مشاعره

منم كه ديده به ديدار دوست كردم باز
چه شكر گويمت اي كارساز بنده نواز

زنهار از آن عبادت شیرین دلفریب
گویی که پسته تو سخن در شکر گرفت

تا تو مراد من دهي كشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسي من به خدا رسيده ام

من اگر خوبم و گر بد تو برو خود را باش
كه گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

تا گنج غمت در دل ويرانه مقيم است*****همواره مرا کوي خرابات مقام است

نشنو از نی ، نی حصیری بی نواست

بشنو از دل ، دل حریم کبریاست

نی بسوزد خاک و خاکستر شود

دل بسوزد خانه ی دلبر شود

عشق يعني سالهای عمر سخت

عشق يعني زهر شيرين بخت تلخ

عشق يعني خواستن له له زدن

عشق يعني سوختن پر پر زدن

عشق يعني جام لبریز از شراب

عشق يعني تشنگی يعني سراب

عشق يعني لایق مریم شدن

عشق يعني با خدا همدم شدن

عشق يعني لحظه های بي قرار

عشق يعني صبر يعني انتظار

عشق يعني از سپیده تا سحر

عشقيعني پا نهادن در خطر

عشق يعني لحظه ي ديدار يار

عشق يعني دست در دست نگار

عشق يعني آرزو يعني امید

عشق يعني روشني يعني سپيد

عشق يعني غوطه خوردن بین موج

عشق يعني رد شدن از مرز اوج

@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-@};-

دوست خوبم عليرضا جان قانون مشاعره رو كه مي دوني بايد با آخرين حرف شعر نفر قبلي يه شعري بزاري.

جز آستان توام در جهان پناهي نيست
سر مرا به جز اين در حاله گاهي نيست

تو را کرده مرا عشقت اسیر ----- قسم دار که تا دنیا بود عشقت ز دستانم نگیر

رشته تسبيح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقي سيمين تاق بود