نمایش نسخه قابل چاپ
از زماني كه خدا ساخت بهشت
از زماني كه گل آدم خاكي ، بيفتاد به خشت
يا زماني كه هوس قصه مستانه نوشت
من شدم يكه و تنها ، تو شدي واله و شيدا
سيب هم توطئه بود
سرنوشت گريه نوشت
سرنوشت گريه نوشت
اشرف خلق دگر باطل بود
خاك مصرف شده بي حاصل بود
عشق هم بازي بود
لاجرم خالق اين ملك ز خلق راضي بود
سرنوشت گريه نوشت
سرنوشت گريه نوشت
امشب سکوت خانه رنگ عزا گرفته
با هق هق ستاره بغض هوا گرفته
از گریه های باران فهمیده ام من امشب
از دست آدمیزاد قلب خدا گرفته
از من نپرس هرگز با این همه خوشی ها
شعرم چرا سیاه است قلبم چرا گرفته
ما انتهای یک درد، ما انتهای دوری
از بی تفاوتی ها معنای ما گرفته ...
معذرت خواهی همیشه به این معنا نیست که تو اشتباه کردی و حق با یکی دیگه است معذرت خواهی یعنی: اون رابطه بیشتر از غرورت برات ارزش داره
گاهی دلت از سن و سالت می گیرد
میخواهی کودک باشی
کودکی به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه می برد
و آسوده اشک می ریزد
بزرگ که باشی
باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی ...
از همه دوستان برای مدت نامعلومی خداحافظی می کنم .
همه شما رو دوست می دارم . مراقب خوبی های خود باشید . [golrooz]
when you care about someone as much as i do about you
,
being a part is a hard thing to get used to
I thought I'd handle it just fine.... and that I'd happy
just to keep you on my mind.
But it isn't always that easy
...........
آدمی که منتظر است هیچ نشانه ای ندارد
هیچ نشانه خاصی!
فقط با هر صدایی برمیگردد . .
می روم...به کجا؟
نمی دانم ....حس بدی ست... بی مقصدی!
کاش نه باران بند می آمد... نه خیابان به انتها می رسید....