نمایش نسخه قابل چاپ
مــردانگی ات را
بــا شکســتــن دل دختـری
کـه دیـوانـه ی توسـت ثابت نکـن
مـردانگـی ات را
بــا غـرور بـی انــدازه ات
... بـه دختـری کـه عـاشـق تـوست ثـابت نکـن
مــردانگــی را
زمانــی میتوانــی نشــان دهـی
که دختــری
با تمـام تنهـــایی اش بــه تو تکیــه کرده
که دختــری
با تکیـه به غــرور تو
به قـــدرت تو
در این دنیـــای پر از نامــردی
قـــدم بـــر میـــدارد
بین اینهمه ضمیر ؛
فقط " او " کافیست ...
هی ، هو ؛ او
این تشابه، تصادفی نیست .
اینبار تاکید جمله را عوض میکنم
بین اینهمه ضمیر ؛
فقط او " کافی " ست ...
تسلیم میشوم و لبخند میزنم ...
گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت
سالها هست که از دیده‌ی من رفتی لیک
دلم از مهر تو آکنده هنوز
دفتر عمر مرا
دست ایام ورقها زده است
زیر بار غم عشق قامتم خم شد و پشتم بشکست
در خیالم اما
همچنان روز نخست تویی آن قامت بالنده هنوز
در قمار غم عشق
دل من بردی و با دست تهی
منم آن عاشق بازنده هنوز
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
گر که گورم بشکافند عیان می‌بینند
زیر خاکستر جسمم باقیست
آتشی سرکش و سوزنده هنوز
گذاشتــم به دارم بکشنــد!
بــی گنــاه بـــودم اما….
حوصلـــه اثبـــاتش را نـــداشتم…!
عشق یعنی حال خوب داشتن
گاهي خدا میاد و گوشمو محكم ميگيره داد ميزنه :
آهاي بشين وغر نزن همينه كه هست !
بعد چشمك ميزنه و آروم ميگه :
صبركن همه چيز درست ميشه....