زندگی تعداد نفسها نیست!
زندگی تعداد لبخندهای
کسانیست
که دوستشان داریم
نمایش نسخه قابل چاپ
زندگی تعداد نفسها نیست!
زندگی تعداد لبخندهای
کسانیست
که دوستشان داریم
چرا هميشه گفته ميشود . . .
«««« سکوت نشانه ي رضايت است »»»»
چرا نمي گويند :
نشانه ي درديست عظيم ، که لب ها رابه هم دوخته است...!!!
چرا نمي گويند : نشانه ي ناتواني گفتار ،از بيان سنگيني رفتار افراد است...!!!
چرا نمي گويند : نشانه ي دلي شکسته است که ،
نميخواهد با باز شدن لب ها از همديگر ،
صداي شکسته شدنش را نامحرمان متوجه شوند . . . ! ! ! ؟ ؟
پس سکوت هميشه نشانه ي رضايت نيست . . .
سکوت سر شار از ناگفتني
هاست..........
خدایا رحم کن به کسی که تمام سرمایه اش امید به توست
یک نُت راغلط نواختن بی اهمیت است ؛ بدون احساس نواختنش غیر قابل بخشش!
"بتهوون"
درک کردن من ...
سخت است ...
سخت است درک کردن من که ...
غم هایم را خودم میدانم و دلم ...
که همه تنها بخندهایم را می بینند :
و حسرت میخورند به خاطر شاد بودنم ...
به خاطر خنده هایم ...
و هیچکس ...
جز خودم نمیداند چقدر تنهایم ...
که چقدر می ترسم ...
از باختن ...
از یخ زدن احساس و قلبم ...
و از زندگی ...
اگر يک نفر
هر آنچه که
از درونش برمي آيد را بنويسد
بي شک از درون او
کسي رفته است !
ايلهان برک
ترجمه : سيامک تقي زاده