پاسخ : صفحه ی 113 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی توبه
«وقتى به سوى آنان بازگشتيد براى شما به خدا سوگند مىخورند تا از ايشان صرفنظر كنيد پس از آنان روى برتابيد چرا كه آنان پليدند و به [سزاى] آنچه به دست آوردهاند جايگاهشان دوزخ خواهد بود»
اعراض از منافقان:
کلمات «تُعرضوا» و «اَعرِضوا» هر دو از مادۀ «اِعراض» هستند؛ ولی برای دو معنا به کار می روند. معنای نخست وقتی است که منافقین از مؤمنان درخواست اعراض می کنند «لِتُعْرِضُواْ عَنْهُمْ»؛بدین معنی که از شما می خواهند در برابر نفاق آنها سکوت کنید و آنها را سرزنش نکنید. معنای دوم وقتی است که خدا به مؤمنان می فرماید: «أَعْرِضُواْ عَنْهُمْ»؛«از آنها اعراض کنید». این به معنای روی گردانی از منافقان به خاطر کوچک شمردن و خوار کردن و هم نشین نشدن با آنان است. در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده که «چهار چیز دل ها را فاسد می کند و یکی از آن چهار چیز ، هم نشینی با مردگان است.»؛ پرسیدند: ای رسول خدا، مردگان چه کسانی هستند؟ فرمودند : «گمراهان از ایمان و منحرفان از احکام الهی». {وسائل الشیعه، ج 16، ص 266}
پاسخ : صفحه ی 113 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی توبه
http://uc-njavan.ir/images/7um2vm66e9jm7ak7fw8.gif
از سخنان امام زمان(عج):
دختر رسول خدا برای من اسوه حسنه است که از او تبعیت می کنم.
-----------------------------------------------------------------------------------------
من تضمین میکنم که هریک از شیعیان تقوا پیشه کند از
فتنه ها و ظلمت های گمراهی در امان باشد.
--------------------------------------------------------------------------------------
همه برای ظهور من دعا کنیدشما پیوسته در دایره
نظارت من هستید
بی تردید نجات شما در ظهور من است.
---------------------------------------------------------------------------------------
التماس دعا
پاسخ : صفحه ی 113 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی توبه
خیلی گلی واقعا اگه بر خدا توککل کنی میتونیم قران را ختم کنیم
پاسخ : صفحه ی 113 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی توبه
بسیار تشکر میکنم ازاین کار بسیار جالب.نکته ای مهم که باید بگم اینه که باید درقران تدبر بشه.تدبر یعنی چه؟یعنی دقت وتفکر درایات قران که هم بفهمیم وهم عمل کنیم. تفکر درقران مخصوص فقط فقها نیست بلکه همه باید این کاررو بکنن
صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
[golrooz] صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه [golrooz]
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَءَاخَرُونَ اعْتَرَفُوا۟ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا۟ عَمَلًا صَٰلِحًا وَءَاخَرَ سَيِّئًا عَسَي اللَّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(102)
و ديگراني هستند كه به گناهان خود اعتراف كرده و كار شايسته را با [كاري] ديگر كه بد است درآميخته اند اميد است خدا توبه آنان را بپذيرد كه خدا آمرزنده مهربان است(102)
خُذْ مِنْ أَمْوَٰلِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(103)
از اموال آنان صدقه اي بگير تا به وسيله آن پاك و پاكيزه شان سازي و برايشان دعا كن زيرا دعاي تو براي آنان آرامشي است و خدا شنواي داناست(103)
أَلَمْ يَعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَٰتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ(104)
آيا ندانسته اند كه تنها خداست كه از بندگانش توبه را مي پذيرد و صدقات را مي گيرد و خداست كه خود توبه پذير مهربان است(104)
وَقُلِ اعْمَلُوا۟ فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَيٰ عَٰلِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(105)
و بگو [هر كاري مي خواهيد] بكنيد كه به زودي خدا و پيامبر او و مؤمنان در كردار شما خواهند نگريست و به زودي به سوي داناي نهان و آشكار بازگردانيده مي شويد پس ما را به آنچه انجام مي داديد آگاه خواهد كرد(105)
وَءَاخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(106)
و عده اي ديگر [كارشان] موقوف به فرمان خداست يا آنان را عذاب مي كند و يا توبه آنها را مي پذيرد و خدا داناي سنجيده كار است(106)
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا۟ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًۢا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَآ إِلَّا الْحُسْنَيٰ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ(107)
و آنهايي كه مسجدي اختيار كردند كه مايه زيان و كفر و پراكندگي ميان مؤمنان است و [نيز] كمينگاهي است براي كسي كه قبلا با خدا و پيامبر او به جنگ برخاسته بود و سخت سوگند ياد مي كنند كه جز نيكي قصدي نداشتيم و[لي] خدا گواهي مي دهد كه آنان قطعا دروغگو هستند(107)
لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَي التَّقْوَيٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا۟ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ(108)
هرگز در آن جا مايست چرا كه مسجدي كه از روز نخستين بر پايه تقوا بنا شده سزاوارتر است كه در آن [به نماز] ايستي [و] در آن مرداني اند كه دوست دارند خود را پاك سازند و خدا كساني را كه خواهان پاكي اند دوست مي دارد(108)
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَٰنَهُ عَلَيٰ تَقْوَيٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَٰنٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَٰنَهُ عَلَيٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّٰلِمِينَ(109)
آيا كسي كه بنياد [كار] خود را بر پايه تقوا و خشنودي خدا نهاده بهتر است يا كسي كه بناي خود را بر لب پرتگاهي مشرف به سقوط پي ريزي كرده و با آن در آتش دوزخ فرو مي افتد و خدا گروه بيدادگران را هدايت نمي كند(109)
لَا يَزَالُ بُنْيَٰنُهُمُ الَّذِي بَنَوْا۟ رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّآ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(110)
همواره آن ساختماني كه بنا كرده اند در دلهايشان مايه شك [و نفاق] است تا آنكه دلهايشان پاره پاره شود و خدا داناي سنجيده كار است(110)
۞ إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَيٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَيٰةِ وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْءَانِ وَمَنْ أَوْفَيٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا۟ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(111)
در حقيقت خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهاي] اينكه بهشت براي آنان باشد خريده است همان كساني كه در راه خدا مي جنگند و مي كشند و كشته مي شوند [اين] به عنوان وعده حقي در تورات و انجيل و قرآن بر عهده اوست و چه كسي از خدا به عهد خويش وفادارتر است پس به اين معامله اي كه با او كرده ايد شادمان باشيد و اين همان كاميابي بزرگ است(111)
صدق الله العلي العظيم
پاسخ : صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
«و بگو [هر كارى مىخواهيد] بكنيد كه به زودى خدا و پيامبر او و مؤمنان در كردار شما خواهند نگريست و به زودى به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانيده مىشويد پس ما را به آنچه انجام مىداديد آگاه خواهد كرد»
در قرآن کریم، از روش های گوناگونی برای غفلت زدایی انسان استفاده شده است؛ از جمله توجه دادن انسان به این که اعمال وی، ناظر و مراقب دارد و اعمال او نه تنها در دید خداوند می باشد، بلکه حتی رسول خدا صلی الله علیه و آله و دیگر اولیای دین نیز شاهد آنند. این آیۀ شریفه، به همگان خطاب می کند که عمل کنید و بدانید که هر رفتاری که داشته باشید (چه عمل خوب و چه عمل بد) خداوند و پیامبرش و مؤمنان آن را می بینند و شما در معرض دید آن ها خواهید بود.
اطلاع خداوند از اعمال، بدیهی است؛ اما منظور از دیدن اعمال توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و مؤمنان چیست؟ آیا از طریق عادی آگاه می شوند یا گونۀ خاصی از آگاهی است؟ و نیز توجه و ایمان به این حقیقت چه اثر عمیقی در پاک سازی اعمال و نیّات دارد؟
اعلام مهم
این آیۀ شریفه، با «قُل» شروع می شود و بیانیه ای است که اعلام می کند هر جه خدا به شما دستور داده است، انجام دهید زیرا او عمل شما را می بیند. یعنی کارهای شما را می داند و بدان پاداش می دهد و نیز پیامبرِ او همۀ آن را می داند و نزد خدا بدان گواهی می دهد، همچنین مؤمنان نیز آن را می دانند.
پاسخ : صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
عرضۀ اعمال
اگر انسان احساس کند شخصی مراقب او است، معمولا وضع خود را چنان تنظیم می کند که مورد اشکال نباشد. شخصیّت مراقب نیز در مراقبت تأثیر دارد. از کسانی که قطعا بر اعمال فرد ناظر و آگاه هستند، علاوه بر خدا، رسول او و مؤمنان واقعی می باشند. این آیه طبق عقیدۀ شیعه، عرضه اعمال بر اولیای خدا را بیان می کند.
این آگاهی و نظارت بر اعمال، مقدمۀ پاداش و کیفری است که در جهان دیگر در انتظار او است؛ لذا به دنبال این جمله می افزاید: و به زودی به سوی کسی که آگاه از پنهان و آشکار است، باز می گردید، و شما را به آن چه عمل کرده اید خبر می دهد و طبق آن جزا خواهد داد.
مؤمنان ناظر چه کسانی هستند؟
منظور از مؤمنان در آیه، تمام افراد با ایمان نیستند؛ بلکه گروه خاصی هستند؛ زیرا به طور مسلم، اعمال مردم برای همۀ مؤمنان مشهود نیست و از آن اطلاعی ندارند؛ پس مراد از «المؤمنون» فقط گروه خاصی هستند ( الف و لام در «المؤمنون» برای عهد است، نه برای جنس ). این مؤمنان خاص، به اذن خدا از اسرار غیب آگاهند و به مقامی رسیده اند که مانند پیامبر صلی الله علیه و آله و در طراز او بوده و آنها نیز شاهد اعمال هستند. آن ها همان صلحای امت می باشند که در أس آنها امامان معصوم علیهم السلام قرار دارند که جانشین پیامبر صلی الله علیه واله بوده و از مقام ولایت الهی برخوردارند.
روایات فراوانی نیز وارد شده است که پیامبر صلی الله علیه و آله و جانشینان او از اعمال همۀ امت آگاه بوده و خداوند، از طریق خاصی اعمال امت را بر آنها عرضه می کند. نیز آمده است که اعمال امت، هر هفهدو هر شبانه روز بر پیامبرصلی الله علیه وآله – حتی پس از رحلت حضرت – از سوی خداوند عرضه می شود.
با پذیرش این حقیقت می فهمیم این افراد، مؤمنان خاصی هستند و این عرضۀ اعمال شامل همۀ دوران – حتی پس از پیامبر صلی الله علیه و آله نیز – بوده است و هم به روح آن حضرت و هم به حجت زندۀ خدا عرضه می شود. از سوی دیگر، آیۀ شریفه دلیلی بر وجود امام زنده در هر عصر می باشد.
پاسخ : صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
در محضر پیامبر و معصومان علیهم السلام
مولا امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«تمام اعمال مردم، هر روز صبح به پیامبر عرضه می شود؛ اعمال نیکان و بدان؛ بنابرابن مراقب باشید و این مفهوم گفتار خداوند است که می فرماید:«وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ». این را فرمودند ساکت شدند.»
در حدیث دیگری مولا امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند:
«تمام اعمال شما بر پیامبرتان هر عصر پنج شنبه عرضه می شود؛ بنابراین باید از اینکه عمل زشتی از شما بر پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه شود، شرم کنید.»
این عرضه، روزانه یا هر هفته و هر ماه انجام می شود؛ اگر اعمال ما خوب باشد، اولیای خدا از ما شادمان شده و اگر ناشایست باشد، نگران و اندوهگین می گردند.
مولا امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ای مردم! با گناه خود، رسول خدا را نارا حت نکنید».
پاسخ : صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
پیام های این آیۀ شریفه
1 . هر چه بینندۀ اعمال بیشتر باشد، شرم و حیای انسان از خلافکاری بیشتر است؛ به ویژه اگر بیننده، خدا و پیامبر و مؤمنان باشند« فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ».
2 . عمل، معیار سنجش است. آنچه در دنیا بر اولیای خدا عرضه می شود، عمل است. همچنین آنچه در قیامت مورد حساب قرار می گیرد، عمل است « اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ ... فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ».
3 . اعمال انسان، حقایقی دارد که در قیامت برای او روشن خواهد شد « فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ ... فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ».
4 . توجه انسان به نظارت خدا و رسول و مؤمنان بر اعمالش، بازدارندۀ او از خطا و تشویق کننده به نیکی ها است « قُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ ... فَيُنَبِّئُكُم ... ».
برگرفته از کتاب تفسیر همراه چاپ اوقاف
پاسخ : صفحه ی 114 از قرآن کریم شامل آیات 102 تا 111 از سوره ی توبه
http://uc-njavan.ir/images/ghedivpt26x573h4t4j.gif
مدائنی روایت میکند که حضرت علی ع جمعی را دم در خانه خود دید از قنبر پرسیدند.
این ها کیستند؟
گفت:ای امیر المومنین!ان ها عده ای ازشیعیان تو هستند.
امام فرمود:پس چرا من اثری از تشیع درسیمای ان ها نمی بینم؟
قنبر جواب داد:مگر سیمای ان ها بایدچگونه باشد؟
امام ع جواب دادند:شکم تهی از فرط گرسنگی
لب خشک از تشنگی
چشم نمناک از گریه و زاری
