تا حالا خودکشی کردی ؟ سلام

سلام دوستان


تا حالا به مقوله خود کشی بر خوردکردید ؟ شاهاد اون باشین ؟ دور از جون خودتون بهش فکرکرده باشین ؟ یا کسی در موردش با هاتون صحبت کرده باشه ؟


منظور کسیه که رسیده اخرخطا ؟؟؟

لطفا نظرعلمی بدین نه نصیحت و این حرفا و اسپم مرسی

افسردگی یک تهدید جدی برای خودکشی است. افرادی که افسردگی دارند در اثر یاس و ناامیدی عمیقی که دارند، دچار توهمی می شوند که احساس می کنند بهترین راه برای فرار از این جهنم خودکشی است. فکر کردن به مرگ و خودکشی یکی از علائم خطرناک افسردگی است بنابراین اگر چنین صحبت ها یا رفتار هایی را مشاهده کردید آنرا جدی بگیرید. این یک هشدار درباره فردی که به خودکشی می اندیشد نیست این یک التماس است التماسی برای کمک از جانب او!

بیمار احساساتی نیرومند از ناامیدی و گیر افتادن در شرایط بد را توصیف می کند.

تمایلی

غیر معمول به مرگ یا خودکشی بی پروا و بی توجه درباره آرزوی خود به مرگ نقش بازی می کنند. به صورت تلفنی یا حضوری از افرادی خداحافظی می کنند. لطف زیادی به دیگران می کند. (مثلاً اموال با ارزشی را به اطرافیانش می بخشد و می خواهد خود را از شر مسئولیت ها راحت کند.) حرف هایی از این قبیل می زنند "شما ها بدون من بهتر زندگی می کنید." یا "می خواهم در آرامش باشم") تغییرات ناگهانی از افسردگی شدید به حالتی که مانند افراد شاد و خوشحال عمل می کنند. اگر یکی از دوستان یا نزدیکان شما مشکوک به خودکشی است بیشتر به او توجه کنید و بدون معطلی از افراد متخصص و مشاورین کمک بگیرید. بی پرده درباره تفکرات و احساسات مربوط به خودکشی صحبت کنید. این کار می تواند یک زندگی را نجات دهد. اگر احساسات افراد متمایل به خود کشی را در خود می بینید... وقتی که احساس افسردگی شدید می کنید یا تمایل به خودکشی در خود احساس می کنید، مشکلات دائمی و طاقت فرسا به نظر می رسند. اما با گذشت زمان احساس بهتری خواهید داشت، به خصوص اگر از دیگران کمک بگیرید. اگر احساس می کنید تمایل به خودکشی دارید، به خاطر بیاورید که افراد زیادی هستند که می خواهند در این شرایط سخت از شما حمایت کنند. پس لطفاً از دیگران کمک بخواهید! ترجمه: علی یزدی مقدم مطالب مرتبط: دلایل افسردگی و عوامل خطر انواع افسردگی نمود های افسردگی افسردگی چیست؟ درمان افسردگی زن خود را عاشق خود نماييد

با توجه به این آمار بالای خودکشی و روند
فزاینده آن در جهان بوده است که سازمان بهداشت جهانی و انجمن بین‌المللی
پیشگیری از خودکشی، روز 10 سپتامبر را به عنوان روز جهانی پیشگیری از
خودکشی نامگذاری کرده‌اند.آنچه باعث این
نامگذاری و به طور کلی ابراز نگرانی نسبت به پدیده خودکشی شده، این است که
با توجه به افزایش بیکاری، فشارهای مالی و بحرانهای اقتصادی و همچنین بروز
انواع اختلالات روانی از جمله اضطراب،‌ افسردگی، اعتیاد به مواد مخدر و
الکل، احتمال خودکشی در افراد بیشتر شده و از طرف دیگر آمارهایی که از سوی
سازمان بهداشت جهانی (who) و سازمان های بهداشتی کشورها منتشر می‌شود،
نگرانی جهانی از میزان خودکشی جوانان و نوجوانان را افزایش داده است. به
عنوان نمونه، طبق یک مطالعه در کانادا مشخص شده شمار افرادی که همه ساله بر
اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند از شمار قربانیان ایدز، دیابت و
سوانح رانندگی بیشتر است. همچنین یک سازمان فعال در حوزه بهداشت روانی در
چین اعلام کرده که خودکشی، عامل اصلی مرگ میان جوانان گروه سنی 15 تا 34
سال در این کشور به شمار میرود.

پزشکان در مطالعه جدیدی ادعا کرده‌اند که نوعی انگل معمولی که تاکنون تصور می‌شد بی‌ضرر است می‌تواند میل به خودکشی را در انسان افزایش دهد. این انگل باعث ایجاد تغییرات ثابت در مغز می‌شود و افرادی که به آن آلوده می‌شوند هفت برابر بیش از افراد سالم در معرض اقدام به خودکشی هستند.به گزارش هلت دی نیوز، متخصصان علوم پزشکی دانشگاه میشیگان دریافته‌اند که این انگل معمولی موسوم به توکسوپلاسماگوندی می‌تواند به مرور زمان باعث ایجاد التهاب شود که در نتیجه متابولیت‌های مضر تولید می‌کند و این متابولیت‌ها به سلولهای مغزی آسیب وارد می‌کنند.این مطالعه در مجله «روانپزشکی بالینی» به چاپ رسیده است.

باورهای غلط و حقایقی راجع به خودکشی

باور غلط: فرد باید دیوانه باشد که حتی فکر خودکشی به سرش بزند.

حقیقت: بیشتر مردم گاهگاهی درطول زندگی خود در مورد خودکشی فکر کرده‌اند. بسیاری از افرادی که خودکشی می‌کنند و یا اقدام به خود کشی کرده اند، در زندگی خود افراد عاقلی بوده‌اند. باور غلط: افرادی که یک بار اقدام به خودکشی میکنند دیگر سراغ آن نمی‌روند. حقیقت: اغلب مواقع عکس قضیه درست است . کسانی که اقدام‌های قبلی خودکشی داشته‌اند، بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار دارند. برای بعضی از این افراد ، خودکشی دردفعات دوم و سوم آسانتر می‌باشد. باور غلط: کسانی که قصد جدی خودکشی دارند هیچ کاری را نمی‌توان برای آنها انجام داد. حقیقت: بیشتر بحرانها ی منجر به خودکشی ،محدود به زمان بوده و براساس افکار مبهم صورت گرفته‌اند. کسانی که اقدام به خودکشی می‌کنند به نحوی قصد فرار از مشکلات را دارند .درحالی که آنها می‌باید مستقیما با مشکلات برخورد نموده تا بتوانند راه حلهای دیگری را بیابند .راه حلهایی که با کمک افراد علاقمند به آنها درطول بحران مطرح شده و با حمایت آنها این افراد قادر خواهند بود دقیق تر راجع به مسائل فکر کنند. باور غلط: صحبت راجع به خودکشی می تواند ایده خودکشی را در فرد بوجود آورد. حقیقت: بحران و آشفتگی‌های هیجانی ناشی از آن ، فکر راجع به خود کشی را در ذهن فرد مستعد ایجاد نموده است. علاقمندی وصحبت مستقیم راجع به خودکشی ، این اجازه را به فرد می‌دهد فشار یا ناراحتی صحبت دربارة مشکلات خود را تجربه نماید که این امر می‌تواند منجر به کاهش اضطراب در وی گردد. این گونه صحبتها همچنین باعث می‌شود فردی که قصد خودکشی دارد کمتر احساس تنهایی یا انزوا داشته و احتمالا برای وی تسکین دهنده نیز باشد. چگونه می‌توان به فردی که قصد خودکشی دارد کمک نمود. اغلب خودکشی‌ها را می‌توان با اقدام‌های بجا و مناسب در مورد افراد در معرض بحران پیشگیری نمود. اگر فردی راکه قصد خودکشی دارد می‌شناسید، لازم است اقدامات زیر را انجام دهید: خونسرد باشید. دربیشتر موارد عجله‌ای در کار نیست. بنشینید و واقعا به صحبت‌های فرد گوش فرا دهید و ضمن درک ، حمایت‌های عاطفی خود را در مورد وی اعمال نمائید. بطور مستقیم راجع به خودکشی بحث نمائید. بیشتر افراد راجع به مرگ و مردن احساسات مبهمی داشته و آماده دریافت هر نوع کمکی هستند. از صحبت یا سوال مستقیم راجع به خودکشی ، ترس و وحشتی بخود راه ندهید. فرد را به استفاده از روش‌های حل مسئله و اقدامات مثبت تشویق و ترغیب نمایید. بخاطر داشته باشید فردی که در موقعیت بحران عاطفی قرار دارد، نمی‌تواند منطقی و دقیق فکر کند. اورا از هر گونه اقدام جدی و تصمیمات غیر قابل برگشت در موقعیت بحران باز دارید و راجع به تغییرات مثبتی که امید به زندگی را در وی افزایش می‌دهد بحث و گفتگو نمائید. از دیگر افراد کمک بگیرید. علیرغم اینکه شما قصد کمک را دارید، سعی نکنید با ایفای نقش مشاور تمام مسئولیت را خود برعهده بگیرید. درجستجوی افرادی که بتوانند در زمینه‌های تخصصی به شما کمک کنند برآیید، حتی اگر به قیمت از بین رفتن اعتماد او به شما شود. اجازه دهید فرد مشکل‌دار بفهمد که شما برای وی اهمیت قائلید و نسبت به او چنان علاقمندید که قصد گرفتن کمک از دیگران جهت رفع مشکلات وی را دارید. اطلاعات ارائه شده را می توان چنین خلاصه نمود که بحران منجر به خودکشی موقتی است. غیر قابل تحمل‌ترین دردها و ناراحتی‌ها نیز می‌توانند تحمل گردند. کمک همیشه در دسترس شماست. افراد باهوشی بوده‌اند که در موقعیت بحران ، انتظار بیش از حدی از خود داشته و موقتا دچار آشفتگی و پریشانی احوال شده‌اند.

به نظر دورکیم، جامعه‌شناس فرانسوی، انسان‌ها موجوداتی با آرزوهای نامحدودند. آنان برخلاف جانوران دیگر با برآورده شدن نیازهای زیستی‌شان سیری نمی‌پذیرند.
خودكشي به عنوان يك رفتار، مرگي است كه به دست خود شخص انجام مي‏گيرد. به گفته اشنايدمن «خودكشي عمل آگاهانه آسيب رساندن به خود است كه مي‏توان آن را يك ناراحتي

چند بعدي در انسان نيازمندي دانست كه براي مسئله تعيين شده او، اين عمل بهترين راه‌حل تصور مي‏شود.» ژان باچلر در کتاب خودکشی خود می‌نویسد که «انسان با خودکشی کردن سعی می‌کند از روبرو شدن با شرایط غیرقابل تحمل زندگی فرار کند.» به عبارت دیگر وی خودکشی را تنها راه خروج از شرایط نامساعد و دشوار زندگی می‌داند. آلبر كامو نویسنده و فیلسوف فرانسوی معتقد است كه تنها یك مسئله فلسفی واقعاً جدی وجود دارد و آن خودكشی است. شاید او نیز مثل شوپنهاور فكر می‌كرد كه در خودكشی نبرد میان اراده و غریزه در نهایی‌ترین شكل خود، متجلی می‌شود. برمبناي تعريف مركز مطالعات انیستيتو ملي بهداشت رواني آمريكا، خودكشي تلاشي آگاهانه به منظور خاتمه دادن به زندگي شخص توسط خودش مي‏باشد، كه ممكن است اين تلاش به اقدام تبديل گردد يا فقط به شكل احساسي در فرد بماند. اين تعريف سه شكل مختلف اين پديده را مطرح مي‏كند: 1) خودكشي به اتمام رسيده : به معني عملي موفق كه منجر به مرگ شود. 2) اقدام به خودكشي : به عملي ناقص گفته مي‏شود كه به مرگ منتهي نشده است. 3) افكار و تمايلات خودكشي : فكر يا تمايل به خودكشي است كه در ذهن فرد وجود دارد ولي به مرحله عمل در نيامده است. آمارهاي سازمان جهاني بهداشت، نشان مي‏دهد كه ساليانه حدود چهارصد هزار نفر به دليل خودكشي موفق، جان خود را از دست مي‏دهند. خودكشي در رديف دهمين علت مرگ و مير براي تمام سنين در بيشتر كشورهاي جهان است. خودکشی از آسیب‌های مهم فردی و اجتماعی است که به طور متوسط در میان معتادان و بیماران روانی بیشتر است. فرد بر این باور است که در زندگی به اهداف و امیال خود نرسیده است و دیگر زندگی مفهوم خود را از دست داده است و مرگ بهتر از آن قلمداد میشود. این افراد اغلب تصور می‌کنند که با مشکلی بزرگ و غیرقابل تحمل روبه‌رو هستند که تنها چاره باقی مانده مرگ است. در زندگي شهرنشيني كنوني، جمعیت بسیار زیاد در شهرها و عدم تجانس افراد با هم و احساس غربت، تنهایي و كم‌شدن تعداد افراد خانواده‌ها و كاهش‌ يافتن محبت خانوادگي، افزایش استقلال فردی، هم‌چشمي‌ها و پيداشدن آرزوهاي دور و دراز زندگي مادي، خواستن‌ها و نتوانستن‌ها، فرار از خانواده و پناه ‌بردن به اجتماع ناآشنا، سرگشتگي در ميان ارزش‌هاي متضاد زندگي شهري جديد، ناتوانی در مبارزه با دشواري‌ها و شكست‌ها و نوميدي‌ها، محروميت در عشق توام با فقر مادي و سرانجام ضعف يا رنجوري شخصيت آن چنان ناراحتي‌هایي ايجاد مي‌كند كه فرد خود را در نابودي و پوچی جستجو مي‌كند و دست به خودكشي مي‌زند. عوامل مؤثر بر شیوع خودکشی را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد : جنس : در تمام سنین مردها سه برابر زن‌ها خودکشی موفق داشته‌اند، در حالی که زن‌ها چهار برابر مردها اقدام به خودکشی (ناموفق) می‌کنند. سن : خودکشی و بیشتر از آن ژست و فکر خودکشی در نوجوانان افسرده دیده می‌شود. (خودکشی سومین عامل مرگ و میر نوجوانان است .) مذهب : میان یهودیان و کاتولیک‌ها، خودکشی نسبت به پروتستان‌ها کمتر است و میان مسلمانان به خصوص طبقات مذهبی که از ایمان بیشتری برخوردار هستند، تصور می‌شود از تمام ادیان دیگر کمتر است. وضعیت تأهل : خودکشی میان افراد مجرد دو برابر بیشتر از افراد متأهل و در بین مطلقه‌ها و بیوه‌ها چهار تا ده بار بیشتر از کسانی است که با همسر خود زندگی می‌کنند. نژاد : در آمریکا تعداد خودکشی سفیدپوستان از سیاه پوستان بیشتر است. شرایط اقلیمی : اثر بادهای خنک مثل «فون» در دره‌های کوه آلپ و حتی در شمال ایران، به ویژه در گرگان، باعث حالت تهییج و تشویش بالایی می‌شود . خطرات خودکشی در هوای خشک قاره‌ای، یا در بهار هنگام افزایش فشار جوی افزایش می‌یابد. محیط زندگی : زندگی در شهرهای بزرگ خطر اقدام به خودکشی را افزایش می‌دهد. رابطه خودکشی با سن- جنس : طی تحقیقاتی که در کشورهای مختلف صورت گرفته، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مردها بیش از زنان خودکشی می‌کنند و اغلب آنان در گروه سنی 65-45 ساله قرار دارند. براساس گزارش مرکز آمار ایران طی سال‌های 1382-1375، در گروه سنی 24-18 ساله در زنان و گروه سنی 34-25 ساله در مردان بالاترین تعداد اقدام به خودکشی دیده شده است. زنان بیشتر از مردان اقدام به خودکشی می‌کنند، ولی نرخ خودکشی (منجر به مرگ) در مردان بیشتر است. رقم بالا در خودکشی مردان به تفکیک استان در استان تهران و در زنان مربوط به لرستان بوده است (سالنامه آماری کشور 1382). در ايران نوجوانان و جوانان از يک طرف و زنان از طرف ديگر دو قشری هستند که بيشتر از سايرين دست به خودکشی می‌زنند. در میان جوانان به‌طور کلی خودکشی کمتر با برنامه‌ریزی قبلی بوده و سریعا متعاقب ناکامی‌ها و مشکلات زندگی حادث می‌شود. در این گروه خودکشی اقدامی است که با یک ژست اجتماعی- روانی توام است. در حالی که در میان بزرگسالان، خودکشی با طرح و هدف‌های مشخص قبلی صورت می‌گیرد. شیوع خودکشی در بین نوجوانان رو به افزایش است. بیشتر نوجوانانی که اقدام به خودکشی می‌کنند از لحاظ اجتماعی منزوی هستند. این امر خصوصا در بین پسران صادق است. همچنین بیشتر این نوجوانان والدینی دارند که طلاق گرفته یا جدا شده‌اند و تعداد زیادی از آنها دارای والدین الکلیک هستند. از علل و عوامل خطر در تمایل فرد به خود انتحاری آگاه باشید : _ عوامل خطر ( روان پزشکی ) : - اختلالات روانی به ویژه اختلالات خلقی (افسردگی‌ها و اختلالات دو قطبی) - سوء مصرف مواد - اختلالات اضطرابی - اسکیزوفرنیا - برخی اختلالات شخصیت _ عوامل خطر ( روانی ) : - ناتوانی در حل مسائل بین فردی - ضعف در مهارت‌های سازگاری - تکانه‌های پرخاشگری - سابقه سوءرفتار روانی، جسمی یا جنسی - سابقه اقدام به خودکشی فرد - سابقه خانوادگی خودکشی _ عوامل خطر( محیطی- اجتماعی): - از دست دادن فردی نزدیک یا یک رابطه عاطفی - بیکاری، مشکلات اقتصادی، فقر - مشکلات در محل کار یا تحصیل - خودکشی در اطرافیان یا دوستان - نبود حمایت های اجتماعی - تنهایی و انزوا - نبود دسترسی به مشاوره و درمان - تاثیر رسانه‌ها (سرایت خودکشی) *** افراد افسرده غالبا عزت نفس ضعیفی داشته و احساس می‌کنند آینده بیشتر از گذشته امیدوار کننده نیست. چنین ناامیدی پیش‌بینی ‌کننده خوبی برای خودکشی نهایی به شمار می‌آید و بعضی اوقات افراد افسرده تهدید به خودکشی می‌کنند. چنین تهدیدهایی باید همیشه جدی تلقی شوند زیرا اگر چه ممکن است این تهدیدها توسط شخص عملی نشوند اما بهترین پیش‌بینی‌کننده‌ی اقدام به خودکشی است. اقدامات قبلی فرد نیز پیش‌بینی‌کننده‌های گویایی هستند. بسیاری از خودکشی‌ها حتی وقتی که فرد افسرده در آغاز بهبود یافتن از افسردگی است و یا به دنبال بهبود و ترخیص از بیمارستان روی می‌دهند. به عنوان مثال ارنست همینگوی مدت کوتاهی پس از بهبود از افسردگی و ترخیص از بیمارستان با گلوله خود را کشت. خلق افسرده، لذت نبردن از زندگی یا فعالیت‌های لذت‌بخش، عدم تمرکز و حواس‌پرتی، ناتوانی در تفکر و تصمیم‌گیری، بی‌انگیزگی، احساس گناه، اختلال در خواب و اشتها، خستگی و ضعف شدید، دردهای پراکنده جسمی بدون علت جسمی، ناامیدی و بدبینی نسبت به آینده، اندیشیدن پیرامون بی‌ارزش بودن زندگی و مرگ اندیشی از علائم و نشانه‌های افسردگی هستند. به عوامل هشدار دهنده خودکشی توجه کنید : - ناامیدی شدید - صحبت مداوم درباره مرگ و نیستی - افت شدید کارکرد شغلی و تحصیلی - تغییرات در خواب و اشتها - انزوا و کناره‌گیری از دوستان و فعالیت‌های اجتماعی - بی‌انگیزه بودن و بی‌تفاوتی - عبارت‌های هشداردهنده (به زودی از شر من راحت می‌شوید، کار من تمام است.... ) - شادمانی و سرخوشی ناگهانی در فرد شدیدا افسرده - ادای قرض‌ها و بذل و بخشش ناگهانی اموال - عوامل پیش‌گویی کننده : بر اساس نتايج بررسي‌هاي مختلف مي‏توان به برخي از عوامل پيشگويي‌ كننده خودكشي اشاره كرد: بين خصوصيات همراه با خطر بالاي خودكشي مي‏توان از سن بالاي 45 سال، جنس مذكر، الكليسم، خشونت و تحريك‌پذيري، از دست دادن سلامت جسمي، افسردگي و بستري شدن قبلي در بيمارستان رواني نام برد. همچنين اقدام و مبادرت قبلي به خودكشي، به عنوان يك ملاك قوي براي احتمال بروز مجدد خودكشي به شمار مي‏رود. آشكارترين هشدار در خودكشي ابراز تمايل مستقيم است. بررسي‏ها نشان مي‏دهند كه تقريباً بيش از دو سوم كساني كه خودكشي مي‏كنند قبلاً قصد خود را با ديگران در ميان گذاشته و آنها را به انجام آن تهديد مي‏نمايند. بنابراين يكي از راه‌هاي موفق پيشگيري از خودكشي ، توجه به ابراز آن از طريق فرد، كمك به حل مشكل و راهنمايي او جهت مراجعه به روان شناس يا روان‌پزشك است. عوامل محافظتی در برابر خودکشی : دسترسی به درمان و مراقبت‌های روانی (روان‌درمانی فردی، مداخله خانوادگی، گروه درمانی، درمان دارویی و ...) - ارتباط‌های خوب و حمایت‌های اجتماعی - ارتباطات خانوادگی قوی - مهارت‌های سازگاری و حل مسئله قوی مهارت‌هاي حل مسأله به فرد اين امكان را مي‌دهد كه با بررسي راه‌حل‌هاي مختلفي كه در پيش‌رو دارد، يكي از آن‌ها را مؤثرتر تشخيص داده و در جهت حل مشكل به ‌كار بندد. به‌ياد داشته باشيم كه خودكشي مي‌تواند يك راه‌حل باشد، اما بدترين و آخرين راه حل مشكل است. هميشه براي حل همه مشكل‌ها راه‌حل‌هاي بسيار ساده، ارزان و آبرومندانه وجود دارد كه بايد به آن‌ها فكر كنيم و یا با كمك مشاور آن‌ها را پيدا كنيم. آگاه باشید که، این درد و رنج نیست که شما را نگاه داشته، بلکه این شما هستید که آن را در قبضه ی خود گرفته‌اید..... و زمانی که در رها کردن آن ماهر شدید، تازه متوجه آن چیزی می‌شوید که مدت‌ها به دنبال خود می‌کشیدید و هیچ کس جز خودتان مسئول آن نبوده..... حقیقت این است که هستی می‌خواهد، زندگی شما چون جشنی شکوهمند باشد..... زندگی رسم خوشایندی است مردی شاخه‌ای را که یک پیله پروانه در آن انتظار تولد را می‌کشید، پیدا کرد و با خود به خانه برد، یک روز سوراخ کوچکی در پیله پروانه ظاهر گشت، او نشست و ساعت‌های متمادی به تلاش غریزی بدن پروانه، گرداگرد آن روزنه کوچک را تماشا کرد. به نظر می رسید که تولد پروانه خارج از تواناییش است و با کوشش و تقلای فراوان تنها توانست قسمتی از بدن خود را از آن سوراخ کوچک بیرون بکشد. پس از مدتی این‌گونه تصور می‌شد که آن پروانه هیچ حرکتی نمی‌کند و دیگر نمی‌تواند ادامه دهد و انگار هرگونه حرکتی متوقف شده است. بنابراین مرد تصمیم گرفت کاری کند تا شاید به پروانه کمکی کرده باشد. او یک قیچی برداشت و با دقت بسیار شروع به بریدن بقایای پیله کرد. بعد از این کار پروانه به راحتی از سوراخ پیله‌ای که توسط مرد بزرگتر شده بود بیرون آمد. اما چیزهایی عجیب بود..... پروانه بدنی متورم اما کوچک با دو بال چروکیده و ناتوان داشت؛ مرد همچنان منتظر ماند و با نگرانی پروانه را تماشا می کرد او انتظار داشت بال‌های پروانه بزرگ و پهن شود تا بتواند این بدن را در پرواز تحمل کند، اما هرگز چنین اتفاقی نیفتاد. زیرا در حقیقت پروانه مابقی عمر خود را با بال‌های چروکیده و تن ورم کرده به خزیدن در اطراف گذراند و از آنجا که از تجدید قوا برای دوره زندگیش ناتوان بود هرگز قادر به پرواز نبود. آنچه این مرد با مهربانی و شتاب خود انجام داد سبب این اتفاق بود. سوراخ کوچکی که در پیله وجود داشت حکمت خداوند متعال بود و تنیدن پیله و تلاش پروانه برای خلاصی از آن روشی است که طبیعت برای جاری ساختن مایع موجود در بدن پروانه به بال‌هایش در نظر گرفته است تا بدین‌وسیله پروانه بتواند زمانی که از پیله خلاصی یافت، به پرواز در آید. و جالب‌تر این‌که خدا محدودیت را برای پیله و تلاش برای خروج را برای پروانه به وجود آورده است... بدین صورت که در زمان خروج از پیله مایع خاصی از بدنش به شریان‌های ظریف بال‌هایش ترشح می‌شود و او را قادر به پرواز می‌کند... بعضی اوقات تلاش و کوشش و تحمل مقداری سختی در مقابله با مشکلات زندگی دقیقا همان چیزی است که ما به آن نیاز داریم. اگر خداوند این قدرت را به ما می‌داد که به راحتی و بدون هیچ مانعی به اهداف خود برسیم و بدون هیچ ستیز و تقلایی آرزوهایمان را تحقق بخشیم شاید چنین توانایی و اراده‌ای که اکنون داریم، نداشتیم. اوست که بهترین‌ها را برای ما می‌خواهد... پس هیچ یک از کارهایش بی‌حکمت نیست... اگر عبور از جریان زندگی بدون مواجه شدن با موانع مختلف صورت می‌گرفت، ما بی‌تحرک و ضعیف می‌ماندیم و پرواز را که همانا دستیابی به اهداف متعالی انسانیت است هرگز تجربه نمی کردیم... بدانیم «فاصله هر مشکل تا راه‌حل، فاصله زانوان ما تا زمین است، پس هر کس در برابر خدا زانو بزند، در برابر هر مشکلی می‌ایستد.»

چرا عده ای دست به خودكشی می زنند؟ ( قسمت اول )

http://img.tebyan.net/big/1383/08/41...1175924094.jpg
كاربر محترم این مطلب در چهار قسمت ارائه می شود.
خودكشی رفتار یا پدیده ای است كه از جوانب متعدد باید مورد بررسی قرار گیرد. تا آنجا كه مشخص است خودكشی در بسیاری از جوامع وجود داشته و دارد و در هر كجا كه انسان ها زندگی می كنند خودكشی هم اتفاق می افتد. بدون تردید خودكشی در هر جا، هرخانواده و هر جامعه ای كه اتفاق بیفتد عوارض نامطلوب خانوادگی، اجتماعی و... برجای می گذارد؛ به نوعی كه این خودكشی می تواند عاملی برای شروع و یا بروز یك نوع بیماری روانی و یا جسمی گردد و حتی باعث متلاشی شدن خانواده و مانعی برای سیر مطلوب و طبیعی خانواده شود . افراد یك جامعه نیز زمانی كه از خودكشی فرد و یا افرادی مطلع شوند ، غم زده می شوند و ممكن است دچار نوعی اضطراب و یا نگرانی در مورد وقوع خودكشی در خانواده خود گردند، به همین دلایل است كه خودكشی بایستی از دیدگاه های روانی ، اجتماعی ، خانوادگی ، اقتصادی ، تحصیلی ، كاری ، قانونی و... مورد بررسی و توجه قرار گیرد. ریشه یابی هرگونه عامل ، و یا عواملی كه زمینه را برای خودكشی فراهم می سازد بسیار مهم است ؛ از این رو است كه اگر در كشورهای پیشرفته آمار خودكشی بالا برود موضوع ، آنقدر مورد بحث و گفتگو قرار می گیرد و كارشناسان و صاحب نظران موضوع خودكشی را بررسی می نمایند تا زمینه مساعد ساز خودكشی را دریافته و برای آن به طور جدی چاره جویی نمایند.
خود كشی را می توان به سه نوع تقسیم بندی نمود:

1-

خودكشی موفق: افرادی كه به طور جدی خودكشی می كنند و با روشی كه انتخاب می نمایند به زندگی خود پایان می دهند.2- خودكشی ناموفق : آنهایی كه با هر روش انتخابی اقدام به خودكشی می كنند و نجات می یابند.
3- خودكشی پنهان یا مزمن: آمار خودكشی در این نوع ، بسیار بالاتر از دیگرانواع خودكشی است. در این مورد با وجودی كه فرد از انجام بعضی رفتارها و یا عادات آگاهی دارد و می داند كه ادامه آن رفتار و یا عادات موجب عارضه جسمی، معلولیت و یا مرگ وی می شود و با وجودی كه در مورد آن رفتار و یا عادات مخرب با وی مكرراً صحبت شده وعواقب آن به وی گوشزد می گردد ، اما وی به رفتار وعادت خود ادامه داده و به سلامتی خود بی توجهی می نماید. شاید بتوان این نوع خودكشی را "خودكشی محترمانه" نامید، به عنوان مثال: اعتیاد به مواد مخدر، الكل، سیگار، استفاده غیرمجاز از داروهای زیان آور، و یا بیماران قلبی ، فشار خونی ، و دیابتی ها ؛ كه این بیماران در مورد استفاده از داروهای تجویزی بی توجهی می نمایند و رژیم غذایی خود را رعایت نمی كنند. درهمین زمینه بعضی از تصادفاتی كه منجر به مرگ راننده شده و نمی توان دلیل و یا علت مشخصی را برای آنها پیدا كرد، نمونه ی این گونه خودكشی است.
http://img.tebyan.net/big/1383/08/10...8323520629.jpg
بررسی خودكشی از دیدگاه آماری و جوانب گوناگون

جالب است بدانیم كه سفید پوستان بیشتر از رنگین پوستان خودكشی می كنند و آمار خودكشی در افرادی كه از كشوری به كشور دیگر مهاجرت می نمایند بیشتر است.مردان سه برابر بیشتر از زنان ، خودكشی موفق دارند و زنان چهار برابر بیشتر از مردان اقدام به خودكشی می نمایند كه نجات می یابند و یا این كه زنان بیشتر تظاهر به خودكشی می نمایند.
در زمینه سن و سال : هرچه سن بالاتر می رود میزان خودكشی افزایش می یابد . به طور كلی مردان از سن 45 سالگی به بعد و زنان از سن 55 سالگی به بعد اقدام به خودكشی بیشتری دارند و آمار خودكشی در سنین حدود 75 سالگی سه برابر جوانان است، اما بیشترین آمار خودكشی از سن 15 تا 24 سالگی است كه در پسران كمی بیشتر از دختران است.
اعتقادات مذهبی : دین و مذهب در خودكشی نقش مهمی دارد . در بسیاری ادیان، خودكشی رفتاری گناه آمیز و ممنوع و در نتیجه حرام اعلام شده و این عاملی است كه افراد را از اقدام به خودكشی باز می دارد. به طور كلی آنان كه اعتقادات مذهبی پایدار و محكمی دارند كمتر خودكشی می كنند. مسیحیان كاتولیك و مسلمانان آمار كمتری از خودكشی دارند، و یهودیان بیشتراز مسیحیان پروتستان خودكشی می كنند . از سوی دیگر در بعضی از گروه ها برای اعتقادات خاصی كه دارند و برای هدف و یا اهدافی كه دارند به عنوان نوعی قربانی ، برای آن هدف ، خودكشی می كنند.
مكان زندگی : آمار خودكشی در روستاها و شهرهای كوچك در مقایسه با شهرهای بزرگ كمتراست و این می تواند به دلیل وجود قید و بندهای خانوادگی و اجتماعی و ارتباطات خاص محلی باشد؛ همچنین در روستاها و شهرهای كوچك فشارهای روانی كمتری به انسان ها وارد می شود تا در شهرهای بزرگ.
ازدواج : افرادی كه ازدواج كرده اند كمتر به فكر خودكشی می افتند و خانواده هایی كه فرزند دارند كمتر از خانواده های بدون فرزند خودكشی می كنند. همچنین افرادی كه بعد از ازدواج ، زندگی شان منجر به جدایی شده است بیشتر از افرادی كه همسر خود را از دست داده اند خودكشی می كنند.
از دیدگاه اجتماعی : افرادی كه از نظر اجتماعی منزوی و گوشه گیر هستند و ارتباطات اجتماعی كمتری دارند اقدام به خودكشی بیشتری دارند و آنها كه ارتباطات اجتماعی بیشتر و پایدارتری دارند كمتر به فكر خودكشی می افتند. درحقیقت عدم توانایی دربرقراری ارتباطات اجتماعی و عدم توانایی همسویی با گروه های مختلف اجتماعی و تنهایی ، احتمال اقدام به خودكشی را افزایش می دهد.
داشتن كار و شغل : كاركردن و داشتن شغل ، خطر خودكشی را كم می كند. بعضی از كارهای سخت و طاقت فرسا و فشارهای روانی محیط كار كه خستگی جسمی و روانی را ایجاد می نماید احتمال اقدام به خودكشی را بالا می برد . به همین دلیل است كه آمارها نشان می دهد خودكشی در پزشكان دو برابر دیگران است . عوامل دیگری مانند ورشكستگی ، تنزل مقام و... نیز احتمال خودكشی را بالا می برد.
سلامتی و بیماری : سلامتی و بیماری در خودكشی نقش دارند، افرادی كه از سلامت جسمی برخوردارند كمتر اقدام به خودكشی می نمایند. 50 % از مردانی كه دچار بیماری سرطان هستند و 70% از زنانی كه دچار انواع سرطان و یا انواع دیگر سرطان هستند خودكشی می كنند. به طور كلی بیماری های سخت جسمی و درازمدت ، بیماری هایی كه ایجاد معلولیت های حركتی می كنند و یا باعث دردهای مزمن می گردند، بیماری هایی كه روابط اجتماعی را محدود می نمایند ، احتمال و یا آمار خودكشی را بالا می برند.
تبیان

امام صادق (ع) در باره عاقبت خود کشی می فرمایند: « هر کس خود کشی کند، برای همیشه در آتش جهنم می ماند... .» [3] این روایات و نمونه های دیگر نشان از شدت برخورد اسلام با این پدیده دارد. پس هرگز به خود کشی به عنوان یک راه حل نگاه نکنید. اگر چه دیگران متوجه این عمل نشوند و بسیار طبیعی نشان داده شود، ولی در واقع و نزد خداوند ، چیزی مخفی نیست. مطمئن باشید اگر در مسیر درست گام بردارید بعد از مدت کوتاهی همه نظرات را به خود جلب خواهید کرد و موجب افتخار خانواده خواهید شد.

آره یه موقع که خودم از همه چی خسته شده بودمو فکر میکردم دنیا برای من تموم شده به همچین فکری افتادم ولی خدا زد تو سرمو گفت این چه دیونه بازیه و...

یه مورد دیگه هم رفیقم بود که بعد از رفتن به یه خواسته گاری و جواب رد شنیدن از اون خوانواده تصمیم به خودکشی میگیره و خودش رو با تعداد زیادی قرص مصموم میکنه که با فهمیدن سریع خونوادشون اونو به بیمارستان میبرنو خدارو شکر زنده میمونه و از کاری که کرده هم کاملا پشیمون میشه

اره من گاهی اوقات بهش فکر می کنم.
ولی هیچ وقت انجامش نمیدم حتی مواقعی که احساس میکنم به اخر خط رسیدم.چون خودکشی مال انسان های ضعیف هست.

راستش هیچ وقت حاضر به انجامش هم نیستم....یه بار بهش فکر کردم اما نه به این دلیل که به آخر خط رسیدم چون دیدم یه دختری به علت شخصی و مشکلی که باخانوادش داشت خودسوزی کرد....فقط بهش فکر کردم که آیا منم در بدترین شرایط حاضرم چنین کاری انجام بدم؟؟؟ جواب با قاطعیت نه بود....اما خوب منم یه انسانم هنوز در شرایطی قرار نگرفتم که بخوام خودکشی رو تنها راه فرار از مشکلم بدونم، امیدوارم هیچ وقت هم اونقدر ضعیف نشم که بخوام بهش فکر کنم و اونو یه راه حل بدونم......ولی گاهی که میشنوم با خودم فکر میکنم یعنی واقعا راه دیگه ای وجود نداشت؟؟؟

البته یه شرایطی هست که حتی فکر کردن بهش تنمو میلرزونه نمیدونم در اون شرایط بهش فکر و عمل خواهم کرد یا نه....با توجه به شناختی که از خودم دارم میدونم با اکثر شرایط ناخواسته و بد روزگار یه جورایی کنار میام اما مطمئن نیستم که در این مورد واقعا اینجوری باشه[bihes] امیدوارم در اون لحظه هم خدا یه عقل درست و حسابی بهم بده

همیشه با صبر کردن به چیزی که میخوایم نمیرسیم شاید به ایده آل ها هم نرسیم اما شاید بتونیم در آخر راه با کمی تلاش و سر سختی به چیزی که حداقل خیلی هم به ضررمون نباشه برسیم نه؟؟ اینو تجربه کردم که میگم[cheshmak]

خودکشی یه جور فکر مسمومه.....متاسفانه سم هم زودی پخش میشه.......جوری که طرف به خودش میاد و میبینه خودکشی هم کرده.....تو یه لحظه با این فکر مسموم ناخودآگاه به هیچ چیز دیگه ای فکر نمیکنه و انگار از نظر ذهنی به بن بست رسیده ولی بعضی افراد(نمیگم همه چون از همه خبر ندارم اما از همین بعضیا یه خبرایی دارم) وقتی اقدام میکنن بعدش حتی لحظه ای قبل از مرگ پشیمون میشن نمیدونم شاید اون لحظه ذهنشون از خودکشی آزاد شده و از قضا یه راه حل به ذهنشون میرسه و پشیمون از اینکه چه راحت به خودکشی فکر و عمل کردن[nadanestan]

به نظرم هر آدمی تو زندگیش وقتی سن بلوغ رو رد کرد باید حداقل یک بار خودشو بکشه.(خودکشی روحی) تو این راه ممکنه جسمت هم از بین بره ولی روحت پاک بشه ارزشش رو داره.[golrooz]

راستش من نه
ولی خواهر یکی از دوستانم چندین بار خودکشی کرده بود،اونم به خاطر شرایط زندگیش،افسردگی داشت.ولی فکر میکنم الان حالش بهتر باشه نسبت به چند سال پیش