پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
(آيه 128)
آخرين آيات قرآن مجيد: اين آيه و آيه بعد كه آخرين آياتى است كه بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل شده است، و با آن سوره برائت پايان مىپذيرد، در واقع اشارهاى است به تمام مسائلى كه در اين سوره گذشت.
نخست روى سخن را به مردم كرده، مىگويد: «پيامبرى از خودتان به سوى شما آمد»! (لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ).
«مِنْ أَنْفُسِكُمْ» (از خودتان) اشاره به شدت ارتباط پيامبر صلّى اللّه عليه و آله با مردم است، گويى پارهاى از جان مردم و روح جامعه در شكل پيامبر صلّى اللّه عليه و آله ظاهر شده است.
پس از ذكر اين صفت به چهار قسمت ديگر از صفات ممتاز پيامبر صلّى اللّه عليه و آله كه در تحريك عواطف مردم و جلب احساساتشان اثر عميق دارد اشاره كرده، نخست مىگويد: «هر گونه ناراحتى و زيان و ضررى به شما برسد براى او سخت ناراحت كننده است» (عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ).
و به شدت از رنجهاى شما رنج مىبرد.
ديگر اين كه: «او سخت به هدايت شما علاقهمند است» و به آن عشق مىورزد (حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ).
سپس به سومين و چهارمين صفت اشاره كرده، مىگويد: «او نسبت به مؤمنان رءوف و رحيم است» (بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ).
بنابراين هرگونه دستور مشكل و طاقت فرسايى را مىدهد- حتى گذشتن از بيابانهاى طولانى و سوزان در فصل تابستان، با گرسنگى و تشنگى، براى مقابله با يك دشمن نيرومند در جنگ تبوك- آن هم يك نوع محبت و لطف از ناحيه او و براى نجات شما، از چنگال ظلم و ستم و گناه و بدبختى است.
(آيه 129)
در اين آيه كه آخرين آيه سوره توبه است، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله را دلدارى مىدهد كه از سركشيها و عصيانهاى مردم، دلسرد و نگران نشود، مىگويد: «اگر آنها روى از حق بگردانند (نگران نباش و) بگو: خداوند براى من كافى است» چرا كه او بر هر چيزى تواناست (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ).
«همان خداوندى كه هيچ معبودى جز او نيست» و بنابراين تنها پناهگاه اوست (لا إِلهَ إِلَّا هُوَ).
آرى «من تنها بر چنين معبودى تكيه كردهام، و به او دلبستهام و كارهايم را به او واگذاردهام» (عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ).
«و او پروردگار عرش بزرگ است» (وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ).
جايى كه عرش و عالم بالا و جهان ماوراء طبيعت با آن همه عظمتى كه دارد، در قبضه قدرت او، و تحت حمايت و كفالت اوست، چگونه مرا تنها مىگذارد و در برابر دشمن يارى نمىكند؟ مگر قدرتى در برابر قدرتش تاب مقاومت دارد؟ و يا رحمت و عطوفتى بالاتر از رحمت و عطوفت او تصور مىشود؟
منبع:http://www.qurangloss.ir/thread189-8.html
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
سوره يونس [10]
اين سوره در «مكّه» نازل شده و داراى 109 آيه است.
محتوا و فضيلت اين سوره:
اين سوره كه به گفته بعضى از مفسران بعد از سوره اسراء و قبل از سوره هود نازل شده است روى چند مسأله اصولى و زير بنايى تكيه مىكند، كه از همه مهمتر مسأله «مبدأ» و «معاد» است.
منتها نخست از مسأله وحى و مقام پيامبر صلّى اللّه عليه و آله سخن مىگويد، سپس به نشانههايى از عظمت آفرينش مىپردازد، بعد مردم را به ناپايدارى زندگى مادى دنيا و لزوم توجه به سراى آخرت متوجه مىسازد.
و به تناسب همين مسائل قسمتهاى مختلفى از زندگى پيامبران بزرگ از جمله نوح و موسى و يونس عليهم السّلام را بازگو مىكند و به همين مناسبت نام سوره يونس بر آن گذارده شده است.
و بالأخره براى تكميل بحثهاى فوق در هر مورد مناسبى از بشارت و انذار، بشارت به نعمتهاى بىپايان الهى براى صالحان و انذار و بيم دادن طاغيان و گردنكشان، استفاده مىكند.
لذا در روايتى از امام صادق عليه السّلام مىخوانيم كه فرمود: «كسى كه سوره يونس را در هر دو يا سه ماه بخواند بيم آن نمىرود كه از جاهلان و بىخبران باشد، و روز قيامت از مقربان خواهد بود».- و اين به خاطر آن است كه آيات هشدار دهنده و بيدار كننده در اين سوره فراوان است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
(آيه 1)
در اين سوره بار ديگر با «حروف مقطعه» قرآن رو برو مىشويم كه به صورت «الف- لام- راء» (الر). ذكر شده است.
به دنبال آن نخست اشاره به عظمت آيات قرآن كرده، مىگويد: «آنها آيات كتاب حكيم است» (تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ).
توصيف قرآن به «حكيم» اشاره به اين است كه آيات قرآن داراى آن چنان استحكام و نظم و حسابى است كه هرگونه باطل و خرافه و هزل را از خود دور مىسازد، جز حق نمىگويد و جز به راه حق دعوت نمىكند.
منبع : http://www.qurangloss.ir/thread229.html
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
(آيه 2) سوره ی یونس
رسالت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله: اين آيه به تناسب اشارهاى كه در آيه قبل به قرآن مجيد و وحى آسمانى شده، يكى از ايرادات رائج مشركان را نسبت به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بيان مىكند، همان اشكالى كه بطور مكرر در قرآن مجيد آمده و آن اين كه چرا وحى آسمانى از ناحيه خدا بر انسانى نازل شده، چرا فرشتهاى مأموريت اين رسالت بزرگ را به عهده نگرفته است؟! قرآن در پاسخ اين گونه سؤالات مىگويد: «آيا تعجبى براى مردم دارد كه ما وحى به مردى از آنان فرستاديم» (أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى رَجُلٍ مِنْهُمْ).
سپس به محتواى اين وحى آسمانى اشاره كرده، آن را در دو چيز خلاصه مىكند: نخست اين كه به او وحى فرستاديم كه: «مردم را انذار كن و از عواقب كفر و گناه بترسان» (أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ).
ديگر اين كه: «به افراد با ايمان بشارت ده كه براى آنان در پيشگاه خدا قدم صدق است» (وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ).
تعبير «قَدَمَ صِدْقٍ» يا اشاره به آن است كه ايمان «سابقه فطرى» دارد و يا اشاره به مسأله معاد و نعمتهاى آخرت است و يا اين كه قدم به معنى پيشوا و رهبر است، يعنى براى مؤمنان پيشوا و رهبرى صادق فرستاده شده است.
و ممكن است بشارت به همه اين امور، هدف از تعبير فوق بوده باشد.
باز در پايان آيه به يكى از اتهاماتى كه مشركان كرارا براى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله ذكر مىكردند اشاره كرده، مىگويد: «كافران گفتند اين مرد ساحر آشكارى است» (قالَ الْكافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبِينٌ).
اين گونه تعبيرها كه از ناحيه دشمنان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله صادر مىشد خود دليل روشنى است بر اين كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله كارهاى خارق العادهاى داشته كه افكار و دلها را به سوى خود جذب مىكرده است، مخصوصا تكيه كردن روى سحر در مورد قرآن مجيد خود گواه زندهاى بر جاذبه فوق العاده اين كتاب آسمانى است كه آنها براى اغفال مردم آن را زير پرده سحر مىپوشاندند.
منبع : http://www.qurangloss.ir/thread229.html
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
http://uc-njavan.ir/images/jxo4qfs2a736v6iejqc.gif
صورت دشمن علی(ع) سیاه شد:
روایت شده است که مردی از قریش بنی هاشم گفت:
در شام مردی رادیدم که صورتش سیاه شده بود,در مورد سیاهی صورتش از او سوال کردم
گفت :باخود عهد بستم که هرکس علتش راپرسید
علتش را به گویم که من دشمنی سرسختی باعلی ابن ابی الطالب داشتم و اورا زیاد دشنام میدادم
تا این که شبی خوابیدم و کسی به خوابم امده و به من گفت:
ایا تو دشمن و هتک کننده علی بن ابیطالب هستی؟
گقتم بله!
در این هنگام محکم به صورت من زد وگفت:
خداوند صورتت را سیاه کند وصورتم سیاه شد,هم چنان که می بینی.
بحار الانوار.ج 42.ص8
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
اهمیت دوستی
پیامبر خدا (صلی الله علیه و‌آله):
المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند
Man is influenced by the faith of his friends; be careful of whom you associate with.
بحارالأنوار: 74 / 192
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
هر جامعه ای برای ادارۀ خود، نیازمند مدیر و رهبری لایق است، تا بتواند در سایۀ مدیریت صحیح، جامعه و افراد آن را به سوی اهداف صحیح سوق دهد؛ معمولا برای انتخاب چنین مدیری، شرایط ویژه ای را در نظر گرفته و از میان کسانی که دارای این اوصاف و ویژگی ها باشند، بهترین را انتخاب می کنند. با همۀ اینها می بینیم رهبران و مدیران شایسته برای ادارۀ جوامع بشری بسیار محدود و اندک است. در این میان، خداوند برای راهنمایی مردم در انتخاب صحیح رهبر و مدیر جامعه، رهبرانی را در قالب پیامبر و رسول، فرستاده، تا ضمن هدایت مردم به سوی خدا، الگوی کامل مدیر و رهبر جامعه را نیز به مردم بنمایانند. علاوه بر آن، صفات رهبران موفق را نیز در کتاب کامل خود بیان داشته که به برخی از آن صفات در این آیه پرداخته شده است.
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
صفات ویژۀ رهبران الهی
الف – مردمی بودن
رهبر در یک جامعه، باید احساس همدردی با دیگران داشته باشند؛ تا به نیازها و مشکلات و... آشنا باشد و بتواند راهکارهای مناسب برای رفع نیازهای بشر ارائه دهد و خود نیز در مقام عمل، پیشتاز باشد، تا مردم با دیدن او، عملی بودن دستورات و فرمان هایش را درک و دنبال او حرکت کنند« رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ ».
ب – همدردی با مردم
رهبران باید احساس همدردی با دیگران داشته باشند؛ به طوری که رنج و گرفتاری افراد جامعه، میۀ رنج و تأثر شدید آنان شود و خود را شریک غم های جامعه بدانند تا بتوانند برای رفع آلام مردم، گام های جدی بردارند « عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ ».
ج – دلبستگی عمیق به مردم و علاقه به هدایت آن ها
رهبر جامعه باید به مردم علاقه مند بوده، به هدایت آن ها عشق بورزد. همچنین برای خیر و سعادت جامعه و هرگونه پیشرفت و ترقی و خوشبختی جامعه از هیچ کوششی دریغ نورزد؛ به طوری که در موارد لازم، از جان و مال خویش نیز بگذرد « حَرِيصٌ عَلَيْكُم ».
د- محبت و مهربانی به دوستان
محبت و مهربانی، صفت دیگر رهبر جامعه است که باید به دوستان و فرمانبرداران جامعه ابراز دارد، به طوری که افراد جامعه این محبت و مهربانی را احساس کرده و در مقابل، مردم نیز محبت خویش را در قالب وفاداری و اطاعت پذیری از فرامین وی اظهار نمایند « بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ».
ه – ترحم و بخشش دربارۀ، گناهکاران و مخالفان
در هر جامعه، خطاکار و مخالف حکومت وجود دارد. حاکم باید در برخورد با این گروه نیز از در رحمت وارد شده و هدفش، هدایت آنها به صراط مستقیم باشد « رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ».
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
مصداق روشن و کامل رهبران الهی
کامل ترین مصداق این رهبری، پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله است که آیۀ مورد نظر، دربارۀ آن حضرت نازل شده و از زبان خداوند این اوصاف برای این رهبر الهی تبیین شده است. به راستی پیامبر صلی الله علیه و آله از میان خود مردم برخاست و با آنها زندگی کرد، به طوری که سختی هاو مشقت های مردم، او را می آزرد و به آنها عشق می ورزید و با آنها رئوف و مهربان بود. پس از پیامبر، امیرالمؤمنین علی(ع) دارای چنین اوصافی بودند و فرزندان گرانقدرش یکی پس از دیگری پا جای پای پدر و جدّ گرامیشان گذاشته و رهبری معنوی جامعه را به عهده داشتند، تا روزی که – انشاالله – امام زمان (عج) ظهور کند و رهبری ظاهری را بر عهده گیرد و جهان را با بهترین مدیریت به سوی عدل و داد سوق دهد.
پاسخ : صفحه ی 116 از قرآن کریم شامل آیات 121 تا 129 از سوره ی توبه و آیات 1 تا 2 سوره ی یونس
پیام های این آیۀ شریفه
1 . امتنان الهی بر مؤمنان به سبب انتخاب فردی دلسوز، رئوف و مهربان از میان آنان برای پیامبری « لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ ... رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ».
2 . از عوامل تأثیر کلام در دیگران، خیرخواهی، دلسوزی، مهربانی، بی توقعی و تواضع است « عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ».
3 . توجه به خصلت های پیامبر صلی الله علیه و آله ، زمینه ساز سرنهادن انسان ها به اطاعت او است « لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ».
برگرفته از کتاب تفسیر همراه
پاسخ : صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
قربون خدا برم من اشتباهات زیاذی تو زندگیم داشتم ولی موقعی که یه ببخشید به خدا گفتم دیدم چقدر راحت میبخشه چه برسه به اینکه توبه واقعی داشته باشیم شاید باورتون نشه ولی خدا دو سه بار منو از مرگ حتمی نجات داد کافیه از کارهای اشتباهمون توبه کنیم و به سمت خدا بریم اون در هر حالی مارو قبول میکنه .
