مشاعره

ولی همدرد ویاری مصلحت بین
که استظهار هر اهل دلی بود

در این بازار اگر سودی است با درویش خرسند است / خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی [golrooz]

یک نعره مستانه ز جایی نشنیدیم
ویران شود این شهر که میخانه ندارد

[golrooz]در چمن آمد غزلی نغز خواند / رقص کنان بال و پری برافشاند [golrooz]

در این پاییز طولانی در این بی برگی ممتد
بهاری کاش می آمد دل ما را ورق میزد

دانی چمن از چیست چنین خرم و شاد [golrooz]
بهر آن است که دل هی حزین شاد کند [golrooz]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد ------------- جز غم که هزار آفرین بر غم باد

در جهان نتوان اگر مردانه زیست / همچو مردان جان سپردن زندگیست

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
بدین سان خوابها را با تو زیبا می کنم هرشب