده فردي دروغگو نشود و به اين خصلت دچار نشود چه كارهايي انجام مي دهيد؟

تاکنون سابقه ندارد من در حضور فرزندانم ، حتی بشوخی، دروغگویی کرده باشم در خانواده ما دروغ جایی ندارد


وقتي با دروغگويي فرزندتان روبرو ميشين ، چه واكنشي نشان مي دهيد ؟

اتفاق می افتد.عصبانی نمی شود بی تفاوت از موضوع رد می شوم و بعداز چند دقیقه دوباره آن موضوع را پی گیری میکنم وطوری رفتار میکنم که فرزندم بداند یا احتمال بدهدکه من متوجه دروغ او شده ام. پس سعی میکند حرف را کمی تغییر دهد و با سؤال پیچ همرا با خوش رویی و نیز سپردن کار به بچه(مثل درخواست یک لیوان آب)بحث را ادامه می دهم. تا به مرحله ای که واقعیت را از زبانش بشنوم
بعد با یک تذکر محکم مسله را تمام شده می دانم ودیکه اجازه بحث را به کسی نمی دهم ونیز مجبورش میکنم عذر خواهی کنه

حال اگر دیر متوجه دروغ بچه شده باشم ضمن تذگر سعی میکنم با ایشان اصلا صحبت نکنم و قهر میکنم تا به اشتباه خود پی ببرد حتی به مادرش میگویم غذای او را زودتر از من بدهد و بگوید بابا ازت ناراحت هست
تا بچه به اشتباه خود پی ببرد
اگر تکرار کرد دروغگویی خودش را ::: تهدیدش میکنم که در حضور دوستان و آشنایان مطرح خواهم کرد
این تز تاکنون جواب داده در زندگی مان
البته اگر سریعآ به اشتباه خودش پی ببرد و عذر خواهی کند توبیخ نخواهد شد


* با گفتن سن فرزندتان و مثال موقعيتي ، بحث رو شروع و ادامه بدين


فرزندان من همه دانشگاهی و دخترها خانه بخت رفته اند پسرم هم انشاالله سه ماه دیکه همسرش را خواهد آورد وهفته گذشته منزلی برایش خریدم
دامادم یکی وکیل
یکی مهندس
یک فرهنگی هست
فرزندم مغازه لوازم یدکی داره


هدف اصلي بحث : درنظر داريم با همراهي شما يكي يكي ويژگيهاي اخلاقي كودكان رو بررسي كنيم
البته همه اينا بستگي داره ببينيم ميزان همكاري شما به چه صورت است[cheshmak]

باتشكر از همراهي شما [golrooz]


هرکس دوست داره در شغل خودش بهترین باشه
اما مطلبی از شغل پسرم عرض میکنم
پسرم برای فروش بیشتر قطعه یدکی خودرو با مکانیکهای محل صحبت و درخواست همکاری میکنه
اکثر تعمیرکاران؛ به ایشان میکویند ما لیست لوازم مورد نیاز را تلفنی میگوییم وشما با پیک موتوری ارسال میکنید فقط هر قطعه سه در صد بیشتر از معمول سود بکش روی قطعه، صاحب ماشین متوجه نخواهد بود چون ما تآیید خواهیم کرد قطعه و نرخ را::: هر روز آخر وقت بازار ما فاکتورهای فروش را بر رسی و آن سه در صد را از تو میگیریم
پسرم فقط با یک جمله خودش را نشان داده است
گفته:: پدر من آن نان حرام را به ما نیاموخته چطور باید بخوریم ودروغگویی در زندگی ما جایی نداره

---

من جزء به جزء در سطح خودم جواب می دهم

سلام به مینا خانم و خیلی ممنون

به نظرم در هر مقطع سنی باید منتظر رفتارهای متفاوتی باشیم و خب این به خیلی مسایل بستگی داره

خود خانواده خیلی مهمه حتی میتونم بگم که برای یک بچه خیلی مهمه که داییش کی باشه ..... این و در یک کتاب رفتار سنجی منبع خارجی خوندم

بچه ها در هر سنی باشن یک خصوصیت اخلاقی مشترک دارن و اون هم جلب محبت هست . دوست دارن دیده بشن

نکته دیگه ممکنه با یکی از افراد فامیل خیلی نزدیک باشن حتی مثلا برای فرار از دست پدرو مادر به اون شخص پناه ببرن

مینا خانم بحث خیلی گسترده هست ... ایشالا با درایت شما بتونیم متمرکز بشیم[golrooz]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نارون1

بسم الله الرحمن الرحيم

موضوع بحث : روشهاي رفتاري شما با كودكان



مقدمه:
تربيت كودكان ، امري بسيار مهم و البته سخت مي باشد. والدين تمام تلاش خود را مي كنند تا فرزنداني تربيت كنند كه از سلامت جسمي و رواني برخوردار باشد و بتواند در هنگام مواجهه با مشكلات به نحو مطلوب برخورد كند و با داشتن يكسري ويژگيهاي مناسب شخصيتي فردي مفيد در جامعه گردد .
والدين با تصويري ايده آل و روشن از آينده فرزندانشان به تربيت نسل بعد از خود مي پردازند.
ولي چه مي شود كه گاهأ در اين راستا با شكست مواجه مي شوند؟

این سوال یک جواب نداره .... میشه گفت که این به گذشته هر پدرومادری بستگی داره ممکنه در گذشته والدین او برای او نتونستن کاری انجام بدن و یا ممکنه که خیلی بهش رسیده باشن ... پدرومادر های امروزی سعی میکنن که راه های درست والدین خودشونو به کار بگیرن و شاید با برخی مسایل اختلاف نظر داشته باشن مثلا در مورد اینکه قدیمیا میگفتن رفتین خونه کسی به وسایلشون دست نزنین ولی الان خب اینطوری نیست میدونم که همه دوستان صحه میگذارین به حرف بنده

سوال فرعي بحث : شما براي اينكه فرزندتان در آينده فردي دروغگو نشود و به اين خصلت دچار نشود چه كارهايي انجام مي دهيد؟

بازهم نقش پدرومادر ... مثلا تلفن زنگ میخوره پدر میگه بگو نیستم از همین جا جرقه دروغگویی باب میشه برای بچه یا مثلا کار اشتباهی انجام میده و به دروغ متوسل اشتباهی میشه خب اینجا نقش پدرومادر فقط تعیین کننده هستچون بچه ها ذاتا دروغگو نیستند
وقتي با دروغگويي فرزندتان روبرو ميشين ، چه واكنشي نشان مي دهيد ؟

باید به نظرم برای بچه بر اساس سنش رفتار کرد مثلا با گفتن اینکه دروغگویی بده و دشمن خدا میشی شروع کرد و اینکه در سن های بالاتر خب برخورد باید حساب و کتابی تر باشه

* با گفتن سن فرزندتان و مثال موقعيتي ، بحث رو شروع و ادامه بدين
بله دقیقا

مثلا وقتی بچه ای در سن 3 سالگی دروغ میگه خیلی فرق میکنه تا اینکه در سن 15 سالگی دروغ بگه

بچه 15 ساله مثلا میخاد بره بیرون و میگه میرم کتابخانه ولی اینطور نیست میره با دوستاش بیرون خوشگذرانی خب این بحثش جداست و اگه بشه باید ریشه ای توضبیح داد


هدف اصلي بحث : درنظر داريم با همراهي شما يكي يكي ويژگيهاي اخلاقي كودكان رو بررسي كنيم
البته همه اينا بستگي داره ببينيم ميزان همكاري شما به چه صورت است[cheshmak]

باتشكر از همراهي شما [golrooz]

---

سلام
همون جور که کاربر گرامی وحید گفتن، این بحث خیلی گسترده است. ای کاش یا بحث را جزئی می کردید یا اگر کلی باشد، یه جوری بحث را با هدفی که بهش می دهید به سطح بالاتر و لول بالاتر ارتقاء دهید. یعنی فقط بحث کلی گویی و بیان نظرات کلی باشه. نه اینکه بخواهیم جزئیات رو هم داخل کنیم.
در کل باید بگم که به نظرم تربیت یک فن و حرفه خاصی هست. که البته علم هم در این زمینه کامل نیست. ولی آنچه که متاسفانه وجود دارد دور بودن خیلی ها من جمله خودم از بسیاری از بحث های تربیتی برای درست تربیت کردن است. برای همین همیشه توی فکر هستم آیا روشی که دارم به کار می برم درست است یا نه؟ یا اینکه آیا اثر می کنه و آنچه که به نظرم خوب است و بهتر است که این گونه بچه تربیت شود، آیا همان گونه می شود؟
و در این زمینه تا حدودی توکل می کنم به خدا. ولی حقیقت این است که با این توکل دردی حل نمی شه. باید برم دنبالش که با بهانه توکل از زیر بارش فرار می کنم.
به هر چیزی توجه می کنم جز این مسئله.
اما مهمتر از هر چیزی برای شخص من، دوست بودن با بچه، همراه بودن با او و این تفکر را به بچه دادن است که فکر کنه که پدر و مادر به او علاقه زیادی دارن و سعی کنه البته در مقابل خودش را در زندگی پیشرفت بده. چون هدف پدر و مادر هم از علاقه داشتن به بچه شان این است که در راه راست و خوب و زندگی سعادتمند قرار بگیره. البته واقعا سخت است که این رو بچه متولد بشه. ولی علاقه شخصی خود من این است که بچه خودش درک کنه و حتی بیشتر و جلوتر از پدر و مادرش بتواند تشخیص دهد. به همین خاطر بیشتر دوست دارم مفاهیم و هدف ها را منتقل کنم تا روش ها و وسیله ها را.
البته شاید راه درستی نباشد. ولی طرز رفتار من این گونه است.
در مور دروغگویی هم من به این امر توجه دارم وقتی خودم به سادگی دروغ می گم یا کار اشتباه می کنم چطور بچه می تواند خودش رو از دروغگویی بازدارد؟؟؟!!!!! مگر اینکه بفهمد که راه من اشتباه است و نباید این راه اشتباه رو بره؟
و از طرفی می دونم شاید دروغگویی های من به نظر خودم کوچک است ولی می دانم وقتی خودم حتی کوچک دروغ می گویم برای بچه هم تأثیر می گذاره. مگه دروغ های بچه در چه مواردی است که من متوجه نمی شم؟
و البته سعی می کنم جوری رفتار کنم که هر وقت دروغ گفت همون موقع متوجه بشه که من فهمیدم دروغ گفته و به این حرفش عمل نمی کنم و خودش هم نباید عمل کنه. ولی اگه دیر متوجه بشم چی؟ اون وقت باید بسته به مورد و اهمیت مسئله تصمیم بگیرم. هر چند اصل دروغ گفتن بده، ولی با خودم می گم وقتی خودم دروغ می گم حداقل دروغ های کوچک که می گم پس در مورد بچه نمی تونم به سادگی بگم دروغ نگو.

در مقابل دوست دارم مفهوم ضرری که در قبال دروغ گفتن می تواند نصیب خودش بشه رو درک کنم. هرچند واقعا این درک را ایجاد کردن سخت است، ولی بهتر است.
به نظرم برای افزایش اعتماد به نفس و در عین حال زیادی اعتماد به خودش نکنه، لازم است که برخی تذکرات را به شکل غیر معمول بهش بدم. تا بیشتر دز ذهنش بماند. ولی در عین حال سعی کنه برای خودش اهمیت قائل بشه و درک کنه که بهتره دنبال تأثیراتی که این اشتباهاتش در زندگی خودش و دیگران داره رو متوجه بشه.
شاید هم نظرات من بسیار ایده آل و غیر دست یافتنی باشه. ولی من این گونه علاقه دارم.

نظراتتون خيلي خوب بود ازتون ممنونم ... البته من با تهديد مخالفم
آقا وحيد ما از كل شروع كرديم تا روي رفتارهاي كودك جزء بشيم .
بحث گسترده هست ما هم به طور گسترده بحث ميكنيم ، نظرتون ؟
جناب mohamoha ميشه پيشنهادتون راجع به بحث رو بيشتر توضيح بدين؟


بسيار عالي كه همگي متفق القول به نقش الگو در جلوگيري از دروغگويي اشاره كردين
ولي اين مورد رو مورد توجه قرار بديم كه والدين نبايد موقعيت دروغگويي بچه را ايجاد كنن و وقتي بچه خودش ميگه دروغ گفته ، براي اين رفتار تشويق بشه
شروع سن دروغگويي كودكان ، ٣-٤ سالگي هست ، همراه با شروع تخيلات . بيان تخيلات رو با دروغگويي اشتباه نگيريم
ولي به نظرتون از كنار اينا و اينكه اقتضاي سنشونه بايد بگذريم ؟


نظرتون راجع به دروغ سفيد چيه ؟
دروغ سفيد دروغي است كه به كسي آسيب نميرسونه و در جهت رشد اجتماعي بچه ايجاد ميشه .
مثلا پرهام ٤ ساله روز تولدش يك هديه دريافت ميكنه ازش خوشش نمياد ولي به كسي كه اين هديه رو داده ميگه خيلي ممنون ، خيلي خوشگله و...


اگر مثال موقعيتي داشتين ، ممنون ميشم ارايه بدين .
بيشتر هدف انتقال مفهوم با مثال هست .

يكي از كاربران محترم ، نظرات مفيدشون رو در اختيار ما قرار دادند
در ادامه قرار ميدم و از ايشان تشكر ميكنم [golrooz]

*************

قبل از هر چیز به عنوان یه نکنه بسیار مهم که بعد از دقت و بررسی و آزمایش بهش دست پیدا کردم اینه که ابتدا کودک باید دارای تغذیه مناسب از انواع مواد مغذی و لازم شامل مواد معدنی و ویتامین و غیره باشه . چرا؟؟؟ علتش اینه که کمبود این مواد غذایی در بدن کودک باعث میشه سوخت و ساز و تنظیم فرآیندهای شیمیایی مثل هرمونهای درون ریز و برون ریز بهم بخوره و کم کم در نقاط مختلف بدن کودک مثل مغز تاثیر قابل توجهی بذاره. مثلا آستانه تحمل بچه رو پایین بیاره . ضعف شبکه اعصاب پیدا کنه . اختلالات روانی ناشی از همین ضعف ها هم از نتایج هست. خب با داشتن چنین کودکی که دچار ضعفای جسمی و روحی شده و رفتار مناسب از خودش نشون نمیده و طبیعتا بسیار از پدر و مادر ها هم به جای بررسی علت ، مدام قوانین رفتاری رو با تکنیکهای مختلف به کودک گوشزد میکنن و حتی ممکنه کار به تنبیه ختم بشه. پس ابتدا شرایط مناسب تغدیه سالم !!!!!!!!! برای کودک باید فراهم بشه و اطمینان حاصل کنیم که کودک در شرایط مناسب فیزیولوژیکی قرار داره و فرآیندهای شیمیایی و عصبی و رشدی کودک منظم هستن. ( البته این موضوع مختص کودک نیست و شامل بزرگترها هم هست .)
در مرحله بعد نیاز کودک به محیط و شرایطی هست که ذهن و افکارش رو که نیازمند اطلاعات از دنیای اطرافش هست رو تامین کنه. خب این منبع تامین اطلاعات از محیط خیلی مهمه . این محیط شامل چه فضایی و با حضور چه کسانی و از چه نوع تفکری هست؟؟!! اولین محیط دریافت این اطلاعات ، محیط خانواده (کانون خانواده ) هست . شامل پدر و مادر و برادر و خواهر. روابط حاکم در بین افراد ، ادبیات گفتگو ، نوع تفکر حاکم بر خانواده و قوانین جاری در بین اعضا و ...
البته تاثیرات عوامل ژنتیکی و وراثتی رو نباید به هیچ عنوان نادید گرفت.


اینکه سوال مطرح کردید ( شما براي اينكه فرزندتان در آينده فردي دروغگو نشود و به اين خصلت دچار نشود چه كارهايي انجام مي دهيد؟
وقتي با دروغگويي فرزندتان روبرو ميشين ، چه واكنشي نشان مي دهيد ؟) :

بخشی از این خصلت بر میگرده به تاثیرات ژنتیکی که از والدین به ارث میبره و بخشی دیگر به عوامل محیطی و اطلاعات و تجربیات دریافتی از سوی محیط و اطرافیان و مشاهدات کودک.

مثل یک زنجیره هست که حلقه هاش به هم متصل میشه تا یک اتفاق رخ بده . پدر و مادر قبل از بچه دار شدن و انعقاد نطفه باید یک سری مسایل رو در خودشون حل کنن و رفع کنن و حتی ساختار فکرشون رو نیز اصلاح کنن . شاید این پروسه باید ماه ها یا سالها قبل انجام بشه تا روی عوامل وراثتی تاثیر بذاره.

بعد از این مورد عوامل محیطی و مشاهدات کودک از محیط هست که تعیین کننده میشه که کودک به سمت دروغ گرایش پیدا کنه یا فرار کنه !!!
برای این مثال میشه با مثالهای ساختگی و نمایشی ، دروغ رو تعریف کرد و نتیجه دروغ رو ساده به کودک فهموند و ادم دروغگو رو هم معرفی کرد.

با موردی به عنوان مشاهده عینی خودم موضوع رو دنبال میکنم. کودکی ٤-٥ ساله در خانواده یکی از آشنایان بود که بسیاری از رفتارهای پدر و مادرش رو عینا تکرار میکرد. دروغ و فریب طرف مقابل ، حس پرخاشگری و زورگویی ، تمایل به رفتارهای جنسی که اتفاقی توسط برخی از نزدیکان مشاهده شده بود . از تفکرات حاکم بر خانواده این کودک ، آزادی عمل کامل در رفتار و پرهیز از آموزش قوانین اولیه رفتاری به کودک بود. به نظرم میرسه این عدم توجه به قوانین رفتاری ، باعث بشه که کودک در سنین بالاتر به دلیل ساختار شخصیتش ، نتونه به راحتی در برابر قوانین جاری جامعه انعطاف نشون بده و حس قانون گریزی پیدا کنه که ممکنه بسیار خطرناک باشه.

دروغ گفتن هم یه نوع گریز از قانون رفتاری هست . دروغگو به طور معمول در تمام دنیا ، مورد قبح و ترد از سوی افراد جامعه قرار میگیره .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نارون1

نظراتتون خيلي خوب بود ازتون ممنونم ... البته من با تهديد مخالفم
آقا وحيد ما از كل شروع كرديم تا روي رفتارهاي كودك جزء بشيم .
بحث گسترده هست ما هم به طور گسترده بحث ميكنيم ، نظرتون ؟
جناب mohamoha ميشه پيشنهادتون راجع به بحث رو بيشتر توضيح بدين؟


بسيار عالي كه همگي متفق القول به نقش الگو در جلوگيري از دروغگويي اشاره كردين
ولي اين مورد رو مورد توجه قرار بديم كه والدين نبايد موقعيت دروغگويي بچه را ايجاد كنن و وقتي بچه خودش ميگه دروغ گفته ، براي اين رفتار تشويق بشه
شروع سن دروغگويي كودكان ، ٣-٤ سالگي هست ، همراه با شروع تخيلات . بيان تخيلات رو با دروغگويي اشتباه نگيريم
ولي به نظرتون از كنار اينا و اينكه اقتضاي سنشونه بايد بگذريم ؟


نظرتون راجع به دروغ سفيد چيه ؟
دروغ سفيد دروغي است كه به كسي آسيب نميرسونه و در جهت رشد اجتماعي بچه ايجاد ميشه .
مثلا پرهام ٤ ساله روز تولدش يك هديه دريافت ميكنه ازش خوشش نمياد ولي به كسي كه اين هديه رو داده ميگه خيلي ممنون ، خيلي خوشگله و...


اگر مثال موقعيتي داشتين ، ممنون ميشم ارايه بدين .
بيشتر هدف انتقال مفهوم با مثال هست .

---

سلام مجدد

بله موافقم ...بخاطر همین اشاره کردم که گسترده هست ممکنه خیلی مسایل رو باهم ادغام کنیم و صحبت کنیم

منتهی نباید حاشیه بریم.... ممکنه شاخه های زیادی داشته باشیم ولی باید در هر چند بحث نتیجه گیری بشه ... مثل بقیه بحث هایی که انجام دادیم

در این که نباید فرصت دروغگویی ایحاد کنیم بازهم به نقش پدرومادر و حالا میشه گفت اجتماع میرسیم .... یه مساله ای هست بچه ها در سن پایین هیچ گونه ابرازی نمی کنند که دروغ میگن یا دروغ گفتن .... ممکنه با پرخاشگری از ما بخوان که دیگه ادامه ندیم یا اینکه اگه دروغ بگن برای خودشون دلیل های موجهی بیارن که برای ما نیست

مساله مهمی رو اشاره کردین تخیلات و تراوشات ذهنی شاید گاهی امیخته با دروغ بشه .... به نظرم چند تا مسیر رو بررسی کنیم بد نیست

تو هر سنی یک سری فکرها و ایده ها و تخیلات و داستان ها در ذهن میاد

و حالا اگه پدرومادر بخاد به اون جهت بده باید ببینه فرزندش اول چه خواسته ای داره

دوم اینکه برداشت سطحی پدرومادر ممکنه اتفاق بیفته در بیشتر موارد چون جدی نمیگیرن و به قولی میگن بچه ست.... یا مثلا اشتباهی میکنه و دروغی میگه ....کار بدی میکنه ...حرف بدی میزنه همش به بچگی ختم میشه

این بزرگترین ضربه به تربیت بچه است.... ممکنه پدرومادر در وهله اول بگن بچه ست و حتی بخندند اما در کنار اون ممکنه این اتفاق در کنار یک ادم دیگه ای بیا فته و خب بچه وقتی در کنار اون فرد این حرکات رو انجام بده اول پدرو مادر زیر سوال میزن

به نظرم بحث دروغگویی رو ادامه بدیم تا بتونیم به یک نتیجه مطلوب برسیم و از کنار اون در مسایل دیگر بعد دروغگویی صحبت کنیم...نظر بنده هست .... البته شما صاحب اختیار هستین

سلام

در تربیت کودک باید با مراحل رشدی کودک آشنا بود و موقعیت و مقتضیات هر مرحله را شناخت تا بتوان ارتباط صحیح تری با فرزند برقرار کرد.

مواردی را که والدین موفق نمی شوند و یا راضی نیستند به همین امر بر می گردد که بدون در نظر گرفتن توانایی و قدرت کودک از او انتظاراتی داشته و در نهایت موفق نشده اند.

انچه که در تربیت کودک خیلی مهم است محبت ودوست داشتن بی قید وشرط می باشد ،

اگر این مورد رعایت شود کمتر پیش می آید که کودک دروغ بگوید چون مطمئن است در مورد همان کار اشتباهی که انجام داده است از طرف والدین تذکر خواهد گرفت و حیثیت و موقعیت عمومی او زیر سوال نخواهد رفت.

آدلر ميگه :

پشت هررفتار ناسالم بچه ها احتمالا يكي يا چندتا از اين اهداف است :

-توجه طلبي
-قدرت طلبي
-انتقام طلبي
-ضعف طلبي

سلام مجدد

پیغمبر اسلام در مورد بچه ها فرموده اند که بچه ها باید تا سن 7 سالگی بازی کنند

این به نظرم یکی از بهترین مشاوره های زندگی است

خب الان در زمان حاضر میشه گفت این تحقق پیدا کرده ولی بازی که مدنظر پیامبر هست با بازی که بچه های الان انجام میدن 360 درجه فرق میکنه

منظور بازی از نگاه پیامبر بازی پدرومادر و خویشان با فرزند و بازی هایی است که فکر و ذهن فرزند رو پرورش بده نه اینکه ساعتها پای تلفن همراه و تبلت و .... به بطالت بگذره چیزی هم از اون عاید بچه نشه

در مورد رفتارهای ناسالم بچه هم خیلی خوب اشاره شد

اصلی ترین رفتار بچه برای جلب توجه هست خواهرزاده بنده وقتی بچه بود تو سن 4 ماهگی باهاش صحبت میکردم اونم با زبون خودش حرف میزد و خیلی لحظات شیرینی هست اونایی که با بچه ها هستن بهتر متوجه میشن و اگه چندثانیه بهش توجه نمیکردی دوباره با زبون خودش میگفت که منو نگاه کن و حرف بزن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط وحید 0319

به نظرم بحث دروغگویی رو ادامه بدیم تا بتونیم به یک نتیجه مطلوب برسیم و از کنار اون در مسایل دیگر بعد دروغگویی صحبت کنیم...نظر بنده هست .... البته شما صاحب اختیار هستین

---

بسیار خوب هست

درود بر همگی

به قول دوستان بحث گسترده ای هست ولی میشه اصلی که در همه موارد نقش مهمی داره رو مهم تر شمرد ...همون الگو برداری...مسلما ما اگر از فرزندمون چیزی رو میخوایم باید بهش اونو نشون بدیم و این مسلما موقعی بیشتری اثر رو داره که خودمون اون رفتار رو داریم چون بیشترین ارتباط کودک ابتدا با والدینش هست

لفظ دروغ سفید لفظ جالبی بود برام....فکر کنم میتونیم جور دیگه ای برای کودک توضیح بدیم که وقتی کسی هدیه ای تهیه میکنه این یعنی اینکه برای ما ارزش قائل شده حتی اگه اون هدیه رو خیلی دوست نداشته باشیم اونقدر کارِش ارزشمند هست که باید به خوبی از فرد قدردانی شه و اینجوری میتونه بدون دروغ یک تشکر زیبا داشته باشه.....نیازی نیست حتما بگه خوشگله میتونه بگه خیلی خوشحالم کردید که برام هدیه گرفتید(این کلمات رو میشه به کودک یاد داد ...کودکان درس هایی که یاد میگیرن رو معمولا خوب پس میدن)

درمورد اصول کلی تربیتی فکر کنم اگر والدین با رفتارهای کودک در سنین مختلف آشنا باشن خیلی بهتر میتونن اونها رو درک کنن و برای اون رفتارها هم پاسخ مناسبی ارائه کنن که خب شاید داشتن یک مشاور برای تربیت کودک چیز بدی نباشه


درمورد اینکه با شکست مواجه میشن دلایل زیادی هست که خب منم به چند تایی که به ذهنم میرسه اشاره میکنم....شاید چون

1)از کودک انتظار رفتاری رو دارن که خودشون اون رو رعایت نمیکنن یا در مواجهه با اون رفتار، اون رو ناپسند نمی شمارن

2) رفتارهای کودک رو بر اساس فکر و سن خودشون قضاوت میکنن و درمورد الگوی رفتاری کودکان آگاهی خوبی ندارن....مثلا کودکی که رویا پردازی میکنه رو همش دروغگو میخونن...یا کودکی که در سنی قرار میگیره که احساس مالکیت زیادی داره و حتی چیزی که پیدا میکنه رو فکر میکنه مال خودشه رو به جای راهنمایی درست، لفظ دزدی برای بکار میبرن

3) کودک رو با مواردی روبرو میکنن که مناسب سن اون نیست و کودک متناسب با سن خودش رشد نمیکنه .... یک مثال ساده هر فیلمی خودشون میبینن بچه هم باهاشون میشینه میبینه(منظورم حتی همین تلویزیون خودمون هم هست همه فیلم ها مناسب بچه ها نیست حتی اگه ایرانی باشه .... من خودم چند اثر نامطلوبش رو به چشم دیدم)

4) روش های تنبیهی رو زیاد به کار میبرن

5) زمان زیادی رو برای بچه اونجور که باید نمیذارن بویژه پدرایی که وقت زیادی رو برای کار میذارن و مادران شاغل که بچه ها رو به پرستار یا شخص دیگه میسپارن که اونا مسلما نقش زیادی در تربیت کودکشون ایفا میکنه ....بچه همونقدر که به بازی با همسن و سالای خودش نیاز داره نیاز داره با پدر و مادر خودش هم هم کلام بشه و بازی کنه و خیلی چیزا رو از پدر و مادرش به این شکل یاد بگیره

و ....