پاسخ : صفحه ی 110 از قرآن کریم شامل آیات 61 تا 70 از سوره ی توبه
http://uc-njavan.ir/images/t29blyeyad6l6ikrbya0.gif
أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وِأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿۷۰﴾
«آيا گزارش [حال] كسانى كه پيش از آنان بودند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و اصحاب مدين و شهرهاى زير و رو شده به ايشان نرسيده است پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند خدا بر آن نبود كه به آنان ستم كند ولى آنان بر خود ستم روا مىداشتند»
«مؤتفکات» از مادۀ «ائتفاک» به معنای انقلاب و زیر و رو شدن است و اشاره به شهرهای قوم لوط دارد که با زلزلۀ شدیدی زیر و رو گردید.{نمونه،ج 8 ، ص 34}
از مولا امام جعفرصادق(ع) در این باره روایت است:
«آنها قوم لوط بودند که زمین برای آنها زیر و رو شد؛ به صورتی که بلندی های سرزمین آنها، پست ترین نقاط آن گردید»{کافی، ج 8، ص 181}
پاسخ : صفحه ی 110 از قرآن کریم شامل آیات 61 تا 70 از سوره ی توبه
پایداری در کار
رسول خدا (صلّی الله علیه وآله) :
أحَبُّ الأعْمالِ إلَی اللهِ أدْوَمُها وَإنْ قَلَّ
محبوبترین کارها پیش خداوند پایدارترین آنهاست، اگر چه اندک باشد
To God, the best act is the one which is more lasting, however scanty that might be.
صحیح مسلم، ح 1305
پاسخ : صفحه ی 110 از قرآن کریم شامل آیات 61 تا 70 از سوره ی توبه
پاسخ : صفحه ی 110 از قرآن کریم شامل آیات 61 تا 70 از سوره ی توبه
صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَٰتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَوٰةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَوٰةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُو۟لَٰٓئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ(71)
و مردان و زنان با ايمان دوستان يكديگرند كه به كارهاي پسنديده وا مي دارند و از كارهاي ناپسند باز مي دارند و نماز را بر پا مي كنند و زكات مي دهند و از خدا و پيامبرش فرمان مي برند آنانند كه خدا به زودي مشمول رحمتشان قرار خواهد داد كه خدا توانا و حكيم است(71)
وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَٰتِ جَنَّٰتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّٰتِ عَدْنٍ وَرِضْوَٰنٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(72)
خداوند به مردان و زنان با ايمان باغهايي وعده داده است كه از زير [درختان] آن نهرها جاري است در آن جاودانه خواهند بود و [نيز] سراهايي پاكيزه در بهشتهاي جاودان [به آنان وعده داده است] و خشنودي خدا بزرگتر است اين است همان كاميابي بزرگ(72)
يَٰٓأَيُّهَا النَّبِيُّ جَٰهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَٰفِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَيٰهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(73)
اي پيامبر با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنان سخت بگير و جايگاهشان دوزخ است و چه بد سرانجامي است(73)
يحْلِفُونَ بِاللَّهِ مَا قَالُوا۟ وَلَقَدْ قَالُوا۟ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوا۟ بَعْدَ إِسْلَٰمِهِمْ وَهَمُّوا۟ بِمَا لَمْ يَنَالُوا۟ وَمَا نَقَمُوٓا۟ إِلَّآ أَنْ أَغْنَيٰهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُوا۟ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِن يَتَوَلَّوْا۟ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالْءَاخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ(74)
به خدا سوگند مي خورند كه [سخن ناروا] نگفته اند در حالي كه قطعا سخن كفر گفته و پس از اسلام آوردنشان كفر ورزيده اند و بر آنچه موفق به انجام آن نشدند همت گماشتند و به عيبجويي برنخاستند مگر [بعد از] آنكه خدا و پيامبرش از فضل خود آنان را بي نياز گردانيدند پس اگر توبه كنند براي آنان بهتر است و اگر روي برتابند خدا آنان را در دنيا و آخرت عذابي دردناك مي كند و در روي زمين يار و ياوري نخواهند داشت(74)
۞ وَمِنْهُم مَّنْ عَٰهَدَ اللَّهَ لَئِنْ ءَاتَيٰنَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّٰلِحِينَ(75)
و از آنان كساني اند كه با خدا عهد كرده اند كه اگر از كرم خويش به ما عطا كند قطعا صدقه خواهيم داد و از شايستگان خواهيم شد(75)
فَلَمَّآ ءَاتَيٰهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُوا۟ بِهِ وَتَوَلَّوا۟ وَّهُم مُّعْرِضُونَ(76)
پس چون از فضل خويش به آنان بخشيد بدان بخل ورزيدند و به حال اعراض روي برتافتند(76)
فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَيٰ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَآ أَخْلَفُوا۟ اللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا۟ يَكْذِبُونَ(77)
در نتيجه به سزاي آنكه با خدا خلف وعده كردند و از آن روي كه دروغ مي گفتند در دلهايشان تا روزي كه او را ديدار مي كنند پيامدهاي نفاق را باقي گذارد(77)
أَلَمْ يَعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَيٰهُمْ وَأَنَّ اللَّهَ عَلَّٰمُ الْغُيُوبِ(78)
آيا ندانسته اند كه خدا راز آنان و نجواي ايشان را مي داند و خدا داناي رازهاي نهاني است(78)
الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَٰتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(79)
كساني كه بر مؤمناني كه [افزون بر صدقه واجب] از روي ميل صدقات [مستحب نيز] مي دهند عيب مي گيرند و [همچنين] از كساني كه [در انفاق] جز به اندازه توانشان نمي يابند [عيبجويي مي كنند] و آنان را به ريشخند مي گيرند [بدانند كه] خدا آنان را به ريشخند مي گيرد و براي ايشان عذابي پر درد خواهد بود(79)
اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا۟ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَٰسِقِينَ(80)
چه براي آنان آمرزش بخواهي يا برايشان آمرزش نخواهي [يكسان است حتي] اگر هفتاد بار برايشان آمرزش طلب كني هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزيد چرا كه آنان به خدا و فرستاده اش كفر ورزيدند و خدا گروه فاسقان را هدايت نمي كند(80)
صدق الله العلي العظيم
پاسخ : صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
«خداوند به مردان و زنان با ايمان باغهايى وعده داده است كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است در آن جاودانه خواهند بود و [نيز] سراهايى پاكيزه در بهشتهاى جاودان [به آنان وعده داده است] و خشنودى خدا بزرگتر است اين است همان كاميابى بزرگ»
انسان، پس از درک این حقیقت که کجاست و باید در چه جایگاهی باشد، لحظه ای قرار نخواهد داشت و خود را مسافری می داند که برای آن مقصد باید بکوشد، تا به آن وعدۀ الهی که عین حقیقت است و نیل به آن، رستگاری عظیم است، برسد. این آیه، قسمتی از این رحمت گستردۀ الهی را که در انتظار افراد با ایمان است، یادآور می شود.
ویژگیهای بهشت مومنان
از ویژگی های این نعمت بزرگ، آن است که زوال در آن راه ندارد و بهشتیان در آن جاودانه می مانند « خَالِدِينَ فِيهَا ».
از ویژگی های دیگر بهشت این است که خداوند، مسکن های پاکیزه و منزلگاه های مرفّه در قلب بهشت در اختیار آنها قرار داده است«مَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْن».
درک رضایت الهی
آیه به نعمت و پاداش معنوی مؤمنان اشاره کرده می فرماید: « رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ »؛«رضایت و خشنودی خدا [ که نصیب این مؤمنان راستین می شود] از همه چیز برتر و بزرگتر است».
هیچ کس نمی تواند لذت معنوی و احساسی را که به سبب جلب رضایت خدا به انسان به دست می دهد، توصیف کند. این خشنودی، نشان این است که اعمال آنان در این جهان، طبق برنامه الهی بوده است.
این که مؤمن، احساس می کند خدا از او راضی و خشنود است، بزرگترین نعمت و عظیم ترین لذت برای او است که قابل مقایسه با نعمت های بهشتی نیست. نکره آمدن «رضوان» شاید به علت قابل درک نبودن آن، در دنیا است و این که رسیدن به این مقام، نجات و رستگاری بزرگی است.
پاسخ : صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
پیام های این آیۀ شریفه
1 . زن و مرد، در برخورداری از پاداش الهی، برابرند « وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ».
2 . بزرگترین امتیاز بهشت، خلود در آن و جاودانگی نعمت های آن است « خَالِدِينَ فِيهَا ».
3 . زندگی آخرت، تنها معنوی نیست؛ بلکه مادی و جسمانی است « جَنَّاتٍ ... مَسَاكِنَ طَيِّبَةً ».
4 . لذت های معنوی، بالاتر از لذت های مادی بهشت است « رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ».
5 . بهشت نیز درجات و مراتبی دارد « جَنَّاتٍ تَجْرِي » ، « جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ».
6 . رسیدن به پاداش اخروی و رضایت الهی، رستگاری بزرگ است « ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ».
پاسخ : صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
«كسانى كه بر مؤمنانى كه [افزون بر صدقه واجب] از روى ميل صدقات [مستحب نيز] مىدهند عيب مىگيرند و [همچنين] از كسانى كه [در انفاق] جز به اندازه توانشان نمىيابند [عيبجويى مىكنند] و آنان را به ريشخند مىگيرند [بدانند كه] خدا آنان را به ريشخند مىگيرد و براى ايشان عذابى پر درد خواهد بود»
پیامبر صلی الله علیه و آله تصمیم داشت لشکر اسلام را برای مقابله با دشمن آماده سازد؛ برای این منظور از مسلمانان کمک خواست. آنان که توانایی داشتند کمکِ شایانی کردند و عده ای کم درآمد، مثل «ابو عقیل انصاری» و «سالم بن عمیر انصاری» ، کمک ناچیزی کردند.
ولی منافقانِ عیب جو و طعنه زن، به هر دو گروه ایراد می گرفتند و هر دو را مسخره می کردند. این آیات نازل شد و خطاب به پیامبر(ص) فرمود: «اگر هفتاد بار برای آن ها استغفار کنی، هرگز خدا آنها را نمی آمرزد».«إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ »{توبه:80}
پاسخ : صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
دو ویژگی منافقان و ضرورتِ آگاهی مسلمانان
در این آیه، دو ویژگی از ویژگی های منافقان مطرح شده است : عیب جویی و مسخره کردن دیگران؛
منافقان، در صدد کارشکنی و دلسرد کردنِ مؤمنانند و می خواهند چرخ های فعالیت جامعۀ اسلامی از کار بیفتد؛ از این رو علاوه بر این که خود بخیل اند «فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ »{توبه:76}؛ انفاق کنندگان را هم به استهزا می گیرند یا مورد طعنه قرار می دهند. به آنها که مشتاقانه به لشکر اسلام کمک کردند، طعنه زده و آن ها را به ریاکاری متهم کردند و آنهایی را که با اخلاص، مقدار کمی به لشکر اسلام کمک کردند، به تمسخر گرفته و می گفتند: اسلام چه نیازی به کمک های ناچیز شما دارد؟
مسلمانان باید آگاه باشند این ویژگیِ همیشگیِ منافقان در همۀ زمان ها است، باید برابر آن ها ایستاد و مسلمانان را از اهدافِ شومِ آنان آگاه کرد.
کیفیت نه کمیت
این حقیقت، از آیات قرآن به دست می آید که اسلام، بیش از کمیّت، بر «کیفیت عمل» تکیه کرده و برای اخلاص و نیتِ پاک، ارزش فوق العاده ای قائل شده است که آیات فوق، نمونه ای از این منطقِ قرآن است.
همان گونه که از شأن نزولِ آیه پیداست، خداوند، به عمل مختصر کارگر مسلمانی اهمیت داده است که شبی را تا صبح نخوابیده و با قلبی پر از عشق به خدا و اخلاص، کار کرده و توانسته است در لحظات حساس، مقداری خرما به سپاه اسلام کمک کند، و کسانی را که این گونه اعمالِ به ظاهر کوچک را تحقیر می کنند، به شدت توبیخ و تهدید می کند و می گوید مجازاتِ دردناک، در انتظار آنها است.
پاسخ : صفحه ی 111 از قرآن کریم شامل آیات 71 تا 80 از سوره ی توبه
مراد از « سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ »چیست؟
مسلماً منظور خداوند از مسخره کردنِ آنان این نیست که اعمالی را مثل اعمال آن ها انجام می دهد؛ بلکه مراد از مسخره کردن آنان، ممکن است این باشد که در قیامت، به گونه ای با آن ها معامله و برخورد کند که مثل استهزا شدگان تحقیر شوند. همچنین ممکن است مراد، این باشد که خداوند، جزای مسخرۀ آنان را خواهد داد؛ همان گونه که در روایتی از مولا امام رضا علیه السلام نقل شده است:
«مراد از مسخره کردنِ خداوند، آن است که خداوند، کیفر استهزای آنان را می دهد».
عاقبت طعنه زدن به مؤمنان و مسخره کردنِ آن ها
خداوند، در این آیه و آیۀ بعد به عاقبت دنیایی و آخرتی این عملِ ناپسند اشاره می کند. در آیۀ بعد، می فرماید: چون این ها با این عملِ خود، به خدا کفر ورزیدند، فاسقند و خداوند، فاسقان را هدایت نمی کند و اگر شخص محترم و معصومی، همانند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم برای آنها هفتاد بار استغفار کند، خداوند، آن ها را نمی بخشد. در این آیه نیز خداوند می فرماید : به سبب این عملشان، خداوند، آن ها را مسخره می کند و در قیامت، دچار عذاب دردناکی خواهند شد.
