مشاعره

دوش از درم آمد آن مه لاله نقاب
سیرش نه بدیدیم و روان شد به شتاب

بردرت می آمدم, هرشب مراوامیزدی
گفتمت نامهربانی دم ز حاشامیزدی

یکی قطره باران ز ابری چکید/خجل شد چو پهنای دریا بدید

دردم از یار است و درمان نیز هم[golrooz][golrooz][golrooz][golrooz][golrooz][golrooz][golrooz]دل فدای او شد و جان نیز هم

​حافظ

مهرت به دل نشست و عشقت بزد به جانم
آن گیسو ی بهشتی برد از سرم امانم

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم

جامه کس سیه و دلق خوذد ارزق نکنیم

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

ما را ز تو جز خودت تمنایی نیست / حلوا به آن ده که محبت نچشیده

هر آن طفل چو جور آموزگار/نبیند جفا بیند از روزگار

رای رای توست خواهی جنگ خواهی اشتی[golrooz][golrooz][golrooz][golrooz][golrooz][golrooz][golrooz]ما قلم در سر کشیدیم اختیار خویش را